November 26, 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 19

No. 1841—150 SERVETİFÜNUN Roman Tefrikası: $ Ka <a wa G 0 ge İLK AŞK Kızım Hamiyete Hi. R. N, iye <y. *,, 17 ER Eş ANN EE ENER EMEN IX Aşk ve görüm denilen his, benim için o günden itibaren başlamıstir o gün, üzerimde bir memuriyete yeni giren adamin duyması İâzimgelen hisler kabilin- den bir şeyler peyda oldu. Artık küçük bir çocuk olmaktan çikmiş, bir aşık olmuştuyu Benim için aşk ve gara o günden başladı, dedim, Buna hayatın sonu gelmiyen istıraplarım da o gün- den itibaren çekmeğe başladığımı ilâve edebilirim. Zinaydanın yanında bulunmadıkça halim haraptış fikrimi hiç bir şey meşgul edemiyordu; elinden her sey düşüyordu; bütün günüm, onu düşünmekle. geçi- yordu. Bararıp soluyor, bitiyordumu. Onün yamnda daha geniş ve ferah nefes alıyo- Bir de içimde kıskançlık. başla- rum gibi geliyordu. wişt. Ehetimiyetimin hiçliğini tkdir ediyordum. Ahmaken küsüyordum, alımakça esir ve xelildim. Gene de mukavemet edilemez bir kuvvet, beni onu doğrü sürüyordu. Yalnız ölasinm kapısından girmekle içimde bir saadeti duyuyordum. benim kendisine aşk ve alükumit anladı; zaten beyim de bunu saklarınza ihtinin e tiğim yoktu. O, benim bu mbeş ve heyecanımla, öy: nay'or, beni kül şöyle bir iltifatile bahtiyar ediyor, kâh dertten derde atyordu, Bir başküsnin en bik vik sövinçlerine ve eni derin kederlerine yezinese- vüy- Kız, derakap üyni #ümudda büyük oObir mi ark yarık bir Tumamen kadir Ve ölmak, bep ülmak.. ri ames'i) Obis söbep harivetiir. Ben onun elleri içinde balaramu hükmünde Halbuki, orun askı vaiz ben değildim. deli divanesi idim. — vlc ülinasa Tipe gelen ber adam, o onun wahikümdu. Bunlarm hepsi de öiyüklarımın. nenudi, hür emrine tam bir vuzivalle idi, Omn telin, büz fütürü sevkel- de idi bir mit ayandımnak, buzun yeğ ve külkmtini ögle bekleiiekli vifi bir övün, hir eğlence, bir Spor “ince, hörliee mek, onlarin vnzilesi garijıti.ki İLirazsiz İri ve gönülden sudakaile bağlı kahyordn. Onun ateşin ve güzel mevendiyeti, küytaslıktan, tasanmudlan ve tabiilikten, ve tirtinslardan yapılma bir huülita hükmünde O, ne yaparsa, ne söylerse, ler bir harekeli ve nazlı ve esiri bir cazibe taşırdı. Ona şeyde şahsi vE taskın. bir kuvvet bü siması her ün bir tobavvül gösterirdi. Ayni öbürlerine £ vüzilesine hileden ve sükünden idi, her bir Gözü, sit her Yunur, zamanda höm İstihza, hem filtur, hem de görüm ii de ettiği olurdu. Büzgürli ve güneşli bir günde bu- hatların gölgelerini taklit eder bir suretle gözlerinde ve duduklarında fasılasız birçok hafif ve seri hirlerin inikasları teressüm. ederdi. Poröstişkârlarının her biri kendisine lâzımdı. Bi zan «Şahinime, bazan sadece <Benimikir diyerek tal- til ettiği Belovzorof, Lek bir. işaretile tereddülüz ateşe atılımağa hazırdı, Fikri ve sair evsafına itimadı olmadığından ikide birde kendisile evlenip başkula- tina ebemmiyel vermemesini, onların gönül eğlen dirmekle meşgul olduklarini, kendi sadakatini söyler, İkam silışlırırdı. Maydanof, şiirlerile rahi ihtiyaçlarımı bertaraf e derdi. Hemen bütün kalem erbabı gibi, aşk mesele- lerihin tatbikatında yaya olduğundan, adamcağız, tekmil şiir ve hayat kuyvetini onu ve kendisini aşk ve iptilâsına Inandırmağa vakfetmişti. Bitmez, © tüken- mez maozunelerinde hep genç kizi terennüm öder ve welir, anları birer birer samimi ve tumlıraklı bir veb ile kıza okurdu. Kızın şair hakkındaki teba- yülünde bir istihra kokasi hissolumurdu. Haddiza- inde kendisine pek elhemmiyel vepdiği de: yükü. Onun saülhalarım dinledikten sonra, bubar: — Biriz da Püşkimlen bir şeyler okuyunuz adi bir serinlik duyalım! Derdi. Müstelyi ve kolbi Lüğin, kizi herkesten iyi tanıyor iuzlu seviyordu. Halbuki kiz, onu vyionhanda da, siyabında da han Üni. Takdir ödiyor, fakat kafa tutmakta da beis görmüyordu. Pik huzusl ve yaliimee hir zevkin bey kile oni di Pep içinde olduğum hissettirmekten geri İc İri Geni | ve herkesten de yordu. Bir ein benim yanımda şünlür söyleğişbiz — Ben, bir işvebazım; bende kalp yoktur. Aktris olinak ilzere yaratilmış bir kubiliyetteyim. Bu, böyle Simdi bana elinizi uzoima, bir iğne batıracağım, Siz, ki #amimi bir adamsan; şu deliktildan une rak, acı duyduğumuz hülde, gülmekte devam vali coksiniz!... Lbuşin, fakat nihayet kızardı, dudaklarını rarak bağını çevirdi, £ elimi uzattı. Kuz, iğneyi balırdı ve