23 Haziran 1938 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 17

23 Haziran 1938 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 17
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

RE A SAP Kapa era vat pie ea Ki 2 eğ 2 , No. 2183—498 gören iniştem bir gün beni çağırdı ve İlk defa ma- ruz kaldığım şiddetli bir lisapin dedi ki: — Hüber.. Sana bugüne kadar hir yeğenden zi- yade bir evlât muamelesi yaptım. Fakat görüyorum ki sen, mukabbetimi ve şefkatimi gulistimal etmek» tesin.. Bu yazı ve çaldı iptilâsından tamamile halâa olmanı istiyorum.. Seni masum bir muhabbetle seven kızımın saadeti için bu lâzımdır... Bugünden itibaren ne bir satır yazı ne de bir tk nota karaladığını gör- miyeceğim... Piysnoyu yalnız kısıma çalacaktın.. “Eğer ihtarımı Enlak arkası edersen, şimdiye kadar teraküm edenlerle beraberbütün eserlerini yakarım)... Arladın mı?., Camın içindeki hayalime gözlerim takılmıştı. Üni- formamın zırhları, sırınaları sanki şiresiyah oldu. Yan tarafemda sarkan kılicımın pırıltılafı sildiği... Hayatta yegâne zevk aldığığım şeylerden menadi- Hişim ruhumda şiddeğli yan hamleleri hasıl etmişti, Her şeyden nefret sdiyotdum. Artık. svase, dalgın bir adam oldum. Zira müfek- kirem dalma hali faaliyetteydi. Yarım kalan bir bü- yük rolnanı, bestölenecek bir opereti, tashihe muh- #aç bir dramı uykularımı feda ederek meydana çi- küarmayı düşünüyordum. Ve bu düşübcemi icradan geri durmamıştım. Fakat sihhatim günden güne bo- gulmaktaydı, * o Bawu saşarından kaçırmıyan inişte harekâtımı her an takib eden müthiş bir hafiye kesildi. Hattâ hâülam da bu hususta kaçasına yardım ediyor, iki taraflı sıkı bir terasaut altında tutuluşordum. Geceleri sımsıkı kapadığım perdeler, dışarıya hafif bir siyanın sızmasına meydan birakrasdığı ve kapım çifte kilitle kapalı bulunduğu halde, çalışırken kule» gımi en ufak bir sesi ânymak için delik bulundur. maktaydım. Yeziyetim bir müorim mevkilydi, Şa muhteşem evin içinde pek ziyade bedbaht olduğumu hissedi- yordum. - Bu suretle aradan aylar geçti, bir gece dalgır- tikla kapımı kapamayı unutmuşum... Sant gece yarı- sını çoktan geçtiği halde hâlâ yazıyordum. Birdenbire arkamda bir ayak sesi hasıl oldu, Ö- ” Oossimdekileri gizlemeğe mahal malmadan eniştemin bir kaplan gibi ileri atılarak onları kavradığını gör- düm. Hiç bir şey söylemeden, sönmek üzere bulunan ocağa, kucak kucak bütün evrakımı taşıdı ve yaktı. Odanın bir köşesine çekilmiş, şaşkın, perişan ve daha anlatmağa muktedir olamadığım türlü hissin zebunu onu seyrediyordum. Yarım #aat sonra, mâ- sanım üzerindekilerden mada, kütübhanenin rafların- da dolabların göslerinde ne kadar yazılı kâğıt varsn hepsi kül olmuştu. Eniştem kapıyı çekip giderken şiddetli bir kalb aaçıpıntısı ile üzerime fenalık geldi. Tatunacak bir yer bulamadan hızlının üzerine düşüp. kendimi kay- -bettim, Gözlerimi açtığım zaman Gabriyelin kolları ari- sındaydım. Zavallı nişanlım hem ağlıyor, hem de beni ayıltmağa uğraşıyordu. Tamamile açıldığım zer man bana dedi ki: -—— Bu akibetir bir gün mukadder olacağını hisse- UYANIŞ derek korkmakta taydım İber etmeyiniz. Bütün Jkeyiğiniser gevkinizden mahtum etme bam beni kendimden Ba sının ıztirabını anladığı igin b bu hareköğii Fakat emin olunu? ki, ga öbdg büt bedbehtım. Gözlerim ocaktaki kök yığma lerimi, mahvolan saadetimi .di irkm... Açlıktan Blmeğe mpi. | y bir şey kaybetmiş olmas. Bniştem alinin ser) ii harskeği bii, İt ari 3” döb 1. Bu söz üzerine njlormamıp getitk e Başmalamıyarım öfesğiğk, E guyerum... — Vay! Bu dürece hal, — Şüphesiz... Ne zünnediyoluinaği. Aramızda kısa bi? bir sükütülde, E aşağıya, süzdükten sonm parmağıyla “ie rak #eirıldândı ? < — Şimdi beni yalnıs-birdki pa heziğil- lacak... j Rulştemi vini ye yaşındaydım. Sırtmdp,. ya renk bir kostüm vürdı. ketis Parjia yolunu ünün. Arkad evvel pürisö gelmiş, oruda bff eeiyiiğ başlamıştı. İlk işim ona bulaşik ve latım. Beni biraz hakam büldu. mile bu kulübeyi tenin otiim Ve başişidımı; Yanımdaki cüzi pafta günden e Yamlarımı bastıtmök İstedin, Müçüüa) zebiler, kitgbotlar beş yürü verim les başvurdum, Fakat bütün Mihayek, gehb Elip'in delğieii bir #puhaşrizin hetibins nm onux panik allakda iatiğiği çok acı geldi. Lâkin bey on bip şeye katlanmağa möcbütğaği,

Bu sayıdan diğer sayfalar: