15 Ağustos 1937 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 10
(ÇıRAyapa zz0 yav y 9004 pun) “UPAROŞAŞIN HOp gone öre öğeL pun “E2W13 SÜOLANIAP DPOL) PYOP LDTMO VERLOĞUYOMR A, “amzodıye wapaa day TAVAÇUN SA TULTEJUNUA YeAĞOYOA (d6ş WaBUMYAĞ Bzap “uoz39 Mupu fat Oulin 3ytr HOA “UOĞUMUDRAUĞLA 10P0) “ya uaĞutyal sispuos -4 SüYLUZYAY TüçS AçlK auaMA TduMLAROAĞADA 19po '(4OK1deK) seyeAdon TAZMİ WPEBEN TÇEZDD KETETO VAZAINI “pyabnoy 196z30 dayoAdar VAY PUDA O ZAfİLİNE BADA ZD UPİA,, " zi Pi Bi H ; “vuo sprapzsa szanayıf foabozof — d0 Luyumo fu4GOJPOf BUYUP — DEBVA YANLOĞNDUN US W99,, $E TF TE i H samaoKyure murğiprumno KI ÖYH eV aPYmaaaf NÖSP Bi MEşpuamy H9 TETLONİŞPASSIY,, Spuptazg mMis9 y (uş Ava SIf pun HozaRdİ doi Ayu öfNDA Y4) “URyç 139 SUNUA pün vöYyELg TDUMUÇ TYUL OymUN YOL Cndod SAVILADD Şad 9ÖKEIYU OJND AYt 22 ŞY JP0Ö SYA Af ) “sardedıypor *Sep jar aİndEy SH3 M 10 Şyorun ppooy İrutam an g “angyok vunen Acur Te 2p pHapppeasi yaaKlNN Ucj0 Uuzel EpPEzİS YpULU dA C3zoy yRgU nE; pun “AAŞYYDM KFU TEMAE OPLAD TUNÇDİ VA gD nW Manu gpp “Sufamay Tis3 KŞPOYYLAY P IYIM YAD DUN) “Opno y “oĞMUZLUNZUS Yaşappana yaafvışı BĞAP YWUP dA,, 38 PARDAYANIN KIZI ——— — ——”—”—. — —— mişti. Sesinde bir takdir eseri mevcut, tu. Başkalarının kıymetini düşürecek tabiatta olmadığı görül j a ğ | ö ! » " * ÇB sımpmozsaa Şiyu anb ynu vi örüf) sE :g:â ğ İt ğğ tE Eî Bi ble Eiğğşğ'lğ AŞ OETVLE İşgğ.'îâ 3 î—. « ğiğğ h belekeiri Z£ İERdeRi t H H! G itı jli Ddti KYU eeti OH Boğke di KUSRTESİR T tutuyordu. Maheub bir selâm verdi. Ode bu selâm tarzından, karşısındaki- nin bir asil olmamakla beraber kibar üyordu. — Benim kadar küvvetli olacak, di. | kimselerle müntacbette bulunmuş ol . ye söylendi. Düyea itiraz atti: 2e| siyah gözleri, tatlı bir endişeyle iri adamı süzdü, Bu baktş, bir insanın Badık bir köpeğini süzmesini andırı - yordu. Bu bakış tarzı, Dalbaran'ın pek ho- guna gitti. Yaltaklanan bir köpek gibi sevinçli homurdanma'arla teşekkür et. ti ve teşekkürü müteakip Meryemin huzurunda iğilirmiş gibi hanımını ge. Yâmladı. Bu hareketi sahibine Bekadar sadık olduğunu gösteriyordu. İşte Dalbaran bunun İçin, esasen Landrinin nwıku olduğu Ode- nin arkasına &. LANDRİ meyusane düşünürken aklına birden. bire Landri geldi. Bu adama bir teşek- kür bile etmediğini hatırladı. Onu göz duğunu anladı, Onu iş başında gör- müstü ve iyi kılmç kullandığını anla, mıştı. Bu adam, şimdilik hoşuna gidi- yordu. Nazik bir tebessümle: — Affedersiniz cesur adam, dedi. Hayatımı size borçluyum. Az kalsın hak kazandığımız teşokkürü ödeme, den gidecektim. Sizi galiba tantyaca. ğim. Konçini ite adamlarının asmağa götürdüğü siz değil miydiniz? <— Evet mösyö... Hayatımı iki dafa kurtaran da sizsiniz. Evvelâ beni on. ların elinden aldımız ve sonra da aç- hiktan ölmemem için bir kese verdiniz. Valver müte-ssirane düşündü: — Zavallı adam... Ve tatlı bir sasla ilâve etti: - derken kendi hesabıma iş görüyor. dum, İyiliği nasıl unutmazsım fenalık lar da öylece aklımdan çıkmaz. — Doğru, onlara düşmanlık etmekte haklıamız. Hem — galiba sir birisine düşman olursanız hiç de merhamet et. miyeceksin'z. — — Zannederim. Öde, bir müddet düşündükten sonra sordu: — Kırılan kıllemttn yerina elime ye. nisini veren siz miydinin? — Evet bendim. — Doğrusu cok güzel bir kılınçır. — Evet mösyö, bir Milân kılıcıdır uummılmmm ) ..Mı:nhıl— Öyleyse bun Ka ! 5 ğ l Ğ : 4 ğ £. "g!-e' y gg î g %ğ ğiğ P 3Wj îğ ğ% Üğâ DECİNNE | işi f Se d T l Dözis:lilililsi | PEGiO leiiş 93 gll .;Eâ g ğâşgı—ğcğı ; 14 o iAl Ş î:< ğgağ ğğwöâ__u V ORE çi H4 .. 4Ş ı bi | ğ : ğğ'ği Üt el îâ Ülygtek ga d SHT ME İ F Ş âğ'îâ% dd î; D hK İ Di î ti %âğ;- A HT FB HilinliniE DA M ek KU ü e PARDAYANIN KIZI eei Öde bunu söylerken elini beline gö _ıuı.uıuıu.ıııı.nuıü ,_ türmüş ve meçi çıkarmak istemişti. mııluıdımluyımakya!eı ” Landri hemen atıldı: — Evet mösyö. Fakat benimi çat — Ne yapıyorsunuz mözyö? Hiç kı. | damlar ne zaman bulurlarsa O _'. lıçaız asilzade olur mu? Hele sizin gi- bisi olursa.. Zaten kılıcı geri alamam. Böyle bir silâlı ancak size yakışır, Valver tereddüd etti: — Güzel söylüyorsunuz ama, böyle bir meçi alacak kadar zengin değilim. Bu söz üzerine Landrinin müstehzi yüzünü hxr)ıedırbıılutuhphdı—kî. Nİ çekerek: — Bugün benimle beraber dedi. Sana ikram edeceğim, - bET — beraber gelt Tan bir adamım hatırası olarak - bunu w'tu. Ha arka G Kabul etseydiniz beni ihya ederdiniz. —Bunamaaıml'l“ Bu kılmet hiçbir zaman size satmayı | nutmryacağım mösyö Havdi allımdan: gesirmadima; gidelim. Nerede olursa olsun, j Bu sözler o kadar ciddi söylenmişti MM#WNTD'M b büvle bi sdeiili SĞEDİRLENN | hekir bir ırmnmııw alması Odeyi hayrete dügürdü. İtiraz | (, v l L Hm vardir: TER A ASA ĞKEMn6Z e Aıwmaıunıu;:? yi — Ben mi? Mösy Roktaydan bir kı | Yt Vi yemekler ve güzel he kazandım, bu bana yetişir. » Peki, o halde hediyenizi memnu. niyetle kabul ediyorum. Fakat size olan barcum iki kat oldu. Landrinin yüzü güldü: — Canım siz de, bu borcu uzun e- ye hitah etmeye başladı. — Benim adrm Kont Ode dö Valver- dir, senin ismin ne? — Landri Kokönar Monsenyör, — Beni dinle Landri. Evvelâ bana margenyör demeni istemiyorum. Zira pek tuhafıma gidiyor. — - Landrinin kurnaz gözleri parladı: — — Anladım lü | nösyö on T el KSN ( AM
