24 Temmuz 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

24 Temmuz 1933 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

Çi Kırmıyor Benzemek muyuz? > istemiyor Afacan mutfak” Afacan — bazan tan bir (aba alems, “sen kızsın! diye l geliyordu.“ Merdi- kızdırırlar. o Onun | venleri. cıkarken buna. hiç tahammü- ayajı takıldı. Düş- tü, Tabak ta kırıldı Havimteyze kızdı lü yoktur. Kız ok maktan nefret eder. Bir gün Afacanın — Hur cocuk, saçları — uzuyınca, | mutlaka tabujı mali annesi: sus. kırdın, - Hiç — Efendim sa — Size bir ku — İsterseniz bir — Size Hâlis bir tarsk — Ne müsibet (o herifmişsin bel. — Haydi, dedi, insan birşeyi malı bunlarım kremlerim MR pantolon askısı ve- vereyim.. Ölesine kullansa: Şimdi şu yumruğu kalanda patlaı- | berbere gidelim de, sus kırar m? Fi Hülis | tras bıçaklarım var, saliklkak arda: ei rım, Alçak edepsiz! saçları kessin. I al m — İstemem. — İstemem elendim —İstemem etendimi. Fakat Afacan hid. 1” başını detle ayağım yere — Kibette- kırar Günd Anneciğim... Kura- 2 mi biye yapırken .yu- ii Hayır, ben saç. mmurtaları © mahsus vp kestirmiye- Dai muyuz? g ceğim.. Kadınlara U ' k istemi- Afscanın Ağado: | Yorum!. ladan bir akrabası alacaklı pi İstanbulu EZAN ç — Alacaklı niye | bilmiyo Bir gün e — “8 ed erdir Alscan? İ ça see b zo Kapımıza geli melek volan ai diği ” nerede bulunur? — Hele şükür, şu buz -— İmdananaaanat! — Nasılsmz Efendim). İsterse: “- Sokaklarında tutmuş dereyi kayarak geçe- Can kurtaran yokmu?!.. niz size banyo için bir sabun vere- erke Meet SAĞ yirmi. Oki. yin. Parayı Veren Düdüğü Çalar ! Afacan, Cingöz, Arap otur- muş, biribirlerine hikâye anlatıyor- lardı, Sıra Cingöze gelmişti. Cin- göz anlatmıya başladı: — Bir gece yağmur yağıyordu: Saat on bire doğru bütün ev halkı uyumuştuk.. Bu sırada dışa- nda müthiş bir gürültü koptu ve bahçede bir ağaç devrildi. Bu gürültü ile uyandım.. Ya- tağımdan © doğruldum., OÖdüm kopmuştu... Saçlarım diken diken olmuştu. Kıpırdayamıyordum.. Nasil oldu. bilmem? Bir aralık oda kapısı gıcırdadı.. Ve karan- hıkta kasketli bir başın içeri gir- ğini gördüm. Hızla kendimi yastığa attım Ve yorgan altından odayı seyret- miye başladım.. ; Odaya girenler üç kişiydi. Arasıra çakan şimşekler, bunların siz olduklarını gösteriyerdu. lerinden biri elindeki elek- triği yataklara doğru çevirdi: — Acaba hepsi uyuyorlar mı?. — Uyanık kimse varsa, sik buğazını, öldür!. — Haydı, şu çekmeceleri ka- bakayım. — Sende şu yatakların ba şında dur, uyanan olursa, boğuver! Eyvah!.. Aman yarabbi!. Kor- kudan buğazım tıkanmıştı.. Adeta nefes alamıyordum. OO kadar korkmuştum ki, yorganın altından bakan gözlerimden birini kapadım. Hırsızlardan — biri yavaş yavaş sekmeceleri © dolaşıyor, (yığın Yığın paraları ceplerine dolduru- yordu. Bu sırada keskin bir düdük sesi çınladı.. Oda karmakarışık oldu. Hırsızlar hızla babamın yatağına doğru atıldılar.. Zavallıyı kıskıvrak © yakaladılar. o Annem korkudan bayılmıştı. Ben tir tir — minesi AFACANIN HİKÂYELERİ|İ sam babamı yatağından kaldırdı ve elindeki düdüğü! aldı: — Alçak herif, düdüğü ne diye çalıyorsun?.. Babam hem hüngür h ağlıyor, hem de boş çel gösteriyordu: — Elbette çalarım.. Bütün pa- ralarımı aldınız... Parayı veren düdüğü çalmaz mı?.. Gidip Gelme Hasan B. karısına hayattan ve insanların faniliğinden o bahsedi- . Bir em dediki: — Ölüm bir vapur seyyahati- ne benzer hanım... Afacan köşeden atıldı: — Anneme gidip gelme bilet al öyle ise baba! — Yaşa Elendiameca, . yakaladın mı”. — Ne yakalaması evlât. Ben balık #itriyordum.. o Hırsızlardan “biri | buk içiyorum. GAS izi Dimi — Afacan, biraz daha sağdan çekseydim vutulacaktı. — Doğru bu tavşanlar da hep soldan giderler Vecizeler Çocuğun gözünde her insan birdir.. Çocuk büyük, zengin, fa- kir, kadın ve erkek olarak “ hiç bir şeyi birbirinden ayırmaz. e mene Coğrafya , Afacan coğrafya iratihanma girmişti. Mümeyyizlerden bi- Yi Afacam şaşır muk' istedi ve gü lerek; —Sirkeciden kal- kan bir vapur An- karaya döğru ha- reket çetse, Anka- ranm hangi rihti- mina yanaşır? Afacan hiç tered- düt etmeden cevap verdi, — Haydarpaşa rıhtımına (yanaşır, efendim! aldatır Afacana sordurm: — Hadi bakalım Afacan, seni he- saptan imtihan ede- ceğim.. —Sövle bakalım, senin beş zıpzıbın olsa, Cingöz de sa- na yedi zıpzıp verse kaç zıpzbın olur? Afacan © başını TN — dine 21) gbım eli Ba « Cingözü bilmezsin. vermez, İnsanı datır, z tutmuyorüm, çw 4 AFACANIN Sebebi Varmış Afacan hastalanmıştı.. Doktor geldi. Bir reçete yar- dı.. ve eczaneden koca bir şişe ilâç getirdiler. Builâçta aksi gibi acımı acı idi, Afacan mütemadiyen sızlam- yor, bir kaşık dolusu ilâcı içme- mek için avaz avaz ağlıyordu.. nihayet evde ona ilâç içirmiye muvaffak olan ihtiyar hala ol- muştur. Hergün ilâcı o verir, Afacan- da kün Hikme: BE Bir gün Hasan Afacana sordu: — Afacan, niçin ilâcını he; halanın elinden içmek istiyorsun Afacan boynunu bükerek ce- vap verdi; — Halamın eli titriyor da ilâcın yarısı yere dökülüyor ondan babacığım!.. MASALLARI Mavi Denizin Perileri Evvel zaman içinde dünyada mavi denizin perileri vardı, Aylı ecelerde sahil kayalıklarına çı te altın saçlarını tararlar, gün- düzleri mini mini çocukların öyün- larını seyrederlerdi.. Mavi denizin perileri seneler- den sonra, bir gün çok fena bir tahkire ouğradılar, ve çekilip gittiler, bir daha deniz de görün- mez oldular. Altın saçlı, küçük deniz peri- leri neden mi çekilip gittiler? Diyorsunuz. Bakınız, size bunu anlatayım: Bir zaman geldi ki dünyanin mini mini çocukları pek yaramaz oldular. Artık sahillere (gelip kumdan kaleler, çakıl taşlarından oyuncaklar yapmaz oldular. Renk- li mayolarını giyip denize girmi- yorlar, ince taşları mavi ve uslu denizde kaydır. > Deniz perileri çok mahzundu- lar. Günlerce, gecelerce sahil kayalıklarında saç tarayıp bek- leştikleri halde, o mini mini, şen ve şakrak çocuklar görünmez ol- muştu. Ne vardı?. Şehirde ne ola- yordu? Bu çocuklar niçin artık gelmiyorlar, oynamıyorlar, denize girip yüzmüyorlardı. Yalayak bir enbal, güneş o ğarken bütün deniz perileri sevinç çığlıkları kopardılar. — Geliyor, mini mini çocuk- lar geliyor!.. Diye bağırıştıl Uzaktan bir sürü yla Sürün müştü. Hepsinin ellerinde birer lâstik ok vardı. Mavi denizin perileri, küçücük vücutl, lara vererek el kaldırıyo, ape cu i ü ları si Ger — Voyvooool. Diye ba; zi hi ettiler “ve lerinde taşlamıya başladılar.” yaşi eriler yaralı rak denize, e ye sonra bir daha dünya yüzünde hiç görünmez olmuşlardı. Arını su- r, çocuk- — Eyvah balonumu kaçırdım, şim DE yapavağım? — Ne yapacaksın? büyü © tayya- â — Mn havaya © çık, balonu İİ di shiei

Bu sayıdan diğer sayfalar: