24 Kasım 1938 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14

24 Kasım 1938 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

No, 2306—520 UYANIŞ Okuyucuların Kalemiyle Büyük Yasımız BAŞIMIZI İNÖNÜNÜN GÖĞSÜNE KOYDUK Aylarea evvel parlak mavi se- mamızda görünen bulutlar gittikçe koyulaştılar. Atamız haata.. sema- daki bulutların onun gözlerinden aksi beliriyor.. sema onun gözlerili- den rengini artık tam alamıyor, mavileşmiyor, gülmüyor, bulanık duruyor.. Atatürk hasta, gönlümüz hasta... Nihayet son haber.. 10 İkinci Teşrin 938 Türk milletine ebedi bir yas günü oldu. O gün Dolma- bahçeye çöken ecelin pençesi Türk milletinin kalbine saplandı. Siyah kanatları vatanın her tarafına ebe- di bir matem olarak gerildi. Ata- türk maddi hayata gözlerini kapadı. Ecel Türk milletini öksüz bıraktı. Atamızı kaybettik ağlıyoruz. En büyük bayram yapan Türk milleti en büyük mateme uğradı. Kalbimizden gelen sesle ona Ata demiştik. Bize canı o vermişti, ha- yatı o vermişti; bir kudret olarak damarlarımızdaki kana o girmişti. Babamızı kaybettik. On sekiz mil- yon Türkün içinde her şeyden ev- vel onun muhabbeti vardı. Atatür kün vatan ve millet sevgisi kadar içimizde Atatürk sevgisi taşıyorduk. Atatürk on sekiz milyon Türkün kudretini, sevgisini ve bir cihanın saygımnı şahsında toplıyan biricik varlıktı. O, bizim hakiki mümeş- silimiz ve özümüzdü. O, hepimizdi. Ağla mahzun milletim; ızdırabın büyüktür., En büyük ovlâdından, kahraman kurtarıcısından öksüz milletim ağla.. göz yaşlarını bırak, boşansın. Başka bir gün için lâzım değildir. Geride bir tasan kalmadı. En büyük korkun bu idi. En bü- yük kederin bu oldu. Ağla ki ke- derin onda bulduğun gurur ve se inç nisbetinde derindir. Bak; dün Atanın cazibeli göz- ATAMA İftirak bu kadar olur mu elim, Yasımı izaha yetmiyor dilim, Duyduğum ıstırab öyle büyük ki, Acımı izhara kadir değilim, Atam sen ölmedin, sen bizevalsin, Ruhlarda çağlıyan bir idealsin. Göz yaşı, hıçkırık sardı ulusu, Ayrılık Atam'a kurdu mu, pusu, Mademki sen gittin, o da güzeldir, İçimde kalmadı ölüm korkusu Atam sen ölmedin, sen bizevalsin, Ruhlarda çağlıyan bir idealsin. Mahvolmuş gibiydik, yoktuk, var ettin, Znlmeti, hamlenle tarumar ettin, Acunu önünde dize getiren, Asil milletinle iftihar ettin. Atam sen ölmedin sen bizevalsin, Ruhlarda çağlıyan bir idealsin. Ağlıyan kalblerin, sonsuz kederi, Seninle ölçülür cihan değeri, Korumak yolunda andiçtik Atam, Emanet ettiğin bu şaheseri. Atam sen ölmedin, sen bizevalsin Ruhlarda çağlıyan bir idealsin, Dehânın kanadı üzerimizde, Gönüllü neferiz, açtığın izde, Söz verdik, buyruğun, inancımızdır. Her yerde, toprakta, gökte, denizde. Atam sen ölmedin, sen bizevalsin, Ruhlarda çağlıyan bir idealsin. Sadık Hicabi Artuner lerinden neşe ve renk alan gema, ondan feyiz bulan toprak şimdi senin gibi kederli, seninle birlikte mateme bürünmüş ağlıyor. Şimdi on sekiz milyon boynu bükük yetimiz. Göz yaşlarımızı dindirmek ve teselli bulmak için başımızı İnönü'nün göğsüne koy- duk. Aradığımız teselli ve şefkati orada Atamızın ateşile karışmış bulduk. Bunun için acı göz yaşla- rımıza minnet ve şükrün yaşları da katıyoruz. Halid Neşter

Bu sayıdan diğer sayfalar: