29 Ocak 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 13

135 | UYANIŞ No. 1794—113 ROMANYADA TÜRK TEMAŞASI Yazan: İbnerrefik Ahmet Nuri Sesimiz yükseldi, göğsümüz kabardı, başımız dikildi, Bizden burada büyük rütbede zübitan ve hükümet memutları vardır. Yalınz şayam esef bir hal daha vanlır, Aramızda bir ikilik var, Türklük, Tatarhk .. Bu kasnbada ekseriyeti Müslümmüuler teşkil etiği halde bu ikilik yüzünden maalesef bir meb'us gıkir riiiüdik. Iakikaten şayan esel bir hal, (kat bunu ban söyliyen Türk wi idi, Tatarı idi? Birinin tesiri altın- da bulunduğum için ilik edemedim. Alnarnfih her hangisi olursa olsün bu ikilikten müsteki, rlitessir ve mülceesil,.... Şalısımdan #iyade milliyetime, tabüiyetime, bült- süs metbauma karş göyterilen. hürmet ve muhubhet te peüftehir olarak ihvan veda ettim. Birhaneden çıktımı. Biru ile dolu miderai güçlükle taşıyan bucak- İrini beni otele getirebildi; Ertesi sabah döktür, muallim, iwukar birçok mibterem zevat beni ziyi rete geldi. Diğer karahan dalgençler faliyete geytiler, yani bilet tevzinlini başladılar, Bizim işgüzar seri yedir sordu : — WWaniya biletler salılmışnı, İstanbula yazdığınız mektirplörda öyle demiştiniz. — Gene öyle derim, Lufzen satılmıştır. Bedelini toplamağa çıktılar. Cavabını vardi. Yani bir yalan daha söyledi Şüphelendim, Vazişetimizi tetkik ettim, hurunlık gör düm, meyus oldüm. Bize onüln başla ve .gayol samimiyetle müivenetie bulunan gençlerden birisi bana vaziyeti dahu etelh, Jalm elim, valim bir tarzda izah oi. Hey'elin Puazuwığu geldiği gine kadar işgizer beyelendinin isralalı ve sefalınli vik günden otele, lokantaya ve süir zevata kırk bin leye yülın yani dör yüz elli liradan Fazla bir borcu birike MİŞ... Eyvah! dedim. Ben bu yarn yamalak heyet Ye hangi piyesi terisil gileceğimizi dusumüp muazzep olürken bir de diğer wihelteki vaziyetin korkunç karanlığı gözlerimi büsbütün kararltı. Şimdi ne yüpü vağızi behlikeli bir açunumun Kenarında İmlanuyornz. iye kemali hürmetle, ühübbetle aguyunu açan bu esli Türk ölkesinde hem Türklüğün haşsiyetini ve hem kendi ismimi fekelenmeden nasıl kurtaramalız! Müslerih ölünür piri muhterem. müdemki bu heyetin başında siz bulunuyorunuz. Ne sizin ismi- niz ne de Türklürün basiyeti asia lekelenmez. biz burnun için elimizden geleni yapacağız. Biraz müsterih oldum. Tesiyei buldum. Pakai her halde tedbiri ve ihtiyatlı davranmak lâzım yeli- yordu. Hey'eti topladım, dedim ki: — Çocuklar! bu cilianda herkes görünür görün mez kaza ve kudrete tabidir Biz de kendilerine “wi veron iki karganın klavız- alık, Önümüzde (tehlikeli bir yuyvurlarımaktarı hem Kendi yalandan sermayedir lağuyln bir kazaya uği uctrmum var. Puraya veumizi hem de Türklüğün şanını kurumak için öl birliğile gayret ve fodakirlik göstermeğe Tabi - taz. Evvelâ bu sahte sermiyadararn bol kesilen sizlere Hihsiz ettiği manşslardani kaf'iyen kadi Tml edinir. — Ben ön poracığımdan geçmem, Binde kontür ral var Evine çocuklarıma park göndereroğim. — Müt kelin perçimindem Bunlardan ne aincul- sn. Onlür senden ziyade müuhlacı himmet, Bunkuada paraherı varmış, Ayın on altasımda ve desi gelecekmis. Mayır öyle değil, Tayyare piyangosu bileti olim lar. Büyük ikenmiye kazantcuklarını mit ediyorlar. Kazanır kazanmaz maşşlarımızı verme klermiş. — Bünlür masuldır göcnklar, Ben size öğrendi- gün bakikmti izah edeyim Bu beyler İstanbulda iken #ize ve ban bu iş için imülim bi koynenklarım seriye söyledikleri zaman veplerinde on para bile yokmuş. Babusus bizden evvel buraya gelmekte istiçnl eden İsrüzar efendinin İştanllda yaştıyacık hir medarı bulunınadığı için her ne bülane ölura olan kendilerini besletmek çaresini arıyormuş. Arkadaşı hayalperest beyi kaydırıp ceplerinde on para olmadığı halde Varnıya seyaln! etmeğe cir'er elinişler, Varnuda iş değil yüz bulamayınca ceplerinde yirmi beş kuruşla bir otomobile allayıp Pazarda geçmişler, otamubil ücretini öledeiye verdirmek gibi bir mahiret heyetimiz otel ve Jokanla göstermişler, . Şirmeli