18 Ekim 1932 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

ŞTT S e —— Skı Yo - Yo Ç ae eli anl b Bu yo-yo aceleci bir adamın Piz Yır hayır manasına birbiri arka- '& dizip söylediği “yok, yak, yok, *Sn nefi işaretlerinin tahfif edil- bir şekli değil.. Büsbütün b;'irıey. bir — oyuncağın Akayie ey olduğunu — kısaca t Hani bir yahut iki metrelik kutudan çıkan EPEŞ ü dan çekince ölçü çık, diye kar sonra ""lllııdıcl;]îır du’ğııı îıırdır. Ona b—'":l Ryni yerden İçeriye top- » İşte bu ölçülerin kutusuna yalnız iki yanı açık bir Mt Olçü uri;ıi“ı I:'ı:iııg ııı:lı: € sicii ucundaki halkadan tutacaksınız. diye zN cazibesi tesirile gırrr ye Aşağı doğra düşecek.. Aşağı M““İ“ zaman siz yine elinizin kı'ük bir manevrasile kutunun ı:d':'" yukarıya çıkmasını temin teksiniz. Kutu böylece aşağı k, yukarı çıkacak; yani Yo- r“ denilen oyuncakla bu tarzda Ynanacak. Şimdi FARET TF bu oyuncakltan niçin l:ı'"“iğimo elince, son zaman- Tda bütün Paris halkı * sebeple Yo- Ya oynamıya trak sarmışlar.. Kadınlar, ekek- !"' küçüklü büyüklü herkesin üde bir Yo- Yo, evlerde so- aklarda umumi yerlerde müte- 'adiyen oynuyorlarmış. âriste çıkan gazeteler uzun “dıya bahsettiler. Hatta içlerin- h?l: Yo - Yo için hususi sayfalar Neşredenler oldu. seçen gün bir işim için Sa- '::ğy—ıyı gitmiştim.. Er anlısı ile Y'lıeııi kızı — ellerinde — birer l."— Yo ileri geri atıp oynuyor- h'dı. Ne olur ne olmaz, belki Ağıma çarpar, diye yanlarından ken açıktan büyük bir kavs Yapıp dolaşmak mecburiyetinde m, Tevekkeli Ermeni vatan- mız — Samatyaya — küçük B dememişler... Paristen ko- _:' Yo- yo iptilâsı İrtanbulda Bul , YEl düşecek — Samatyayı Muş, Dua edelim, bizim memleket aristeki gibi bir iptilâ şekline Memesi için dua edelim. Yoksa .“dıfninı bir türlü zevkine vara- İ Züm zevk oyuncağ ıle oyniyan- ŞA Yüzünden sokaklarda birço- 'i"“_'“ll başlarımız yarılıp göz- TMiz patlaması ihtimali vardır. Pariş Bel, Lııı.:n' yYo, yo, yo, yo, şunun lâh © gönlü olacak diye bu be- OyuNcağı aramıza sokmıyalım.. ,_.'"hn Yö - Yo çılginlıklarına k “x““'l büyücü başılar demek- « edelim yetişir.. arramncede | bilmem | Bir Ermeni | yanındaki civelek | İnmeyin ağalar, inmeyin beyler.. Vergeçin “yüzüüaktan bia bir iaakdü; | i CÂD € B — Ne oldun Hasan Bey, burada hüngür hüngür neye ağlıyorsun.., — Noye ağlıyorsun da lâf mı, şu köprüye bak bir tanecik kaldı. Günün birinde bunun da İ $i S A Y eei e Besim Atalay Beyle İbrahim Alâeddin Beylerin Şakalarına Karşılık | FH -- | Girmesin araya bir kara kedi.. Anlatın, anlayım ben- birer birer; Sen ona ne dedin, v ne söyledi?. | evino ke Çıldıra Hasan - Bey, N, imzalı kimin — ya bir türlü a madım Hüyeyit Kİt Ahımet | A>al değil irk | sem yine b yacağım.. o yazan — yazar maz kırklara Kırklara Karıştı Bir dostu, elin- ağım Ş A, yazıyı nliyar AHL n İanidi Nayrı deği gün lüş he ulamı- yaz- a okae Tışmiş ZiDİ ortadarı Kırk | Çabucak kaleme sarılmak olmar, Her söze biranda derilmak olmarz; || — Bu iyi günlerde ayrılmak olmaz; Barışın göreyim s'z! de şimdi.. Uğraşmak lâzım miı hem Fariside; Pişirtip yiyelim, gelin aside; Bir hindi dolması, yahut beğendi. Atmayın yabana İâflır diyerek Karıştım bu işe artık bilereb.. Hasanın sözünlü dinlemek yerek, Tat'ıya bağlamak onun da derdi.. — Ah, Hasan Bey bir bilsen.. — Benimle kon: şurken ÂAH. deme kamşu duyanlar koope- parıl biraz Hvüya tranı bir on Kuruş veri- yorüm, geri üstünü Bu sırada — Amban Hantin teköne hemen — gür zünü — kapasaydın büyle gi Kken kân yâb erekler. —i — Hasan Ral İhraç Ihraç edilecekmiş:. #tsek.. Bey bizim tütünlere müşteri çıkmış.. Yakinda Bari bizim Afacana da bir müğteri çıksa. onü ila Kız Mi, Erkek Mi?. Hasan Beye komşusu sordu: — Sen çok bilmiş adamsıni Söyle bakalınm benim yakında bir çocuğum doğacak. Kız mı erkek ııı'ı? Hasan B. düşünmeden cevap verdi: — Kız!.. Hakikaten komşunan — çocüğu -| kız doğdu. Hasan Beye gizlice | sordum.. — Nereden — bildin. de dedin.. — Lâalettayin söyledim., — Ya-erkek doğsaydı?.. — Yine benim dediğim oldu diye iddia edecektim. Evlerinden çıkarken kimse görmeden oda kapısına kurşut kalemile erkek yazmıştım. Erkek doğsaydı, ben anlamıştım, fakat size şakadan kız demiştim, inanmazsanız kapı- kiz, | rati tgazetesindeki mahut yaziyı benim yazdiğımı zanne ya yazdım, okuyun, diyecektim.. | — Ne © Hasan Bey, ayağından zincirle duvara bağlıyorsun.. — Ne yapayım karıcığım işitmedin mı ? Şunun bunun kıziı ortadan kayboluyor... Bizimki de elden gilmesin diye bağlıyorum, 'Hiil PAZAR OLA HASAN BEY ll | san'at | — Hasan B. iki gün evvel Milliyet gazetesinde bir şey gö- züme- çarptı. San'at — sayfasının - başlığı ters konulmuş, kah kah kah kah! Böyle şey olur mu hiç.. — Sus komşu, gülme.. Du- yarlarsa- cehaletinle alay ederler. Elif Naci dostumuza sor, baş- lığın baş aşağı konulmasında bir inceliği olduğunu — sana anlatsın, — sirklerde — cambarları görmedin mi, başaşağı ellerini yere koyarak yürümeleri bile bir san't değil midir ?.. Benzemiyor — Hasan Bey iki gün evvel gazetede “lohusa ÂAvrupanın san- cıları,, diye bir yazı vardı oku- dun mu?. Okudum.. fakat birşey söyliyemem, bu kadar xamandır sancı çektiğine göre doğracağı pek hayırlı bir evlâda benzemiyor, Piyesler — Hasan Bey Musahip zade- nin yeni piyesinin adı nedir?. — Parartesi perşembe!, — Acaba bundan sonra ne yazacak dersin?. — Cumartesi) çarşamba.. — Daha sonra.. — Pazar salh.. | — Öyle amma cuma tek P.O.H.B. ) kalıyor.. Rüva — E, tek kalsın, belki onun Y da camı Darülbedayie girmeyi Sabahleyin ka- | jistemez, varsın yalnız başına ne- msı Hasan Boya isti idi lensin.. gec6” gördüğü ra- | YN Rerse S'CİR li yayı anlattı.. Biıemiyor Vinkü ıx; ç ';'"' — Hasan Bey ben bu tahdidi Teti ı'—..ı:ıı'un:î.' teslihat konferaasını neye benze- hizim evin kapısına | tiyorum bilir misin?., dan çıkar ç | — Neye benzetiyorsun komşu? tertemiz bir | — Çocukların misafirlik oyu- yerdeki taşlar bile nuna.. Biribirine — göya misafir , gider, öteki karşılar, ikramlarda * dakika geç kalmıştır. —| bulunur.. Derken araya biri bir mızıkçılık sokar öyün da - biter.. — Doğru hakkın var komşu.. | Fakat çocukların misafirlik oyunu canları sıkılınca biter. Tahdidi teslihat konferansı ise uzayor muzayor da nedense bir türlü bi- | temiyor.. Geç Kalmıştır Hasan Bey bir. arkadaşına, yazdığı . bir hikâyeyi oknyordu: * On biri beş geçe çaldı.. ,, Arkadaşı itiraz etti: — Beşi çalmasın belki beş saat e— ——— w sen çıldırdın mı ?.. Kızini ne - diye ehi r li İ İ İ İ