16 Ocak 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

16 Ocak 1933 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

15 Künuünusani SON POSTA ee Hımhım Ali'nin Devriâlem Seyahati: 2 A F AĞT ASA e Bu ikinci korku Hımhim . için Üstünden aşınp savurdu.. Sa- LA SS eli ğ dev masalı kadar mütülşt.. Hes | bildeki yabani dikenlerin üze- bir şey , N balığ nüz ağlm açıp acı bir çığlık kos | rise attı. bBakın ki, parmıya vakit kalmadan Morina gçe düşmen, yanıada dd Polk tosladi ye Humhim Aliyi desizde., kanın beyun arından yakaladı ve karnımın açlığını ezaman hlase- debildi. *Mabadi gelecek nüsha da - ( l Bütçe 1 I I Afacan Diyor Ki: l j Na DA K dirbed bellmd -|. İ Hikâyecik —'——————————-——_—ı—- Be ev h. e d BA bordu! — Babacığım... | | İ « İ b d D çÜ Telefon İşi — (* 9* n Herk a e| Yangın Ve Su Bir gün babam telefonu açtı 4 d — Blrf., Dün — bakkal Afacan bir gün evde yalna beş altı yedi sekiz diye bir rar Z n taneme dedl Ki | L l maştı. Annesi bir komşaya git miş, yarım saatçik kalacağım! kam buldu, © yuvarlak - delikli | halkayı çevirdi sordur ğ İ | — derken kendini orada unutmuş, n Bit aai K îL'uukm !îl:x / TAAN kalmıştı.. Afacanın canı - sıkıldı, sey argısı: - — Ne.99907... Belediye 'çöp- | Afacani " imtilas aklına ilk gelen şeyl yaptı. Bü- çüler dairesi mi?.. Tühhhh Allah sorda: tün terkca musluklarını açtı, tape mustahakını vermesin!,, Yine on - R v . N — Niçla nekie | bi metfak yavaş yaveş dolmiya Goğ kuraş “pailleği K edi. ? be sabun — getiri- | başladı.. Afacanın kafasını yoran ğ < Na yorsun? şey çu z ye 8 l - a ü Megerse, Teı_efun şirketi böy Yan î'ı" * KA > «& 4 e — Ellerim kirli- Birkaç gün evvel, eve bir le yanlış şeyleri hoş sayarmış, | Y* yarar?.. y g i z ş ş Bay » | ğ R de ondan. itfaiyeci gelm'ş, Hasan Beya derhal masraf yazarmış, aybaşın- Alacan — ağzınm " ları söylemişti: da paraları toplarken katmerli | d3 kaçiriver Ç İttar AEE SESN SER çbsr | i e , — Son günlerdeki yangınlar paralar çekermiş!.. ——Axm.ı:ız':ml_ ç v N ? Afacan'la, Cingöz | hep tedbirsiz, susuz kalmaktan Bundan sonra benim de aklı: | aet korkutma Va ı f BU O LN çıkıyor!. Evinde bol suyu olanlar bi ld n] i l( T ba; Çückü anrem © ” g ö — Baban oracu ma birşey geldi. Madem ki Te- | v v Licınca & 5 Küt dan yangından korkmamalıdır!. lefon şirketi ötekine berikine mu- | .yıa dişlerin çıke 08 Çocukluk buya, Afacan kib- Yan diş çI Kgöde. a " ziblik yapıyordu, ben de başka- | ..x inşallahi» de — — Bak Afacan, tıpkı hayat yükü gçibil — Ansemin pe- | Fiti aldı, bir bez parçasını tutuş- turdu, verdi ateşi... Bez yavaş larımı kandırdım... yo bağır'r.. — Evet amca, babam onu horgün taşir.. BeRiEE SA el - - yavaş yandı, kilimler tutuşuverdi, Bir kapı vuruldu. Pencereden YŞBti tmenii aei düşenülere Haai eti el baktım, eski bir komşu., Kapı- D e çe D Sİ A NN ş Ve Kömür bir dumandır. kapladı.. ya koştum... Sürgüyü - çel A çi ci Afacan bekliyorduki, — sular sordum: Sıtıîepınlı:ı.ı:dın ııî.ı.ıı.ıb:.ı;ı ateşin Üzerine bhücum etsin ve -— Ki 4 taz bi l Kim u?.' Kömürcü, yaman baba; E:ı..ıı;;. "mı;ı:ı.'_ BETE Hİ yangın s#önsünl., — Aç, beniml.. Dedi., Deşer yaralarından i. öi * Ne gezer.. ateş büsbütün az- — Annem evde yok... Dedim. * dı, Afacan bu korkunç vaziyette — Nereye gitti! Dedl Nene lâzam & baba, Z «vaz bagırmıya başladı, et Bu kış kömür kışıdır, ; Kıılîmı:ı:ecnümn £ lııd'iır.ı Vaz geç odun kömürden, lar h raftan koşuştular, yangını söndür — Bilmem? Dedim. Beş Koralla dşüden Bu kış üşümek caba, B düler.. Fakat o ay Hasan Bey Kadın tam on ön beş adım Bu kıştan sak m bubal. gitsin biras Ömürden L, tam altı lira su parası verdi... :ııkı.,umn sonza — akasmdan ———0 —O Cennetten Çıkmadır oştum: Kaynana Muallim Afacanı derse kak — Annom evde hanımteyze, ODB'_Bİİ Öp d Na VZ Komşulardan bi-| dirde ben Telefon Şirketi gibi — seni Ve Ört 4 ; Ü- Am Si gülerek Afac — Bak Afacan sana iki mey- ” sordu: kındırdım, dedim.. Evden — bir | ,, innesile Darül- ğ KŞ oa 4 J t yım Afacan, kay- | farkın. anlatacaksın? ee ha ee ği d eee l ü ĞÜĞÜ ada K ÜD ĞA b Cingös — Atacana Annemce yüz ellidiz, Sence kazanç otuzsa, [ Bazan * Efen Kömürün yüzü siyah, K fucı J ) p aBi — Söyle baka- | va söyliyeceğim.. Bana bunların a0 K idu.. | bedayle giti... L pu': dayak yıımm u_b?, oldu. ,f_-ı-ı e Y ieiik ğ : K v Ş YY | v*na no demektir?. d Pelikyofendii akat bunu birkaç kişiyo yap- Afacan güldü: tm.. Hati bir. borçlu sorup j babasın — PZ > < — Osu annem — Söyle bakayım kirazla k- « Hatta bir borçlu sorup n &.. İ z lı): lvi“rn:ınıılmlcr sılcık ."i. nda he fark vardır. h y L — Efendim bunlı tum.. - Bab duğ t ne Bir gün Bobos Ali Sigaranın fonalığını nemden Öahsedin. LA lardan — biri . amın evde — olduğunu | ret Haati Blnsall, < Bald €6: «Cudaloz, bar | tennetten çıkmadırl. toyledim. Hasan -Boy 6 yelün'- Şörürkük Vün v NÜ el e Dlşa : kışında bile haşlar — Nasıl? Anlamadım — Geçti Bor'un pazarıl dedi.: | * ee genbire - yerde — bir — Ç e DA ldi, kurşan imiş.. Bobas u var...Saaki bana: — Bizim evde de onun bir Yürüdü git İt PT lefon Şirm aç ee sigara gördüs. Bor — Şiğarayı aldı. Çakımaz — Ali bir. daha biç * Kaypar kay- | sopası var, düvarda asılıdır. Ba- keti işte beni, gte Solelfon bos All' mütliş - Un l-"L 6"': n ak yak- sigara İçmedi. Bar da seni yaka- | bam her zaman gösterir: “Cennet m yaptıklarım. yaki Idi mak iete r diyor. ten çıkmadır!,, der. Rittikten sonra arkasından koş- ope Sarsıyormuş? | Bilmecede Sulu Hanımtoyre — İle Afacaa - otomobile | Kazanan binmişlerdi.. Yolda Hanımteyze yoföre Yılbaşı Afacan Sayfesinde sordu: tertip ettiğimiz bulmacaya birçok küçüçk karilerimiz iştirak etmiş- Eve bir. komşu gölmişti. Toyze bar nımla konuşüyor lardı... Komşu ba | sıradı srıtarak İ sondu: — Sizin eviniz lerdir. Wanta galiba hazıa- | Neticede birinciliği çapa ilk | Şoför Bükünetle | mektep ikinci amıf talebesinden l Süz P 432 Erol Bey kazanmıştır. bi RüleRlna Ki Mükâfatı olan “Afacanın renkli | ©0 atıldı; | remini , matbaamızdan — alması Ş Ka sen ona te . Bür acan — ÂAnne, şoker hastalığı nas.! şeydir? — Çok fena bir hastalık ngıuı.? Şe ? diye sana vazile n * | Tâzımdır. | — Fakat ismni tati ya, Sunecığim.. —" 8Sül nedr 7? S Son iki saür yazmışsın ?7.. deti tutar.. —Ban sülün hulâaasıni yazdım elendim. l başkan,

Bu sayıdan diğer sayfalar: