26 Temmuz 1900 Tarihli Servet-i Fünun Dergisi Sayfa 3

Kalan görüntüleme: 0

Saatlik sayfa görüntüleme limitine ulaştınız. Daha yüksek sayfa görüntüleme limiti ve diğer özellikler için abone olun!

Aboneler yüksek görüntüleme limiti, sayfa indirme ve diğer özel özelliklerden yararlanır.

Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

Hayat ve Kitaplar 11 Pol Erviyö [Paul Hervieu] ve Asarı Pol Erviyö [Paul Hervieu] 1857’de Paris’te orta hâlli bir aileden dünyaya gelmiştir. İlk tahsili o zamanlar Ponapart [Bonaparte] unvanını taşıyan Lisekondorse’dedir [Lycée Condorcet]. Hukuk fakültesine devam ile lisansiye olarak çıkmış ve diplomasi mesleğine girmiştir. Fakat edebiyat hakkında beslediği hürmet-i mahsusa, hiss-i perestişkârane, meyl-i tabii kendisini nezaretlerin mutantan ve müdebdeb kalem odalarında evrak-ı siyasiye tanziminden feragate mecbur ederek muktedir bir romancı, büyük bir temaşa-nüvis sıfatıyla âlem-i neşriyata sevk etmiştir. Erviyö bu mesleğinde süratle yol alarak ahiren henüz pek genç addedilecek bir sinde iken müteveffa Eduar Payeron’un [Édouard Pailleron] yerine akademi azalığına intihap edildi ki bu şimdiye kadar pek az zevata nasip olmuş mazhariyetlerdendir. Mösyö Erviyö “mond” namı verilen âlem-i hususiyetin en doğru musavveridir. Fransa edebiyatında “modernizm” denilen bu meslek-i tahririn muhterileri Anry Lavdan, Moris Dune ve Jip’dir [Gyp / Countess de Martel de Janville]; fakat bunların romanlarıyla Erviyö’nün eserleri arasında tarz-ı tertip ve ifadece pek esaslı farklar vardır. Esasen bu usul hayat-ı cariyenin her an mütehavvil olan zevahirinde, ruhların hevai infialat ve ihtirasatında, modaların eşkâl-i acibesinde, muhaveratın garabetindeki en yeni, en firari, en tıflane, en gülünç şeyleri zapt ve kayıt etmekten ibarettir. Bunun üslubu da Bufon’nun [Georges-Louis Leclerc, Count de Buffon] muharrirlere tavsiye ettiği kavaid-i esasiyeye tamamen muhaliftir. Bir sinematografın harekât-ı aniyesinden daha seri darbelerle birtakım elvah-ı hayatiyeyi, hakayık-ı meşhudeyi tespit ve irae eder. Bunda muvaffakiyet için pek çok zarafet-i fikriye lazımdır. Hâlihazır sarf-ı hakikat değildir, belki şiirde, nesirde, musikide eşkâl ve elhan-ı mülevvene ile inikâs ettirilen hayatın şuh ve güzel bir parçasıdır.(…)

Bu sayıdan diğer sayfalar: