23 Nisan 1942 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 5

23 Nisan 1942 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 5
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

RİNİN 4/1 Sayin Öğle m erset Waugha Yazan: Som e b 1 Gys a Vr Ona temsilde güsüm iheş bir yaş amma, İlk bakışta Beyli neşeli carldadız — Tik tanışadığmaberi Zaban nasıl da kepiyor. Wei Mlytimiz.., Nasıl da hatırlamsazdam?. — Bundan yirmi yıl evveli, ve > is. Bele batnuyardam, Karliye LAfevd* Wir mezarlıka hakap küçük bir deren vardı, kanant gezinüi » h. Beni ancak hil ei b) dim. iz Bonusu iy bir Xa, ykanladır. ve paramı da benim imkös. sem 9 Kadar dışında ii ki, buraya kaplayıcı maksad id re sand, bir çağl) Ve bende, her hangi A, bir benim hakkımda lif ag - gösterdiği için, dikkatli bir bir ihtiras sründırma. için Jârim olandan fas ve iri dişleri oldağı Keonuşkandı, fakat İm şişe şampanya ssmarladım. Eurin San'atlen, edebiyat ve mmusikiden seyeli LZ IMIKAY ECE yemeği Çeviren: İbrahim Hoyi Derken içki mestlemi orlaya gıkkı, Bağın: — Öğe yemeklerinde asla bir çer İS-)rar edörsenir. birr kuşkonmaz yemeke| dim. mem. dedi, Derhal karşilağım: Sili — Ten de öyle. Sanki cevab veren ben değilmlşie gi. Vİ, devam ett; — Beyaz çarib müstesna! Fransiz ların bu beyaz şarabları öyle hafif ki. i Mam için fevkalâde. Daba bİA slikrim, faka; pek de Jöle karalı olmuzan biç tavırin sardım: — Ne içersiniz”. Boyax dişlerinin, deni ve aydın Bari, darışlarile cüldü, ve: — Dehterem şazapanyadan başka bir #tv içmeye İzini vermiyer, dedi, At büçuk sarandığımı hiseeltim. YA, bir kayıdsmlıkla benim doklerimn da — Sul. Kadın havyarı yedi, Levreği de yedi, Beş'eli dem verde. Fakai ben yemek be. bulumduğunuzu anlıyorum, dedi. Neden benim g'bi yapmıyor ve bir türlü yemi, yorsunuz.. Daha çok rahat edeceğinize ekol... N Garson elinde hisle tekrar gelince: — Ben yalnız bir tirtü yiyeceğim, dedim. Misafirim, islemez!,, dermiş göbi elile raya ameli bir İşaret yaparak: — Hayır, hayır. dedi, Öğle yemekle. rinde âsin bir şey yemem. Yalniz bir saree teakân yek. İ kânlarda görürdüm. Mâchiş sereite pa, halı olduklarını Biliyordum, Mübarek İşi her görüşle ekseriya ağrım solanardı. Garsonu çağırdım: — Madam, o muaszam kuşkonmaz arından olup olmadığını seruyer, de, dini, Bütün Kuâretimie adama tesir edip, hayır demesine çalıştım. Merifin yü . zünüe tats'ud Pir gülümseme aydınlar, dı, ve öyle büyük, öyle yumuşuk, öyle iner, harlis denesek “kadar fevkalâde kuhkonmaslarımız var ki efendim, deği, Misafirim öçini çekti: — Yiyecek hatim kalmadı. Amman 48, ses çkarmam.. deği, Ismarladım. a Sordu: . — Siz ör aricik yemez velsinia? — Hayır ben kuşkonmam hiç ağrıma koymam. — Kuşkonmasdan hoylanmıyan'ar vardır, bilirim. Tenkikai şadr ki, siz böy e bü kadar çek yediğiniz ellerle iştika, karar verdim. Müsafirimin de bevıb ü, diyecek kadar paramı iş sarpa saracaklı, O saman Yapı, sey saalimi rehin bırakıp sanra gelerek ödiyeceğim — bildirmenti. Kuşkonmazlar arn endam etti, Müba, #dder amma da büyük. İştiha açıcı ve Tenin Süller, Erimiş tereyağının kekusu fasiletii Yahudilerin neyreltikleri yakılmış adakların Yehuvanu ( bufun deliklerini gicıklaması gibi, benim de burun deliklerimi gıcıkladı, Bir yandan kendi haline biraklığım kadının, ağız dolusu kuşkommazları şöbvetli şehveti midesine indirişini seyrederken, bir yan dan da geret kibaven Balkanlardaki ©. yatre eereyanlarından konuştum. Niha, yet yemeğini bitirdi, — Kahve içer misiniz”. dedim. varsa, Yemeden Paris, | dedi. Artik ok yaydan çikmışkı, aldırın Aik İ yerdnm, Kendime bir kahve, misafirime miş!, Bunun üzerine köylüler kucakia., de bir dandurma ve bir de kahve i , | denizi doldardunuz , zavallı şiş kebabı, mariadım. min hüşına gelenler . ve artık ensmız Donlurmasını yerken, bir şey islemriyor, Oysa ki ben gayet as — Bilirmisiniz ki, kamamile inanttığım ; yedim, ve şeftaliye de yer var. dedi, bir mekin şudur: İmsan sofradan daha| Hesabı getirdiler, öderince, pek az bir Dir parça yemek yiyebileceği hissede, | bahsişe yelecek kadar paramın arta kal, rek kalmalıdır. dedi, dığım anladım. Almfirimin gösleri, gar Bayılır giti bir sesle sordum; sona bıraklığım üç dranga lak'lâ, kaldı, aç) ve beni pek buyaği, kaba balduğunu his, #e'm. Fakat iokanladan dışarıya çk, — mMayır, hayır. Aç değilim, Görü , İtem man önümde kosioca otuz gün, yireunuz ki öğle yemekler yemiyorum. | lük We ay vardı, Cebimde de | meteiik Sabahları Dir bihve içer, bir de akşam | kalmamıştı. Bi sıkışırken: yemeki yerim. Öğle yemeklerinde. bir| — Benim gibi yapmı, öğle yemekle, kaplan fazla yek, Ben sizin için diyor, | rinde bir Gürlüğen başka yemeyiniz! dedi, — Yay. Karşıtı verdim. Berken mütiş bir şey olün. Kahve.) — Ben bundan daha İyisini yapası , Yeri beklerken, mebreddiei sahie yüzünde | Eun. Akyama hiç bir gey yenisereğim, kandırıcı bir gülümseme Üs, elinde iri, | Misafirim bir imksiye atlıyarık: yeftalierle dolu bir sepeti taşıyarak ma,| — Mtzahçı, Siz tam bir müzalıçımı #am'ma çeldi, Ba çeftalilerde masum bör| mz!.. diye meş'ei neşeli bağırdı. kın kızını, bir İlalyan manzarasının! Fakat elendilerim, eninde, sanundz #engin Hilmalar, vardı, Pakat camın €.| intikamını almış bulunuyorum. Ben kin Tsodim, şefiallerin turfanda zamanı de, | ci bir insan değilim, fakat Miyemut Ah, El ei idi şimdi?, Allah bilir me saya İlar meseleyi ellerime almen sonunu zevk, çakmadığı bakdirde | — Keet ie dondurma ve bir hahvel, | Kurmmun kapılarından bu anadan be, caklardı7, Bunu da #ğrenecekiim.. Zirs biras geçince misafirim. konusmasına devâm ederken, dalgın dalgın elini u mik ve şefialilenden birini aldı, ve — Görüyorsanuz ya, bir sürü etle mi! le müşahede eylemek elbette ki ula şa, yandır. Berün, yirmi yl vel yemek ve, diröiğim misafirim , Allah sisi inandır. mn , lam deksan kile gelmektedir. İbrahim teri Devlet, Çıcuk işini artık eline almalıdır (Baş tarafı 3/1 de) Barı gazetelerde okurken şahsan sönl, Bunğan yirmi gilin kadar evvel Ulas) gasrtesinin ikinei sayfasında o «Günün gölgesi sitununda Kemai Zeki Genços, maa, birkaş defa okuduğum halde göz, erime inanamayarak bir yaalışlık mi var diye şüphelend gim bir Ukra yazmak İ emanetini, demizliğini göstermiş, Vak'a İ şu: Ankaraya yakın Ayaş kamasına bağlı bir köyde, anası ve babası ölen $ aylik bir çocuk bakımsız kalamış!, Köylüler, den hayırsever üç kişi bu yavrucağı al, İ mışlar; Ankarada Çocuk Esirgeme Kuru muna götürmüşler; ana sülüne mmuhlaç olan bu yavruyu Kuruma teslim etmek islemişler!, Bagiin maroken salonların. da cici bici giyinmiş olan Anakaralı çe, cuklara modern caslaria balo veren bu budan mahrum $ aylık Türk çocuğu gi, tememiş, yerimiz yek diye geri çevril, rmda yavrucuk sökük sokak Ankarağa dolayarak bir hayır sahibi aramışlar, A, kıllarını Ulus gazetesine bir ün ver, olduğu gibi yazarak bu yavracuku ev, id yapacak bir hayır ve şefkat sahi araya #weharrir Kemal Zeki Gençes, manın, insani ve temiz alâkâsın; davet imkân: bulunmuş, * Hayır, yapacağımız bu değildir, vazi, Hemiz bu değildir. Burün çocuk davası, bakım evlerile, yoksul yakı mektehlerile, san'al ve sirasi yurülarile, İş ve imalâfhameler #le, spor ve sıhhat kurumlarile, yardun teşkiiâti, ie büyük, en büyük bir meselem'adir. yapabildiğini yetişir göremeyeceğimiz bir kurum ile iu iş balledilemez. Bu mesele «Çocuk Hsirgeme Kurumu. va, #rtasile hallediliyor gözüktükşe o devlek bu ere karışmıyor. Demek oluyor ki zayıf Yir teşkilât, devleti varifeden bile alikeyeyer, Artık büyük daya karşın, da devlet bu İşleri üirerine almabdır, AK.B mek gelmiş, bu sayede de bu hüdiseyi »

Bu sayıdan diğer sayfalar: