5 Ekim 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12

5 Ekim 1939 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

yy Balıkçısı hayatımızı çarçur: edecek değildik ya. Geceleyin hemen sıvişıvere- cekdi Bana da, arkadaşima > engin salılağışı, tâ ce #ik bile, yürümüzde tebessümler uyandınrdı, Bir kahvehane duva pada küme küme sipeklere ve pis- Bklerine vatan olmuş, bir dünya haritasını, dört ateşli gözle, gözden sm Dünyaya gelmiştik. Bu için tanımadığımız bir saray-' â Yal ayı, güneşi vardı, Helel Hesi Uzak Okyantısları vardı. Karar verdik. Mısırdan Anado- gelirken töyecekdik. Babam, ağa göz yâşlarma kapı konuğunu — acı biz gülüşle: —— Bak şana söyliyeyim. Dünya Gözlerim temizdi. Parada ancak; 9 zaman tenne- rg değeliğiindi. Çemtetleri No 2910-5697 onların olsun, yeryüzünün gözellik- lerine doyum mu oluyordu. Biliyo- rum söylediklerim sizlere gülünç gelecek. Denize bakarken bana de- niz hiç de gülünç gelmiyordu. Sen bana babamın tarlalarından ve to- katlarından bahsediyorsun. Kuş uç» mağa, —sona nasıl anlatayım, şar- kıyı hey hey diye uzayıp sıvrilme- ğe davet eden açık ve uzak mavi- ler beni de atılmağa davet ediyor- du. Bugünkü gününün dünyasını, İs- tanbul şehrinin silueti gibi ufukta kapkara manâsız, bir çizgi haline getiren, ve başka yerde, yarını ışığını parlatan batı güneşinin, © kızıl nurunda, bir uzaklık, bir hürri- yet vard. Ü nurda uçmağı özli- yordum. Ö hürriyete arkamı çevi- rip hef günki hayata dönmek, yü: reğimi burkan bir işkence oluyordu. Bir limahdan ötekine ticdri mal taşı. Navul, kazanç, hesab, kitap, —eh usandım be yahu! Dümeni mukadderata kayık provasını da aşıklara vermeğe can alıyorum. Babam para kazan diyordu. Benim için ise deniz boş birsöz, sevgi ve sevinc boş bir rüya değildi. Söz- lerim size deli saçması gelir. Ne bileyim hayat, teri edilmez yaşa- nır. Resimde bile tarife kalkışınca şimşeğin lm kömürle ve kara kalşmle resim aderiz. * lk varifem, babamın bana va- xife diye ezbeğiğtiiklerini mii mekti. Kendi kafamı kullanmak d gil. Meselâ dünyaya bakkala bee. ve ev sahibine de ay sonunda ev kirasını vermek işin gelmiştim. Tar- lada defihacet ediyorlarmiş gibi sıra sıya çömelen İşhanalara baka- çaktım, Gönlüm ve aklım öyleyken, akılsızdını da, tkbudumdan ancak üç iie ii daha geniş olan şw bakkal dükkânmda ve ber günkü hayatımda beş kuraşluk kaşkaval peynirini altı kuruşa satarkenmi ö#killandım? Gönlüm ve kafam At- las Okyahusu Di yoktu da, şu: duvara atılan ânibihabibullah,, Tevhası içir mi Biri Deniz! denizli

Bu sayıdan diğer sayfalar: