22 Ocak 1935 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
27 Ikinci kânun SON POSTA sl 7 PAZAR OLA HASAN BEY Rejisör Bahsi Bizde rejisör var mı yok mu? Bu işi bende merak ettim. Halkın sesi muharririne söyledim: Git, dedim, ser bakalım: Var mı yok mu? Muharrir giti sordu soruşturdu; öğrendi; Olmaz Mı Doktor Hasan B. e söyledi: İ — Karınızı ciddi bir hasta” lığı yoktur. Kendi kendine kur- muş kendisini hasta zannetmiş ! — Öyle ise doktor bende #'ze vizitenizi vermesem de kendi kendinize kursanız vizite aldım | diye düşünseniz olmaz mı? İ Ben De Hasan B. in dişleri ağrıyordu. Bir tanıdığı akıl öğretti : | — Benim dişlerim ağrımış ol- saydı, hemen gider çektirirdim. İ — Bende öyle, amma senin * Samatyada Bay Onnik; — Vardı amma kalmadı: — Ne oldu? — Sizlere ömür öldü, çok « menşurdu. Hani Şafak bahçesiğ- de oyunlar oynatırdı, bizim Mih- yan Parize gitmişti, o; a Oyunları orada da gör nedir? Bü meşhur rejisörün adı | | va i hk . DAL rm re aaa ER R IR İğ p Hayır İD ya: ; At AERO) Hasan B. gece bir otelde * ve Bay Naşid: © Rejisör niye derler? Yani perdeci Ni demek bl rormm 9 — fok canım rejisörü nasıl 'mezsiniz, hani tiyatroda, sine- mada oynanacak Oyunun nasıl MomanarağıDı oyunculara oğretir! di ani sahneye çıkar, sen ya iz söyleyece| ğe rg . > Yok, evvelden öğretir! Evvelden mi? Biz ne oyna- kalmıştı. Otel sahibi ertesi sabah sordu : — Geceyi iyi geçirdiniz mi? — Ben mi, hayır, amma tah- takurular çok iyi geçirdiler. Affedersiniz Hasan B. bir — baloda wzun etekli tuvalet giymiş kadının ete- ğine basmıştı: Kadın hiddetle geri döndü, Hasan B.i gördü yumu- şadı : m evvelden kendimiz bile — Affedersiniz. Eteğime ba- de bile gr ör Rez bilecek sanı kocam zannetmiştim de bir- Es vir Vecizeler Vecizeler | denbire kızmıştam. dan b Re idaresi memurların» Ağzını poyra- die akıl ni i —R za aç ; dediler. arasında müna- Hasan B.in oğlu tabağında soruy Bizim çeki direktörü mü | Açtım amma #ç- sebet © vardır. | ekmek kırıntıları bırakmıştı, Ha- — sr? tığınia 'bin defa Kadınların 6aç- | san B. darıldı: Pejlağe m em direktör dâ | pişman © oldum; ları © kısalınca — Ben senin kadarken taba- saya rada koskoca Rejiyi idare | 202-999 tutul- akılları uzadı. > ekmek kırıntısı bırakmar- or. dum. * N Şehir — Ekmek kırıntılarını yemeyi * - Korku dağla” vermiydin ? Ferih; tiyatrosundan küçük m em . ii mere ”. Ema — Rejisör ben kaf dağın orkunun işi dağ ocuk tabağı uzattı : kocaman var, Ne ey ei dayım, etraftan bekciliği midir ? ça Al baba seviyorsan bun- Dili boşa zili enimde, altı | biç yardım gör N Rae kadar.. “a; kocaman işte dağ | düğüm —— Sel önünden Dalgınlıkla » kütük © kapanı Hasan B. lokantada garsonun Anadol; z Aklım çok Rıza bir ami ei Ras param ax olaca- — Me Mi Bu diledeki de G7 oldum akin, © yokken ben var | gom keşke ak- — Alaturka musiki kalktıktan sonra. musiki; ile uğraşanlar ne mik kapan, k Garson çalınan musikiye dak mdu, Var oldu, m az param çalıyorlar? e : yok oldum! era çok olsaydı. — Görmüyor musun azizim; bol bol çene çalıyorlar! gördüm. a Yarasadan bir parça He- .004000009000090000990000000900000002099 mim YEMİŞ BOLLUĞU Gidiversem pazara; gözüm, gönlüm nurlanır; Yemişleri görünce biraz oğzım sulanır! Hani ne de hoş şeydir şu Dörtyol portakalı; Bak elmalar sürünmüş yanaklarına alı.. Rir yanda kebablıkmış iri iri kestane, Yesem hemen doyarım ben ondan birkaç tane Diyecek var mı hele şu iri büyük nara; Verecekler. kiloyla sayarsam birkaç para! Düşünmem fazla derin ne olsada İsterim; Armudan iyisini alırsam hemen yerim. Şu incir ne de güzel hele üzüm pek dld; Bir karar veremedim, seçemedim ben hâlâ! Fıstık, fındık hem badem hela de hele ceviz; Ne de iyi ayrılmış, nede hoş nede temiz. Çeneme dedim sonra yeter artık sen de dur! Okuyanlar “diyecek bu adam da çok obur! men yüzüne halan aklıma ne geldi z P.O.H.B. 3 ii De ne kıyafet Hasan b. Böy.e nereye gir — Ne geldi iyorsun! v — Geçen geceki ay nalan 5 e i —Şehir tiyatrosunun parasız temsiline gidiyorum!
