3 Ekim 1938 Tarihli Kurun Gazetesi Sayfa 11
çekinme) vE diğini ve fazla > Bırakın gli yansın.. Hepiniz zi DİZİ şu parmağımın istikametine çe- eli ve bakmız. İşte son ümidi z papasın, elini göremiye- ii me ferini kaybetmişti. Başla- Tımızı çevirdik ve son ümidi bekle- dik. Dakikalar geçti. Papas yerinde duramıyor, taştan taşa sıçrıyor, — — Büyük Allahım, sen bizi kurtar- e acıdın.. lu. Bazan bize dönüyor, önü- — Esen omuzlarından tutup sarsi- — Kurtulduk ei na karmla- TMız döyac ve gözleriniz açılacak, Yüzünüze renk geleci > Meseleyi biz iz çok geç ig BU- yük bir iy gemisi, bize doğru yaklaşıy. mek p yiz sın plânı buydu?. Bü- in ulan asabi kl ufuk- eri bakıp e sebebi varmış. Her ne olurş dna ALi rtulmuştuk. ük eğen ona borçluy- e il çıldırmsış.. diye: ini Senin vi rünce bi emi gelen kuvv koştu, onun ayakları- na kapanı hi © Çok yaşa papas efendi, dedi. Bi- zi evvel Allah, sonra sen kurtar- Z gemisi epey uzakta demir- tedi. Dönüm indirilen bir kayık bize Tu gelmeğe başladı, Hepimiz &- gündür ilk defa kalbimin hızla çarptığını. hissetmiştim. Zehradan ayrıldıktan sonra bence yaşamanın aten kıymeti kalmamışken, dünya- San uzak bir adada can vermek çok > ki Ölmek istemiyordum. rpıntısı, Zehra ile gözgöze gelisim. vi gibi idi. Kayıktan iki kişi çıktı. Hepimiz uşüştük. ele diniN gagasından yem almak için ağızlarını açan yavru kuş lar gibi bir lokma ekmek için koş- muştük. Gemidekiler, bizim açlığı: m evvel bizi kurtarmayı düşün- ş olacaklar, sahile çıkan tay Der rın il bir şeyler yoktu. Biz een iri: ptanımız, reisinizle görüş- mek e Kim ise büyürsun.. de- di. Hepimiz biribirimize bakıştık. Pas Dik 8: Hakları var, dedi. Her taraf korsan dk Bizi tuz; ak kurmuş bir korsan faları s ilçe a Onun Ea la etmiy Sonra kaptana i — Haydi babacan, dedi. Kaptan- Ja kaptan görüşür. Git; anlat halimi- zi, Gelirken de ekmek getir, arka- daşları çok bekletme. Tahammülle- u, Dakikalar o kadar uzun İN oldu, MM a il kayık geli- lü. Pa, ii li lü ekmek geliyor. müj- desini v: a A karaya yaklaş- ri Ben de li olduğum al e daldık. Tayfalarm fır- a Kaplar Ta ğlANI deliler gibi toplu; Kimse sek na götürmeğe vakit bu- Tamıyordu. Üç parça alan, beş par- 5 : . - EE g İ ği : Ela 3 | ileriki izi 3 iii Ça ğ E ; 3 & ve 23 e şasi UP liz E male isis — ga 3 GE ib Si ? Pa GM ekbum sui d dağ GihİdE8 LEŞ Ni; 5 5 We piş ia yp ii GE in term mmm. ri os iii : Blgie Pizeeleii EE Rİ EEO.E #3 83 BB ledi ailen Si, ira ii Hi stran işe clan) pla ei â edepli şişddğ idir (ipi dildeiiie oaiz Hiz. Möz| iie üğdieşisi S3 AşEköb EEE Dese Meüguğgi SERER 241ğ5 idi Ba âi kame İl öper ii rf o SELİ viş JAs.r BİRE ezi ELEM azil —. 25 Biz Si 3 M 353 yimiide” Sa ERİR 2 E çati © 33 ia 13 Medin) 18 rai i: »2E3 — O: Di! Reeli pisi zip, Babilai ci iibipez i — dia e © $$ İİ aşşa Şelale ayi ie lak laa) ie . Do 58 aediles His âeeslişniiier BAliP smisöğeşs gezi | © via DE KS şurrişüayizisesasi şarirsaz kakpiştk.kik geğibdğ | Xİ e 2323, 8 özlerinin ii İğ) aşi Mw sali li şeri ek e ii el Be .5 Mİ, Göğsez rai BEŞER şi3 RESİEE dili slej şap giz” EE BDREMO Eeee İZE değ A5 ii ğ GM > 5s; iş rik aşili dei dişi ildir, ibiş fa di © 23 KİRİŞ ede keiirğzeii; Balperetz,i) Deki ik Je) o 2ie? BARBERBİ$Y LE, 08 EE BAMİRBanSSAR dsgyss: | S358 OB e anin ninialmclml min İz oi | 2 | j j 10 ZINDANCI KAPTAN ZİNDANCI KAPTAN 11 ç ça almaya uğraşıyordu. Dağıtma işi bittikten sonra birer yan, dünyanm en mesut adamı hali rdı. Yanına koştum Bu edikten sonra elimdeki ein ni uzatmaya davran- dım. Sonra birden çektim. Karnım doymamıştı: — Ya sonra aç kalırsam.. diye dü- Sn pas da farketmiş olacak. Dena inin tersini göğsüme doğ- karnını Sy evlâdım, de- di. si lu Fakat eki AE vermek istemediği- mi farketmişti, Miken, kızardım Boynum bükü — Beni" e e Çok adi bir hareket yaptı Gülüms. izi — Hayır eylâdım, dedi. Tiç üzül me.. Sonra sesini yavaşlatarak kula- ğıma eğildi: — Asil ben senden af dileyeceğim. — Aman efendim.. — Öyle.. Öyle.. Çünkü ben aç de- ii Aç değil misiniz?.. Hayır.. — Fakat bir şey yemediniz.. Gene güldü: — Ben her gün yedi — Her gün yemek Gi Yedi? Si Bunu o kedar kuvvetli söylemiş tim .ki papas yerinden sıçrar gibi ol- du. Fakat soğukkanlılığını hiç boz- madı; Asıl Rim az şimdi öl nah insanları öl ü re yaratmıştır. Ama, mı isteği- vakit alır. Eceli gelmeyen insan, balı mı aşar, Fi başla” dığı vakit ben ilk iş olarak ekmekle- ri koynuma, cep! durmak oldu. Ne zararı vardı. . K larıma inanamıyordum. Bir ula! anda anla a ale hisset- tim. Yüzüm buruştu. Papas cebinden bir parça ekmek ardı; — İşte, dedi. Bu son lokmam idi, yapmadım. Bütün ekmeğim a in- san doyura| e o kali ben de aç kalacaktım, şimdi karşımızda pe gemi de mele akar önünden geçip gidecek, hepimiz burada öle- cektik Papasın sözleri doğru idi. Ona hak ve, Korkuç korsan Yeni geminin kaptanı hepimizi et- ri topladı: dai a zt olan binsi
