25 Ekim 1941 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4

25 Ekim 1941 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

İl ir AI ON Bir bedduanın hikâyesi 31 — — Ağaç yeşliendi, Ostünde de kiraz. Bugün de hocauğan wlt. Bizeilar var! vâz va nasihat edeceğim. Pakaz (Aya. sofya kürsüsü) nde; © (Süleymaniye medresesi) nde deği ha. Bu iş şura, cia çarçabuk hemen olup bilirivere. çek, (Evlenserk bir kızı, evlenecek bi erkeği sakın Yermeyin . Aleyhinde 605 söylemeyin. Sizce efenae br şeyierse «Ben bilmem. Tanımam dey'niz. İşle €viz ve nasihat) im bundan !baset.. Bir efsane vardır: Haydudun biri twbeklir olmak ist2. miş. Nami sörbe ve istiğfar olsin?. Kadı efendiye gelmiş, Onun da maneraları benim gibi binbir çeşldıniş. Üstelik he. Tifin belinde de koskoca bir saldırma var, Kadı hem heriften korkmuş, bom başından savmak istemiğ: — Oğlum, demiş; br ağaç parçam siman; ateşte kızartırıın, yolun kene, rına dikersin, Eğer © ARaç Yegillenir, meyva verirse; senin de günalm Ç& nabıhak tarafından affolunur. O eşkiya da benim &&i Gate, ip. — Olur, yaparım hoca. bırak, — Nasıl acele. Gel bet. Bir su iç. — Acele. Bekiya merâk etmiş, Yahu De koşar bu herif?. Kolundan tutmuş. . Yahu gel... Ne roşarsın? Bırak tanım. İşim var, — —e işin var? Ölü mü varr, Ne — vet, — Vay utanmaz herif vay, Eekiya bu?, Dinler mi?. Betindek saldırmayı çekmiş, Herifa saplayınca cansız oraya sermiş. Dönmüş; köşe başına gelmiş; De görse beğenirsiniz. Digi ağaç Yeşillemmi; ve üstünde meyvalar bitmiş. — Hanşi ağaç? — Sen banu demedin mi?, zak; toprağa güm, Ağeci — Ben yaptım. Dün ağaç yesllendi. küllerini bana sormağa Xarar vermiş olmalılar ki birisi; — Ervlâdim; affedersin. Burada ye. güne bitişik komşuları sasnz. Allağın cmrle (Seza! hananın kısını oğlumuza alacağız, nasi insanlardır? dedi. Nasıl boş balundum?,. Nasü hidde, “ime mağiüb oldum7, Nasi söyledim?. Nasil dilim döndü?... — Aman, şırfıntı, kavgacı, MArAzacı şeyler. Günde sekiz defa bizimle kavss ederler, Halis muhlis: Ek maşsi gü ruh... sözlerini söyledim. Kadınlar şaşırdılar: — Aman sorduğumuz ns iyi Oldu. Alişh Tazı olsun... Bu atme o Beşik'ağ, taki ksa gidelim... Dediler. Binbir teşekkürle çıkıp giti, — Deli misin be?. Yanmış ağaç ya |ler gillemir mit, — Vallahi seni de öldürürüm hoca Yeşillenmezdi de bana neden söyledin? Vallahi yeştilendi, gel de gör. - End merak etmiş, şehrin valisini ve bekçisini beraber almış. Eşkiyanıc ağa, cı gömdüğü yere gitmişler, Bakmışlar ki hakiksten ağaç yeşilenmiş ve mer, simi olmadığı halde Üstünde de kiraz. lar bilmiş. Kadınm ağ: bir karış açık ve ek sn. kalında kalmış. — Sen me yapsın da bu böyle oldu?, sormuş, — Bu adam ne yapınışlı da öldür. atin? — Bir yerde nikâh o.yormuş. Bu gldiyorinuş nikllu bozmağı, | kis ödürdüm. Gi O vakttki valilerin elinde salâhiyet varmış. Eekiyayı affetmiş. Ona öllin. eye kadar geçinecek bir iş vermiş ve: — Aferin oğlum, demiş. Bir genç ki. an yuva kurmasına mâni olmak cina yeten çok büyütür. Ba; beki bir efmnedir.., İ Fakat gelem bana Münir #tley, uümruyonduk. tübhanem vardı, Mütenddid Okimblar Jerini sehirledikleri vakit valide birkaç Tarı kurtarmış. Hayvanlar komşuların Merdiven başına kadar geldim. Za. vallı birünah genç kızın hayali gözü. mün ününe geldi Şu sze anlattığın efsaneyi hatırladım. Pencereye koştum; arkalarından bağırdım: — Hanım... Hazım... Hanım. Sokakta kimse yoktu. Ne tarafa giz mişlerdi?, Onlara: — Ben yalan söyledim. Bon sisi al dattım, diye bağımcaktım. Giyindien. İskeleye kadar koştum. Yer yarılmış ta yere girmişlerdi, sanki... Bulamadım. Bilâhare genç komşu kızının G'kâ, hi bozuldu) diye çox ağladığım: işittim. — Sebeb olanlar Allahlan bulsun! demiş, Buldu kizim, iye o zavallı adam; bilmiyerek işlediği günahın acısını tam elli sene çekti, takib ettiği namuskâra. ne yoldan sapıftı, Ji sene dünyayı kendisine cehennem yaptı!, Gülerken aifladı! Ağlarken güldü. Sen belk. onu Afleyin. Pakat o kendi kendini eli atfedemedi. Bu sıcağa kar mu dayarır?. İki ayda)” kütüthancmn, sermayem eridi, 820 halisane tavs'ye ederim, evlene. eek bir kız hakinda tek fena kelime söylemekten letinab ed'niz. Birodk Be7. ler biliyorsanız bile onları ifşa etme. | sikarıyordum. Hiçbir şeye ihtiyacım yiniz. Elinizden hiçbir ww gelmiyorsa: — Ben tapımyorum, hurusyetlerini! Kurtuluş vapurunun bugün bilmem, deyip çekiliniz!, Eğer aykiyanın merkibesi Size bir ef. sane geliyorsa, İşte canlı nümüne: Bö-İğümmek üzere ikinci sefermi “çıkalım, yavru köpeği bahçeye almış. Güya on. | nim. O bir satir boşbağaslıkım Elli 38.Jolan Kurtuluş vapurunun reel nedir kalbimde dalma sızlayan bir ya, İbilmek üzeredir. Gem' bugün harmüle.İf Başını önüne eğdi: SON POSTA Havacılık mütehas- sısı diyor ki (Baş tarafı 3/1 del Bu vaziywte göre Almanlar İlkba, barı beklemeden bu kış içinde her fe. İdakdırlığı yapıp Baküyü bir an evvel İtmesi etmek istiyeceklerdir, Diğer el üstün İngilis ve Rus kuvvetlerinin Kafkssla mukavemet edemyerek çe. buradiki kuyuları yakip tesmau ta mamen mwtwedarek öyle çüknileesi. lerdir. Bu takdirde ise kuyuların tek rar işletilebilmesi için asgari altı ay adar bir alanin Iaundır. Şu halde Almanlârın şimeldeki veya merkeğ deki kuvwvelerinden bir kısmın: oenu- ba naklelmeleri ve burayı olanca! kuvvetlere zorlamalârı pek muhte. meldir. Fakat bütün bunlar hüküm dir... Burada şyam dürki bir nokia Üzerinde duracağız. Birleşik Amerika sinemtetarı bu Prnsız filmüeri le çok gitmesi muhtemel enieliik, sekili fal yö hazırlıkları tavuklarına rahat vermisorlardı. Bu z ra olmaşbır... EU senedir zmihvezinijsini tamamladığı takdirde öğleden son, yümlen bitişik komşu (Sega) hanımla., an topaç gibi serseriyane dö ra hareiest edebilecektir. hergün giri, patırtı ediyorduk, Kö, peklerim İçin onlara örle bir kızıyor. dum ki... Bi gün iki hanım Kapımız çaldı. Te. sadüfen ben açtım. Erde benden başka Eşkiya ertesi BÜDÜ kadı efendiye gel, |kimse yoktu. miş: — Oldu hocal Güle, — Ke oldur. 0 «< Yalidem! sordular. — arşa gizil! dedim. Birbirlerine bakıştılar, Nihayet malla, nüp duruyorum. Keşki dilim tutulsay. dı da evlenecek uastun bir genç kıs bakıkında © kelimeleri söylemesiydim. Limanlar idaresi motörcü ve (Arkası var) | ve ber tesmi da miretlebat olarak kul Mahmud Halam Alımdağ ( lanılacaklır. kildikleri kabul edine dahi, şüphesiz om yarabbi, bu kadar tahriz.Nevin metres hayatı yaşıyordu. EM kür olan neydi? Zamas yabuc'n ona karşı duyduğu kini, ne #hkdişeler mi?. Ne, hangi kuvvet, me'unullu, Nevini, şimmliki saral İşi sebebier bu kadını bu hale koy. gözönünden süccek Nevin, elden tulanuş, yukarı çı, da buldu, Elerini elleri içine ald: Hearmişte, Salonda karşı karşıya otur.) — Nevin, görüyorum ii sen de vef Işdular. Sedad, bâlâ şaşkın, mustarib; A. (izne kadını süzüyordu. — Çok değişmişm deği mi Se.(Sedad. zennetliğinden de çok : i : i İ i 7 , bana iştirek eder mizin? de çifiğe dönmen vazifen.) — İçkiyede mi alıştın Nev? idi Seğnd! Nazan çok fens. — Yağmış bu kadar ols iyi. erol İ Başını önüne eğmiş $ — Beni #rum. Mek İde ona karşi zatın var. Dabirın j Delikanlı, bahsi değiştirmek İl muza, ve senin miüginkdel Sİ T İ — Sen burada oturuyor musun?.. .— Hayır... ayrı bir evim var. Gözleri açlımıştı; $ — yalnız masın?

Bu sayıdan diğer sayfalar: