15 Temmuz 1937 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 23

15 Temmuz 1937 tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 23
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

tlar ayağı- bi sarılmiş* otlardan rşey arka kuvvetile apadı. Eli- dokundu. bir ses ka- şahıs ida- rısını nı bek- elmemişti. : bir palis istediğini bekleyen tiriyorum. radar me- nerede- ığının ya- a uğradı. âkim ola- fırladı: an geçen sonra yi ladı.. ve eni takıp kıldı.. ve AYI MİHAİL — Başı 13 üncü sayfada — Yatakta bir kadın yatıyor Yalnız baş kolları görünen bü kadının saçları isi renkli ve yüzü ens e im bakışlı kor ie hes Hiri- rinde ince ve şeffaf bir kada m erelik gömleğ ği vardı. Kadın, derin ve müte. hakkimane bir sesle: — Yakın gel, niye kapının dibinde duruyorsun? dedi. Mihail, yatak tarafına gidiyorum zan pıyle aynaya doğru gitti. aynaya birkaç adım kalınca batasını anlayarak soldan geri keskin bir çarh yaptı, ve kendisini şimdi yaklaşı sea deli Üy ve müs kellef görünen yatağın ei buldu. Ve selima durdu, fakat kunduralarının Kiribizimei çarpma: RE mütevellit sesi kalın ve tüylü halı yuttuğundan 6, selâmı yanlış Mirai emi tekrar topukla. rini a etli biribirine selâm esiyeli 1 lâkin alniz yataktan bir gülme du- dın 2 aye sordu. — Mih Ti Siefaneviç haşmetmeap. Emrinize ima eyim — Niçin sana ayı Jâkabını takmışlar. Mihail ne cevap vereceğini bilmi- — Bi <i, kuvvetli olduğun için m uza meydana çıkan kol, sudan ee semiz bir balık gibi düz ve par DÜYDE du. Fakat el boşta kaldı, çünkü | Mihail Stefanoviç iri ta duruyordu. Daba yakına Si abdal yi korkuyor müsun? Ösle dimdik durm ası İyi ve Ta Miki il bir adım eril Fakat va e Kelime - in şey leri hiç te iyi BE Bilâkis pek tehlikeli oldu uğunu bissediy el Mihaili bises yelmcine özeni doğru il ka. dar gitti. ihail, elin gi ais bakmağaı ce saret edemiyor. » öncekinden daha dimdik leşe ve sabi nazarlarla ka. Giz yüzüne bakıy İler zaman olduğ gibi Mibodlin e üzün sür ö. Pakat birdenbire kadının makszdr Dı EN ründe yalnız bir kadınla içli Bu tan Kadan ansızın kork ri başladı, mörakiin olsa kaçacaktı. — Sen haki sevimsiz bir ayı sınl.. diyen kadının sesi, şimdi gis uşak idi. den daha yum — Anlataçak a bilmiyor musun? Mihail, askerlik öğrendiği tarzda bağırarak cevap e — İlerle emrinize âmadeyin, hayır. — Üyle bağırma, hayvan, ve anla» ük birey bilmiyorsan yar» dım edeyi muhakkak ki işimde BİRSEY anlatabilirsin, orada sevgilin var mıf. — Haşmetmeap emrinize üâmadeyim, evet!., — Bana ve Di diye cevap ver anladın mı? Şimi hin sevgilinden lat. Sen mi ayalirken kederlen- di mi? — Haşmetmeap, evet — Senin Ony « unutacağından korku. yordu mac — Peki, ondan ve köyünden bana ali anlat ihail, hasen söze başlama lamağa da m p boğazını tıkadığı cihetle, yalnız bir İL işitildi. Kadın gülerek : n bakikafen tıpkı bir ayı gibi Bomlu eirm , ded Mihail imdi keda toplamıştı, kö- ladı: yündeki IEA kesilip o birkaçı suya atılan kütük İerini gösterirdi. Sal kendisi we ırmakta nakletmeğe Mihail Stefanoviç; bunları Bi ai unutmuş, se riyetinden çıkmışbı. Hafif, fakat rs ve iz kan ei erki anlattığı sakin uğultusuna benziyordu. kelimeleri Dereden buldı çalanara ire dışarıya Sik ve ber tirdiği m içinin abe La İiğini hissediyordu. , Sonbaharda semayı iriseni ördek kendisinin de onlar kadar kafi alalasğra nü msi ordu. Püyzda olduğu gibi hafif ve serbesi. Dezin bir vefer alarık süküt elik Kadın: — Derim €i!. dedi. Ba yabancı ses, onu daldığı rüyadan Berele oldeğunz aklıza üzerine yığılarak başını ipek yastıkların erine bıraktı, ve böylece hareketsiz kaldı. O dev cüsseli adam, orada acemice kesilen ağır bir kütük gibi yatıyordu. Biraz sonra omuzlarının hafifce kal. kıp inerek hareket ettiği ve şiddetli bir hıçkırık sesinin odayı kapladığı işi- tildi. Kadın kuvvetli bir darbeden çeki» nir gibi irgildi. Mihail, başını biraz kaldırarak kederli gözlerile yabancı kadının çehresini arı" yördu. O gözlerde. masum bir çocuğun mes det uman bir yalvarışı okunuyordu, el- lerini kavuşturup yalvardı: —Merhamet haşmetmeap, merhamet?, ekrar aş yastıkların ine dü. şerek e hüngür ağlamağa başladı. Heran şiddetinden yatak bile sal. isi ir J arken kadın onun okyı 0 r, ve bir çocuk teskin eder gibi fink dıyordu: —Zavallı ayıcık, zavallı aptal ayıcık... Mihail, bu okşayışlar karşısında ya vaş yavaş sükünet bulmuğa başladı, fas lâ yözü ve üzerinde ka pe duruyordu. Kadının, sabit nazar» larını ondan ayı Diesre Betiye la, — geri çektiğiniz © yatağın ir mn yavaşcacık süzülerek indiğinin yn kında bile olmadı. Oda kapımızın kar Ki mütevellit belif sesi de d li çenspi kadın, dasmdömdir. —Anna Petrovna, ben bu gere yeşil odada yatmak istiyorum, dedi. p, size > köre siner ERME İ erme; möfbehir olurum. — Pek iyi, şe hayvanı berk, sebe uyusun. Ve söbeiçi zebülüne de > emrediyorum, yarn sabah onu eşik uğratmadan, doğmaca köyüne salman. İer. allen vi > O, hakikaten hür ye der. Yalmer bemecilermeyr. Büreu gibi de kokeyeri

Bu sayıdan diğer sayfalar: