29 Mayıs 1941 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 3

29 Mayıs 1941 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 3
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

e diği Mi OSERVETİFUNUN e si Gi Sahibi ve müessisi A. İhsan Tokgöz Meşriyat Müdürü ; H. Fahri Ozansoy Fiyatı 15 Krş. UYANIŞ SİYASİ — EDEBİ —İLMİ —SOSYAL— HAFTALIK GAZETE o Kurnlaşı 1091 yar 5İ — cın YÜ No. 2338 Talgraf : Sörvetilünum İstanbal Teletonı 21013 20 Mayıs 1941 Perşembe HAFT A HA S B Iİ HALİ Muharebeye bir bakış — Yanıyor, batıyor, ölüyor, yıkılıyor. Avrupa nereye gidiyor? Galiba kendileri de bilmiyorlar. Yazan * Amansız muharebe her gün levhalarını değiştirerek devam eği- yor; "yakıyor, yıkıyor, öldürüyor, batırıyor... Hulâsa insanların uzun yıllarda yaptıklarını, kurduklarını süpürüp götürüyor. Avrupa kıta» sında en aşağı yirmi milyonluk muhtelif milletlere mensup ordu- lardaki asker istiheâl hayatından ayrıldı, yalnız istihlâk ediyor. Öep- hanesi ve mühimmatı bir tarafta kalsın; yirmi milyon &#skerin her gün yediği ekmek, en aşağı onbeş milyon kilo yapar. Bu sade ekmek- tir; başka yiyecek ihtiyaçların say- mıyoruz. Giyeceğini de hesaba kat mıyoruz. Bu adamlar harp cephe- sinde ölümle karşı karşıya durma- saydılar yerlerinde istihsal haya- tında olacaklardı. Buna mukabil raemleketler dahilindeki kadınlar, ihtiyarlar ve çocuklar ekmeğe muh- taçtır! Saklanılmış ve birer kenar- da kalmış olan yiyecekler dahi bittiği için her geçen gün Avrupa kıtası batıra ve hayale sığmıyacak derecede darlıklara düşürüyor. Fransadan gelen bir mektupta mühim bir mevkide bulunan zen- bir adamın yirmi gündür ağzına bir lokma ekmek koyamadığını, peksimet gevelemek ile kendini Ahmed İhsan aldattığını yazıyorlar. Sade ekme- ğin değil yemeklerin en nefiş ve lezizini hazırlamakla şöhret almış olan Parisin böyle hallere uğrıya- oağını kim hatıra getirirdi * 1871 muharebesinde Pâriş mu» hasarada iken adamların kedi ve köpek yediklerini söylerler ama bunlar bir kaç ay sürmüş felâket- ler idi. Bugün iş öyle değil. Fransa teslim olalıberi bir yıh geçti ve mahrumiyet her gün ar- yor! Hem sade orada mı? Har- be girmemiş olan İsviçre bile 1914-18 umumi harbinde bolluk ve refah içinde yaşarken şimdi etrafile münakeleler kesildiği için, ve Avrupada seyahat ortadan ade- ta kalkmış olduğu için gün geç- tikçe daha acı sıkıntılara düşüyor. Avrupa şehir ve köylerindeki mu- harip olmıyan zevallı balk bu fe lâketlere maruz iken birde hava- dan düşecek ateş ve ölümden ken- dini korumak ihtiyacındadır. İşte, aşağı yukarı, bugünkü muharebe levhaşı budur !l Bize düşen vazife gayet dürüst ve yüksek siyaset sayesinde mübarek yurdumuzu ateş dışında tutmağa muvaffak olmuş ve bütün dikkatini istiklâ- limize ve birliğimize bağlamış olsn gevgili Milli Şefe ve onun TOKGÖZ Ankara 28 - Mayıs - 1941 hükümetine itaattan ibarettir, Akıl hocalığı yapacak zamanda değiliz. Hayalat peşinde dahi Koşulacak günlerde obulunmuyoruz. Bizim başkalarının memleketinde hiç gö- zümüz yoktur. Kendi yurdumuz, gözümüzün bebeğidir. Bunu anla- mıyan kalmadı sanıyordak ama gebe ara sıra akla sığmaz tbasav- vurlar ortaya atılıyor. Onlara ku: lak asmamak ve yalnız yurdun muhafuza ve selâmetini düşünmek borcumuzdur. Avrupa harbi bu ay daha müthiş ve çok ateşli safhalar aldı; Giridde Kandiye ve Retmo şehir- leri kül olmuş! çok büyük bir İngliz zırhlısı üç dakikada bütün müerettebatile battı gitti. Onu ba- tıran Bismark zırhlısı da dehşetli hücumleria arkadaşını bulmak ü- zere denizin dibine indi. Bir düşü- nelim | Ne kadar can, ne kadar mal dorin denizlerin doymaz dal- gaları arasında kayboldu l Böyle acıklı vak'alar arkasından türlü türlü propaganda radyoları işliyor. Artık bunlar bile düzgün dimağa sahib olan kulaklara yave gibi geliyor ş netice : ne göreceğiz 1 ve son ne yaman gelecek? işte hep dava burada | 13 — Servetifünun — 2336

Bu sayıdan diğer sayfalar: