27 Ocak 1939 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 12

27 Ocak 1939 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 12
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

YE eker AYR İY so “Son Posta, nın Hikâyesi “Umuman Kacakcılık ve muhataza memurlar HANGIMIZ ZAYALNZI. arasında neler gördüm? — (Baştarafı 8 inet sayfads) ) Gidenlerin etrafını sarı TY Yazan: İnci Özkurt MEB! Büyorunuz memleketimizin & Dİ sal i an dans bitmi r ea diken ek ke nin İn ve giy ncı olduğunu vej|“ nazaran harice para çıkarma 23 ri erir misiniz dönüyorlardı. Salonu N cin. icin bizimle alay) k i ve şartlara tâbidir. Bunlara riayet| ai v kirar h 4man ona gururla| cürümdür ve kanuni takibatı biz de size hediye vereceğiz iri i il şımda ezildiğini izimd yalım, ya gene hep M8” adı. Kırılmış altıncıkları olan ve) raber ür O nik a çal E ir ses kulaklarımda çınladı. bunları e uçurmak efe bir gülümsiyen kocamı 1.) Cihad kolumu sarstı: Artık hiç kim; eden korkm : İ z? zi mize atacal ei v Mest İ de yanılm ti zlet n geçinenlere bu işin eçarei ha-| —Y X Mes'ud € a ? Onlar da başkasına Açalım & öyleyse. Hazır bizim de Kö” yecek hiç b in mevcud olmadığı İ skil vermek sevat düşüncesile, bu en-İr hissediy Di Yanımdaki bu ger geli ortadan kaldırmanın yolunu öğre «| bana hayatımın güzel saati aktı, Ona karşı 0- bunları eline si? kalmış.| — Aman pek te 1 yapmışsınız. Bi ıra, güverledeki | 4 sesı mez misiniz? sallarken avazı çık eler boğazdan geçecek Sİ Lezzetsiz mi? Hayır, yalnız P© köfteler? sert te cndun. Acayip bu taş gibi katıl” ile mukabele damar) yordum. Bu adam , rdu Yarabbi? Cihadın arkadası «-| en daha çocukluğ denberi tanırdım. O zaman ço na doyum olmasa bile berk# * Kadaştık. O çekingen, âz konuşan bir çö- “9 * diye s0r ar z Muhafza teşkilâtı memurları, veda ur mağa müsaii de “ Cuktu. B yaramazdım ve zavallıya z si Ş 3 ? . “İ tecasürü çinde olmuy: ölte 1 ğil dl ya 11? Köfteleri, Bi kkat ediyorlar. Nerede ise|t , Hemen merdiveni müz zaman Sedaiın orsya gelmiş olduğunu gör- si ie  k İezzetli, pek, un ol £ altını Bu arkadaşlık ben nişanlanıncıya kadır devam etmişti. Sonra onu kaybetti — Nesretin ge nı sikılsın, bu akşam ber erdi lim Kms | ile SABAH, ÖĞLE ve AKŞAM Her yemekten sonra muntazaman dişlerinizi fırçalayınız. nüyorsun S vet bu genç adam bendeki Sed isbat Bunu hiç i rimdek rn mendilimle adamla dans etmek... Kuruluyordum, Bu yaşlar hakiki saadet z ii ş işmzlığımın! Geneli , Sebebini bilmediğim bir kor.) min ardı. akıttığım ilk gi şla z müştü. Ve işte şimdi onun burada bı mde nefret ve İpe andıran Je mi olmalıydı? — —— — > karanlı olan bir uçuruma yuvarlama -İondan deha fazla zavallı olan bendi han nğRha ya Eni ) mes gitti. Gayri ihtiyari gözlerim gölge“) udüfte bir daha onu göf” ediyordu. Ondan niçin korkuyordum? im için man: istemem Ned- apıya takılıp kalmıştı, | medim. Seneler geçi Onu uzakta »t kalksana, et, Se ndan acı ördü 1 içi çılgın bir erzl ; : arkasından bakıyordu vanıyordu. Fakat bu arzumun tatm'ni meyümeri! erimâi e doğruldum. | * hissili e - Zavallı çocuk bu Sedadı anlıyama - kabi at neredeydi? Bilmiyo”” f İ Kendimi orkumun yersiz dım, gitti. Halinde öyle garip bir ne Ölmüş müydü, yaşıyor muydü' Bensedelim mi Nedret? v iran Siret, Ollnğuna inanmak a i e var ki. Muhakkak onun hayatında | Mes'ud muydu? Fakat ben onun beki al lenndakı ba yi di mi ina er yani Göde: liğin bizim bilmediğimiz bir gey var, larında tanıdığım saadet âleminin sade€ Ül meeleri komaşt. de, o ark » zhamet . t-| Ağlar gibi gülümsedim. Ya 9zİ rüyasile ömrümü tüketiyordum. Şİ adın F 1 işi k ! amıyor musun, tle bakmış ydı, Bu muammı — — Tabii dedim im halde haykı -| sm bütün meçhullerini gözlerimde oku - e | yabilirdı. Fakat onda karısının ruhunu i cam neşeli mevzulârdan o bahsediyo: reke sile İn iü um tanri tahlile Tüm niyen basit lik ayrıış Neşe ve iç rahatı içinde gülümserken | deki gayri tabilliği seziyord İs y düşünüşlü. e n yâ hallerini Çeviren: İbrahim Hoy gözlerim Sedada takıldı. Bizi görmüştüllenm - r vazife hissim bütün farkediyordum. Ve ona acıyordu ve gözler: ölü bir tebessümle benden ay-İreb i nay nı ile artık ber çin kap| Halbuki bils Dans edenlerin arasına kârı k. YARINKİ NÜSHAMIZDA: amm — — ——— — Son Postanın edebi romanı: 39 vde el ince 8 bağ kahvesi önünde bizden evvel gel « yem neden, bu seste o yalnız Kİ İmiş iki araba daha duruyordu. Önde » |diğımiz geceki sesini hatırlatan bir hür ki bir masada, se konuşan bir ka -| zün vardı. Ne yazık ki bu gece bu bü” dınla bir erkek oturmuştu. 'Tâ nü de benden başka hiç kimse hisse * bir Yahudi n Di bu eazband denen İyi F in hiç hoşuma gitmiyor doğru- su. Eskiden bu gö a ldtarna ça - Tarlardı, fakat bana >» latarna li Hel kadın, yanın - t ben bunlarla değil Sübeyi denize inen | şmal: idim, Halbuki o Necli y peşine t tozlu yolda karşıki çi ç — Vallahi ben senden fazla sporcu * Gazinocu önümüze tabak ( tabak|samca kelimem bu e hiç oku-İ birden gelip te vr medisştik -E ei : üzümler, rn taşırdı. Hatır o)ma bilmiy ı i i DEDE nez ii iye keyiflendi öniştemse, vaziyetinden emin, şili hik MUSUNUZ lani ir. mii , bil e a zİd: da h tuklarım kabarırdı dan ha , Oturur oturmaz, tek »| yol nuş bir menden halile şi” slnşi temini. e rar, a İ yorgi yokuşu alt tam süş tabakasından yeni bir siga -|di hiç o tarafa yor, Naciye il d bu gazinenun a bir ri rünmek istemiyordu. Faks şen a faltta beygirlerini lurmağ > daha ufaktı amma! ucuna do koşan Erdinçle Ülkünün ü di Yör şirindi. Ne oldu, o nı? ız Süleyman ih-iç amın bu $ iykusuna ye ten evvelki bir devrin hi gibi ge-İr vds | - İliyordu. Daver ağabeyim ndan|g 6 İbeni dürterek: | — Ya.. öyle hal za * İman! Demek eskimiş ie y Diyordu Ah, ben de içimde bi Şadan h K ışığı dolan yüzünü ekş z oğl r? Renk renk yel ahlarımızla o ı şimdiki nr 5 eğ o i E in|ğ dğ duy n. F 1. B «br anda Naciyenin ko -İF © Daver dokünr diyı , anıy yorgun vücudünü yı aç , e Üzerine ie ye cevab verd dum. Kir r bel e dolan)d emlede belli ki rahat ede n ı bu rahatsızlığını his- da ne demek, oğlum? nim bildiğim ay vurmuş, urası çok ka Jabalık olur. r o kadar ihtiyacım vardı ki... aki ün , Fus D â!.. dedim. Biraz ço€ Salmış derler. esad Şadan halam, ihtimal e i : çi bura- cuk” m kız ol bakay! “Arkası var) Hakkı vardi dının... Benim res -| kendisi kadar yaşlı ufacık gümüş taba.| Sahilin yukarısında, bahçeli Viran -

Bu sayıdan diğer sayfalar: