24 Mart 1932 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14

24 Mart 1932 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

270 SERVETİFÜNUN No. 1868— 173 RKŞEHEN p ME GESEN Diri ss, er INDUSTRJE ) BUTİZM VE mea - Laypziğ sergisinde Türk paviyonundan biğer bir köse İşte biz bu yeni Türkiye'yi milli kahramanımıza, Gazi Mustafa Kemal'e, kurtarıcı ve yaratıcıya borç- Tuyuz. Gazi Türkiye'si artık dünyada bir kültür un- surudur. Gazi Türkiye'si asırların uyuşükluğunu ve durgunluğunn yenmek istiyor. Gazi Türkiye'si tek- nik inkılabın hasretini çekiyor. İptidai bir ziraat memleketinden müterakki ve muntazam işliyen bir millet iktisadiyatına geçmek istiyor. Ve bu gayeye en kısa zamanda. varmak azmini taşıyor. Yavaş ya- vaş tabiri artık tüikrçe değildir. Fakaö maddi vasıta» lar itibarile fakiriz. Çünkü nihayetsiz herplerle yıp- ranau Türkiye ayni zamanda bir istismar mevzuu idi. İşte bu mahdut vasıtalarımızla memleketimizin gayrimahdut inkişaf imkânlarını tahakkuk ettirmeğe çalışıyoruz. Türkiye, sanayi memleketleri için şayanı dikkat bir mahreçtir. Ayni zamanda ecnebi serma- yesi için de kazanç vadeden bir plâsman memleke- tidir. Fakat yalnız bir şartla : Yaşamak ve yaşatmak Münhasıran bir tarafın kazancını temin eden işlerle yaptığımız tecrübeler bize çok pahalıya oturmuştur Memnuniyetler satın alırız, ve gittikçe daha çok satın almak isteriz. Fakat ayni zamanda satmak ve gittikçe daha çok satmak ta isteriz. Çünkü bilirsinizki bir memleketin satın almak kabiliyeti satmak kabili- yetile mütenasiptir. İşte Lapzig sergisine iştirakimiz diğer milletlerle olan iktisadi münasebetlerimizi tak- viye etmek arzumuzun en canlı bir misalidir, Doktor Vedat Nedim Beyin bu nutku üç salonu dol- duran yüzlerce davetli tarafından «bravo Türk» sada- lar, ve şiddetli alkışlarla karşılandı. Türkiye peviyonu bugün de sabahtanberi dolup boşanıyor. gin HİCRAN On yedinci baharında açılmış bir gül iken, Bir hazan yeli esti döktü yapraklarımı. Sonsuz acı bıraktı kalbime batan diken, Geçmez bu hain &lzı, yakar topraklarımı. De ? n Herkes bir bahar var der, ben o baharı bilmem; Mevsimsiz solanların her babarı hazandır. Renkli hayallerimi hatıramdan hiç silmem, Bu zavallı gönlümün hayal gonu hicrandır. Neriman Hikmet

Bu sayıdan diğer sayfalar: