20 Nisan 1939 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 144

146 Her Ay yağmur biraz diner gibi oldu, gök yükseldi, bulutların arasın- dan çamur rengindeki dünyaya, başka renkler, iki gün süren bu kötü havanın unutturduğu sıcak tonlar girdi. Ve sonra tren yavaşladı. O zaman ben, bu küçük yolun üzerinde iki günden- beri ilk defa küçük bir güneş parçasını, küçük ve aydınlık bir halı gibi serilmiş gördüm, Islak söğüt dallarını neşe ile yalıyan ve sonra orada yerde sıcak ve aydınlık bir müjde gibi biriken gü- neş... Ve ayni zamanda, bütün içimi altüst eden acayip akisli u- ğultu... O anda içimden geçenleri size nasıl anlatmalı? Bu aylarca toprağın karanlığında kaybolan bir kökün birdenbire küçük bir filizle mavi havaya ve aydınlığa kavuşması gibi bir şeydi. İşte o zamandanberi bu yol, bir çoğu, binlercesi gibi bir kaç yüz metre sonra küçük bir Anadolu köyünün fakir inzivasında kay- bolacağına hiç şüphe olmıyan bu küçük ve sade yol benim için mahiyetini değiştirdi. Saadetin, ruh muvazenesinin bir nevi sembolü, kapısında güneşin divan durduğu bir iklimin başlan- gıç noktası oldu; ve müthiş bir arzu ile, her şeyi, bütün üzüntü ve kederlerimi, bütün sevgi ve zenginliklerimi burada bırakıp inmek, bu küçük yolda yürüyüp gitmek istedim. Bana öyle geldi ki bunu yapacak olursam hayatımda her şey değişecek, bütün sefaletlerim ve hasretlerim dinecek yep- yeni bir insan olacağım. O zamandanberi dokuz sene geçti, ölen çocuğumun acısını zaman ve yenileri unutturdu, küçük sefaletlerim ve sıkıntıla- rım düzeldi, yahut yerlerine başkaları geldiler, her şey az çok değişti, fakat bu yolun benim içimdeki manası hep ayni kaldı. Onunla her karşılaşışımda hep ayni saadet hissi beni mukave- met edilmez kuvvetile çekti, her defasında oracıkta her şeyi bırakıp inmek ve o yolun uzletinde kaybolmak ihtiyacını duy- dum. Hatta şu anda bile ayni ihtiyacın içindeyim. Ne yazık ki... Bu kaçma ihtiyacına bakıp ta beni, her an talihin yeni bir gad- rine uğrayan, hayatı felâketlerle dolu biçarelerden sanmayınız. Herkes gibi ben de zaman zaman kaderin iyi veya kötü yüzile karşılaştım. Fakat düşünülürse ondan şikâyete büyük hakkım yok. İyi bir kadınla evlendim, epeyce kazanıyorum, hayatım kendi çizilmiş yolunda düzgün ve rahat gidiyor. Bununla bera- ber ondan memnun değilim. İçimde kendi hayatımı yaşamadı-