26 Ocak 1931 Tarihli Yarın Gazetesi Sayfa 1

Flill SENSiz 3 h t D3 Celse açılınca Evvelki günkü mu- hakememizde hınca- hinç samlin ve ahali ile dolmuş ve hattâ samlin arasında bazı ümera ve meb'us Beyler de bulunuyor- du. Maznunlar geti- rildi. Avukatlar yer- lerine oturdular. Şim: di söz Vali E ret Be- yin (vekillerinin idi. İlk söz avukat Vasfi Rarşit Beye verildi. Vasfi Raşit Beyin ittihamları Avukat Vasfi Raşit Beyin ittihamatı hak- kında dünkü gazete- ler malümat vermiş- lerse de — bermutat yanlış, yani asıl ruh: lu noktalari musavvir idi, Binaenaleyh tttiha- Mmatının asıl can ala- cak noktaları aynen şöyledir: Vasfi Raşit Bey *“Evvelâ bir avukat gibi kanundan — şikâ- yet doğru olmıyaca- ğinı teessüfle iltirafa mecburum,, dedikten sonra memleketimiz- de yalmız — gazete müdir! mes'ullerinin mahkâmiyetine — ve bu sebeple Süleyman Tevfik Bey gibi yet- mişlik bir zatın “gü- ya derdi maişetle. bu felâkete düşme- : a 5: 5 -e Başmuharririmiz Arif Oruç Bey hakkındaki ş..yanı dikkat ve ehemmiyet müdafaamiz bugün bütün tafsilâtile Türk efkârı umumiyesine arz edili-| Alrif Öru Ondan sonra “Yarın, gaze tesinin neşriyatında bürriye- tin mes'uliyetleri kale alın- madığından şikâyet etti. İstan- bulda piyasada revaç bul mamış bazı - gazetelerin Arif “Yarın, aleyhin: Oruç bey ve deki — neşriyatını olnı'yıni. bunları “Yarın, n mes'uliyer tine birer delil olarak gös terdi. Bir ara *Muhterem arka- daşım Etem Ruhi beğin çok sevdiği Klemansonun kabine- sinde Adliye vekili o'an Mâ'— yö Peltan da matbuatın mes - uliyetini şöyle tasvir eyle mişti: Hürriyet matbuat sis- temlerin mücadelesidir, nete- kim biz avnkatların fikir mü- cadelemiz, şurada muhterem refikim Etem Ruhi beyle mü- nakaşalarımız gibi, — deyip “Yarın,ın bu dava müna ebe- tile mos'uliyeslerini bir saat ka- dar, şerhetti. Nihayet müddel- umumi bey yanında cephe alarak maznunların tecziye" sini istedi. Avukat Sedat ve Maz- har Rıza Beyleri Söz avukat Sedet Beye Mumaileyb te bermu- ittihamatı tek- Onu müteakip genc barosundan Avukat Bey söz aldı. ekilleri arasında ittihamları daha Mumailey te rarladı. İstanbul luını) şöz imlİg im demişti » diyip rzenişte bulundu. ? *“Avukat Suphi Bey avukatlarını y bir şin diyeceği *müdelumumi Ve r:o:Mıklyıu:ıı“ 'lıurık ede- » deyip ©W ar. ğ gîiz Etem Ruhi Beyin! ( Muhterem ler! Mu:::ıuıılı bi yasılom ikmal etmek İste | ”! ZaiT TEKi MUDAFAAMIZCAYNEN VE HARE İYEN YAZIYORUZ. rim. O da mahkemel aliyeni- zin müvekkillerim bâkkında vermiş olduğu gaevkufen mu- hakeme kararının devamına meseği kanunt olup olmadığı hakkında bir karar vermek- yeş liğinizi talebimdir. Müvekkillerim evvelâ bu- raya mevkufen muhakemeye sevkedilirken — ceza mezhke- w usulânün — 104 üncü maddesinin üçüncü fikrasına # Ey Reis Bey; huzuru adaletiniz de cümhuriyet, fa- zilete ve milli hislere istinat ede- rek adalet isti- yoruz. Arif Oruç ve Süleyman Tevfik Beyler vatani va- zifelerini yapmış- lardır. Onlar asla suclu değildir. tevfikan devlet nüfuzunu kı- ran ve âdabı umumiyeyi ihlâl cürümlerile tevkif'erine karar verilmiş idi. Bilâhare mahke- mel aliyenizden ikinci bir ka- rar istedim. Ceza mubzkeme- l A leri usulünün 117 inci maddesi mucibince mademki usulün 104 üncü maddesi ikinci fik- yasile tevkif olunmamışlar, gu- halde nassı kanuna göre ke- faletle tahliyeleri lâzım gelir dedim. Bu talebim üzerine de son — kararınızle 104 üncü maddesine tevfikan şahitlerin dinlenmesi bitene yan! hita- Daima göz önünde tutulması lâzım olan bir düstur: Medeniyet çerçevesi içinde amak istiyen bir milletin en büyük sermayesiladalettir. Ada- letsiz bir millet mahkümu felâ- ket ve indirastır. SAĞ bi £ Ey adalet mabedine fer veren Cümhuriyet hâkimleri Bu mabedin harimi adaleti" ne girmiyen siyasi ihtirasların dalgalanan kin ve gayızları karşısında kanunun hâkimiye- tini isbat ediniz. >tl — PAZARTESİ :931 RIN, Başmuharriri: ARİF ORUÇ y tahkikata kadar mevku- fiyetlerine karar verdin'z. Bu da bitu. Şimdi bu kararın mut- laka tebdili Tâzımdır. Muhterem hbukuku âmme mümessilinin siyasi ve ictimat cepheden vuku bulan hücum ve itlihamlarina karşı şu mü- dafan kürsüsünden kanunun azömeli namına cevap vermek istemezdim. Çünkü davamızda iyasi cephe | yoktu. Zaten nün mahkemci adaletin - yeri yoktur. Bu davada yalı. . bir cephe vardı. Memleketin içtimaiyatı ve ahlâkıyatı ile ondan mes'ul olanlar. Dava yalnız bu davadır. a Hâkimi ise kanundur. Çün- kü kenun yalnız mücrimleri tecziye için değil, halkın içti- malyat ve ahlAâkıyatına mü- essir dersler vermek için vaz- edilmiştir. Kanun yalnız bir müeyyi- deyi cezalye değil, bir müreb- bidir. Onun terbiyetkâr (fazi- letlerinden — halkın. müstefit —— ——— ——— olması Tâzımdir. Muhterem müddelumumi beyin — yalnız bu noktadan efkârı umumiye- ye hitabını mazur görürüm. Ve ayni hitabeye karşı mu. kaddes hakkı — müdafaamı istimalime müsaadenizi letir- ham ederim. Muhterem Müddel umumi bey “Yarın,gazetesinin mesle- gini takbih etli'er, “bu gazete | muhalif olmak için ve bu su- retle kesesini doldurmağa ça- hşan ve bu esnada vatanı ların ve devlet memurlarının haysiyetile oynayan bir gaze- tedir,dediler. Muhterem müd- delamumi beye sorarım: Bu memlekette para kazanmak için muhalif olmak mı lâzımdır? Onlar demek istiyorlar ki bu millet muhalefete daha çok P a verir. Acaba milletin Axgdirinde hata rm var demek istiyorum? *“Yarın, gazetesine milletin çok para vermesi ve araması o gazetede ruhuna biraz tes- liyet bulmasından değil midir? Binaenaleyk ben bu yolda para kazanmayı şmilletin ha zinesinden prim diye para slarak milleti uyutmağa ve afyonlamağa — çalışmak — sure- üle millet sırtından zengin olmaya çalışan bazı gazete lerden daha namuskâr bir tarzı mesai addeylerim. Kanuni ahlâk ve fazaili içlüimaiye nammma bu — tarzı mesaide cürüm yoktur. Bu cephede hak bizimdir. Dün- yanın bütün mücelledati ka- nuniyesini bu bakkımızın te- yidine şahit gösteririm. “Yarın, gazetes mevkufen ve İzmitte — muhakemesinin, cereyanından Adliye — Vekili beye açık istida ile şikâyetin- den dolayı haksızdır,, diyorlar. Davamızın mevkufen ve İz- mitte rü'yet edilmesini muge- latalı sebeplerle tarafımızdan hoş. görülmemesinin esbabını tahlil ettiler. Bu - tahlillerinde çok ileri gittiler. Arif Oruç Bey Çerkes E- temle — çalışmış — Eskişehirde gazetesinin — başmuharrirliğini yapımmş olduğunu ve büyük Gazinin tarihi inkılâbında da bu mestur bulunduğunu zikir le müekkilimin — şahsiyetini manen — öldürmek — istediler. Evvelâ şunu — arzeyleyim ki bu memlekette vaktile Çerkes Etemle tevhidi mesal etmiş herhangi bir vatandaş haini vatan addedilecekse Arif O. ruçtan evvel büyük ve küçük bir. çok — yatandaşlarımızın mes'ul olması lâzımdır. Çerkes Etem inkılâp devresinden hi- yanete geçinciye kadar Arif Oruç kadar bherkesin dostu idi. Hiyanete geçtikten sonra bittabi mel'un oldu. Bu tarih- ten sonra Arif Oruç Bey de yor. Birhakikate kurban gi- den asil Türkçocuğu Arif Or muhakkak, muhakkak masum- dur. Onun ismetini ve masumi- yetini anlamıyan kalmadı. — : 398 cun suçuîaimâ doğruluktur. onun hiyanetine şerik olsaydı; bu vatanda yeri olmıyacaktı. Kanunt inkılâp — ve — istiklâl muhakemeleri ve Cümhüriyet kendisini mes'ul ve muatep utmadıkça bu tarihten bah- stmek doğru olmaz. Kanun ilmi tarıhin mutlak hüküm erine isti sat edar . Mü: ekkil m hkkında Büyük rehber adam haindir, onu asınız, dememiştir. Tarihi hatalara kayt ve işaret buyurmuştur. Obüyük adamın hakimane sözlerini mütalea ve lefsirde gayet müteborsır — olmalıyız. Onun daima derinleri gören hatalı sözleri âlemşümuldür. Gazeteci — dedikodularından çok yüksektir. Muhtercm Müd- delumumt bey bu kitabı mü* binin — inceliklertnl — aslından okuyarak ilham alırlarsa bana hak verirler. Yoksa “Yarın, gaZetesinin rakibi olaa' diğer bir gazetecinin tefsir mütale. alarını bir hakikatı mutlakâa olarak mahkemel adalet ma- sasına koymak muktazayı ada- let değildir. Dav .mızın mev- kufen rü'yetinden — şikâyette haklı olduğumuzu zannettiği- ) miz : sebep'er pek — çoklür Bundan do:ayı muaheze edi- lemey'z- Zira bu itiraz ve şikâyet. lerimiz bir. hakkı kanunldir. Müddelumumi bey adliyeci'e- rin siyaset ve kinden uzak bir ( Devamı 5 irci sahifede) ——————————> 7? PAZARTESİ günü 8. D. $. D. İftar 17,17 | Sabah 7418 Yatsı 1851 | Oy'e İmsak - 5,34 | İki 15 1 DİVANI HARBİN KARARI BUGÜNDÜR Â v 4 <