30 Nisan 1934 Tarihli Akşam Gazetesi Sayfa 6

30 Nisan 1934 tarihli Akşam Gazetesi Sayfa 6
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

ı — Sab de aynı şeyi yapıyorsun ti —H ii Di ,çırağile e kasabın grğile ii? ayır efendim, o İde bir kere geldi. ı Obur Hanım, kocasına aylık yiyecek pusulasını verdi. İri kün gene üçler hanesini aş- mış Beyeteni başını salladı: boğazını kapatamadım gitti! ©. Tiyatrodan bahsediliyordu. Biri dedi ki: — Azizim; ben daha yirmi beş yaşını doldurmamış ola: nç ka- dın sanatkârların genç kız rolü oynamalarını ayıp telâkki edi- yorum. — Neden? — E, meselâ yirmi otuz senedir genç kız rolü oynıyan sanatkârla- rın elinden rollerini almak ayıp değil midir? — Azizim ben bir türlü okka altına gitmenin manasını anlıya- mamıştım, bugün anladım. har riya a — okkası ruşa e inan di beş kuruşa abe orduk, bugi ene ikin beş kuruşa alıyoruz ii Kızına, * fazla: neşesi için da- rılıyordu. — Anne bir şey yapmıyorum, neşeli olmak ayıp mıdır? — Değildir kızım, fakat kadın orduya benzer, ihtiyatlı bulun- mazsa mahvolur! — Ben evlenirsem, ancak hay- nları seven, onlara acıyan bir dınla evlenirim.. — Seni egoist Senih ? imüziimemmi Kuşların resmini almak istiyen İ“ | da ledi ük | | | | k | Dağ başları kar mıdır? Geçitleri dar mıdır? Bu zamanın kızları Sevilecek yar mıdır?.. : İki çöpçü, sokakları süpürürken köşe başında buluştular. Birer sigara sardılar. Biri dedi ki: — Yahu,-o batan bankada bi- zim de paramız varmiş... Öteki biraz düşündü, parmakları m hesaplar yaptı, sonra — ei para mıdır 0?.. Mani Ay doğar, güneş batar, Gök uyanır; gün yatar, Ne civelek yarım var Canıma canlar katar... Korkak — Ae; allo!... i a hırsız var... Yorganın altında olduğumdan göremiyoru! Ay kıvrılmış yay gibi, © Parlıyor kalay gibi, Ben sızlanıp ağlarım O dinler alay gibi... Dandini Polis merkezi mi vE ele zannederim kiz A Yazdım si gören: zet, gazetede okuyortu: güzel pes söylüyorsun! Siyeri Nihayet çocuk geçenlerde ban# sordu: — Baba sahiden onları ben mi söylüyorum?.. # " il Dün sabah sokaktan geldi. Bü- yük annesi, e? bakıyor: oldu eve gidelim; yor. Gelince sordu: urlarda da “billerde olduğu gibi saat var Eda — Yoktur oğlum. — Ya öbür türlü saat? — Nasıl saat? — Hani bakılıyor da, on iki ol | du la eve geliniyor!.. loşuma “gitti, güldüm. Güldür gümü görünce: — Bunu yazın! dedi. Yazdım. De: Yeni evli bir geniç kadın ağlıys” 7 rak e geldi: N Baba, kocam bana bir tokat San, | DRE) derhal kızına bir dal il şaklati en ona söyle, o benim kızımi dövdüyse, ben de onun karısın! dövdüm! Düşünce Bir çok evler yapıldığı halde bir türlü elektrik gelmiyen bir yok da, seke seke, önlerini kollıyarak neee iki ev sahibinden bir! ötekini — i aklıma geldi, yarın be” siye nevriye resmi vereceğiZ. unutma! Dumanlı dağ başl. Yalçın olur taşları, Aldı aklımı birden İnce siyah Dağ başları serindir, li — Icra memuru e” — Bir iskemle vi in) Yoldan döndürdün beni, Püfle söndürdün beni, Löfla öldürdün beni, : Cellât mısın mubarek?

Bu sayıdan diğer sayfalar: