13 Ağustos 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 10

13 Ağustos 1931 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 10
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

166 SERVETİFÜNUN No. 1896—İ41 Sen kimsin? Sen kimsin?,, ey gözleri dalgın ndam,, Sen kimsin! Hangi bedbaht anamın gün görmemiş çoğüğu Hangi salim futün insafsızci vurduğu Bir muharrir, bir şair, veya bir munllimsin? Sen kimsin?.. ey yürürken sendeliyen arkadaş Kulakların tıkanmış bir hıçkırık sesile, Bü baş seniii başın mi, hayatın darbesile Bu omuzlar üstüne bir yük gibi düşen baş! Ben kimsin?.. söyle bana,. hangi narın kurbanı! Telsizlerin Kutuptan işlediği zamanda, Böle kaybolmuş gibi karanlık bir ormanda Arıyorsun beyhude bir kurtuluş imkânı! Aras. Araş. İlatimn) ölüm seni kurtarır Bu çıkılmaz ormanın yırım dallarından, Ebediyen kurtulup dünya masallarından Yorgun başın süküna ancak o zaman varır! Z2-8-83i * Alnımın yazısı Halit Fahri Bir güzelden boşalıp tataldum bir güzele, Gönül, bir deniz gibi met ve cezir halinde, Bana hâkim yaşıyan o Çılgın ay nerede Nerede gözlerimi büyüliyen o hâle? Hilâl kaşlı güzeller içime röşe veri Sebu - endam güzeller silinmez bayllmini Esmere vurgunluğum anlaşılır, halimden Hey gönül, deli, gönül bu halin söyle nedir Sarışın, kumral, esmer hepsini seviyorsun, Nedir güzele doğru uçan bu sonsuz aşkın İ Ey ilahi güzellik, ey güzel gözlü kadın, Bana sebep hiç sorma! yülmz kadehini sun! Bu sözü heceliyeh bir delinin elidir: «Ezeldenberi #evdim, seveceğim daima, Sevgime az geliyor bütün güzeller ama Bir kere seven gönül duima sevmelidir.» 2/8/ 1931 Modn Palas Yahya Saim Hazin bir dönüş.. Mw simdi ıstırabı. banu yoldaş eden kız, By şimdi gözyaşıma kalbimi taş eden kız! Senden çilü utan şa süzgün çehreli gencin, Yallardır hasretinle yanan şu deli gencin Hiç düşündün mü Biçim geriye döndüzümü, Ruhunun böyle iiçin ye'se büründüğüniü? Acaba evdetine sebep ne olabilir, Yüzü nicin sürarır, ne için #olubilir?, — Bilsen nasıl bir oktur kalbime saplanan ok Geriye dönüsümde — başka hiçbir sebep yok Sebep senin © derin ve elâ gözlerindir; Övelâ gözlerin “ki ummanlardın derindir. Göklerden daha engin, bahardan dalın tatlı. İlkbaharın âhenktar, munis ve gül kanatlı Rüzgürlarında senin gülüşünden biriz var... İçinde hiç durmadan çalkanan bir deniz ver; Yıllarca o saadet denen seraba koştum; Müöçlül bir sevgilinin hasretiyle snrhoştum; Bevmek ihtiyacıyla sarboğtum düne kadar; Sarboştum ben seni ilk gördüğüm güne kndar.. Diple, şimdi kalbimin çarpıntısını diüle! Ben ki şair gönlümü râmettin hüşmetinie!... İrademi kaptırdım ümitsiz bir sevdaya, Bi sevdü. benziyor bir marazi iptilâya, Taltalar var ki banu neğeyi unutturdu Benliğimi kapliyan bu istirap bulütu.. Simdi gözümde değil ne hayat, ne istikbal, Kalbime hâkim olan gimdi erlim bir hayal, Gündüzlerime hâkim, gecelerime hükim; Varlığın hâkimi bı hayal acabü kim? Bensin işte bu hayal, bu hayal işte sensin, Bensiü fakat yeyleyim yüteği çeliktensin!... Fazil Behiç » Anafrodit Bir vahası vok diye bü çorak sülmlârın Tek başıma çekildim gönül kutupların, Ve belki sam yölikden donarım diye gör Barındım lâvdan sicak kutanplayığ karina ! cg yi” Ahmet

Bu sayıdan diğer sayfalar: