18 Şubat 1935 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
, i Jj — Bu ne pislik haylâz yumurcak, kir- den ellerin bemkeyaz olmuş |.. | Bay Tavus kuşu — Kumar oynam. EA AŞ pa pa SON POSTA — İşte oğlum, bu da çocuk iken çok Bayan Tavus kuşu — Bu ne hal?, Nereden geliyorsam?. | yaramazlık yapmış, böyle bağlamışlar |. pmu, yle 5 .....mamananeasasarereseaaaaaaeakemamaaeae ....... o... e ..... ...... Söyleseydi ya acanın dişi davul gibi şişmişti. Dehşetli ağrıyordu. A iye gitmek lâzım geldi. mnesi elinden tuttu, Afacan kıvra ha kıvrana dişcinin yolunu tuttular. Merdivenleri çıkarken Afacan Cumarte- alsın bayılıyordu. siler ei odasına baygın bir Kapı vurdu. giri O, Difci derhal vaziyeti anladı, | Afacan koştu. nu e am oturttu. Ev sahibi kira — Söyle obakayım Oğlum, hangi dil ürer Istiyordu, Afacan , Afacan ağrıdan cevab vere- — Babam yok, miyordu. Dişci dedi ki: dedi. — Anlaşıldı, sen gösteremiye- sekâin, aç baka Bu Ev sahibi kızdı; Dişe oley x— e — Bu ne re- ine kerpeteme birşey aldı, £ Afacanın ağzına zaletl, Ben AK soktu. lahın her günü hebi © şimdi oldu, hoceb, | buraya gelecek değilim a.. Dişci etinde kopan bir diş eğil e Şöntetiyordu. Afacan bir dişe, Afacan düşün- lag, ağrıyan dişine baktı, yok- | dü: nı Salladı: e. <a her © cumartesi günü gelini, dedi. 0000100060069 7 Eyvah, dedi. Ağrıyan dişim ağ © ağrıyan dişimin yanın dişi, Estikçe Içim titrer, Karoyel pek soğuktur, Sobasız işim biter, Karayelde kalb yoktur! KARAYEL Hadi biz ısındık, de, Odaya sığındık, de, Isımp tıkındık, de, Ya nola Rimsesizler ?.. Karayel bize değil, Kimsesize kötüdür, Yoksulluğa gel eğil, Az olsun kömür götür). Vural Hasta Afacanın büylk annesi fena halde hasta idi, aa e Tiyatro Yataktan halsiz yatıyordu. Afacanın ba- Doktor geldi, baktı, gitti basile (o annesi Bir az kapıyı çalan Cingöz tiyatroya ogidi- | Afacan sordu: yorlardı. Afacan “bende gide- — Büyük annen hâlA yatr ceğim1.. ,, diye | Yer mu? totturdu. — Yahya? — Nasıl? Babası (o onu karşısına aldı! — Fena. Doktorun söylediğine ümmi göre bir yerini keserlerse kurtu- cuklar tiyatroya gitmezler. Ancak büyüdükten son- ra gidebilirler. — Başınıl., Çünkü hastalığı başından imiş. Imdad Afacan hızla kapıdan fırla- yarak telefona koşlu; — Allo all, polis; İmdadi. Babam beni dövüyor!., Afacan durdu, düşündü, cevab verdi; Hayvanların Karnavalı — Munr şey- Ri eğ i stu giydiml. leri anlamasınlar — Bugünkü maskeli eğlence için ben yaban" eşek pc he — Ben de kaplan postu, Herkes kândisine yakışacak şey seçer! . diye mi baba? ec Vecizeler eler Kendi / işini, ğa b ma ki * * Bali Ayıkla pirin- Simi baştan ilâç da ; * X biri gribe yaka- Salanıiai, Farcıorden gr İki ayağını bir Ii tı. Arkadaşı sordu: i Söp Bi kalin Ne sie reise , alym ei he “zi bh LE şi geçmedi mi? Çok gezen çok diş — Geçmedi. görür 5 * — Bizim uzun kulak doktora bagi alan Ör gösterdin mi?. N m ei gi geçti 2 — Gösterdim. ii Eb ğ tün Di >< > ae — Ne ilâç verdi. nz ehirli Gaz r.. <; Ojunu Şam : w 2 Doper hi bah pastörün — Eh, şimdi artık evdeki bütün havagazi ocak- (Br çuvalinek m burda 0 — Be enin erkek kardeşin mi2, ra 08 BE ae Ga | ere szmek kaldık ri berbad etti Afacan karşısına çekti: Babayı mektehg, “* bak, dedi. Senin oluyo puan bana tuzluya — Defter, *, harçlık kalem, kitab, kun- Parasında bıktım. on başını kaldırdı; az ığum, dun öt ki kin Ya çok m Miydi, , Dasraf olmiyacak | — Daha ohriadı, baksana heniz entari giyiyor!.. | tıobi kitabjarından birini Kasabın Oğlu . Derste muallim çocuklara nasi hat ediyordu: — Çocuklar, şişmanladığınızı, sıhhatlandığınızı anlamak için mu ! hakkak her hafta tartılmalışınız?. Afacan elini kaldır; — Bay muallim, bir şey sore cağım. — Sor oğlum. Afacan yanıbaşındaki şişman rk aba alin acaba kemikle mi tartılsın, kemik- Şi
