4 Temmuz 1936 Tarihli Ağaç Dergisi Sayfa 8

4 Temmuz 1936 tarihli Ağaç Dergisi Sayfa 8
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

Şarkın Kaynakları MEVLÂNANIN RUBAİLERİ e — iğ deli a) dizge Sira Oks ogs Hd ayla b e 0403 $ ği Zeiğa Olma öleil Sile Uy Senin güneş yüzün göklerin dışındadır; Senin güzelliğin izalın dışındadır. Senin aşkın benim içimde iken Ne gariptir ki yine can ve cihanın dışındadır. EE ŞUALa IŞ $yi“)3 Bi li İğ ol 373 0k iy li SI pr gil aş GET, Sen su ile topraktan yaratılmış değilsin; Sen bu dönen, bu su ile topraktan olan cilhandan değilsin. Kalıp bir ırmak ve ruh onda akan hayat suyudur; Fakat senin bulunduğun yerde sen ikisinden de habersizsin. yük p isa ls di Sar fp) İZ İğ pa lğak ça , “Gl 3k olup a ği Sordum: «Ey put! Mabedin nerede P» Dedi ki: «Senin harap olan kalbinde; Ben yüneşim, benim şualarım viranelere girer, Ey sarhoş, isterim ki senin kâşanen de(oraya daha iyi nüfuz edebilmem için) büsbütün harap olsun!» ge gal gk) çokal 5) “v1 ..,» Ke gi SS lan he öloğl ğe) Sole 20 g5 Eg Birgün sarhoşken üstadıma : «Bana yokluğu ve varlığı bildiri» dedim. Ö bana cevap verdi ve dedi ki: «git, Eğer halkın meşakkatlerinden uzak kalırsan öğ- renirsinl» rd jaka) paz şi iz da ud il pa) ö. ki | ii. EO rk Li ei Es SN e gl) Sevgilimle bir gül balıçesinde geziniyordum Bakışlarım farkında olmadan bir güle düşlü. Sevgilim o zaman dedi ki: «utan Benim yüzüm bu kadar m da sen gene üle bakıyorsum!» Aça gl az üye be ve aym 3” dde ik Ş 7 dg ales ih öşi yy alta ge Ayın ona beyzeyen bir taralı, O melek huyluyu andıran bir yeri vardır. Hayır, hayır... Nereden nereye.. Ay kim oluyor! Ruhum onun bendesidir; o ancak kendine benzer. Es)3 Jb! oy ee Ey 03 gesi öf 3 anl Az fora az giz Göpiçi la ar e Âşık; sevgilisinin kervamının geçtiği metrük ko- nak yerinde dalgın dolaşır. Zahid tesbih ve rükü peşindedir. Biri bir lokma ekmek, arar öteki su kenarına eğilmiştir.. Birisi susuzluktan yanıyor, ötekini açlığın ke- deri kavramışlır. 397 pi tele Sİ dl o *dij > “. p * çize) di iy f şi I 343 33 A e e 5İ Sevgilimin aşkına ilk düştüğüm zamanlar Komşularım feryatlarımdan uyumazlardı. Şimdi feryatlarım azaldı, aşkım artlı. Evet... ateş alevlendiği zaman duman kaybolur.. Asaf Halet ÇELEBİ

Bu sayıdan diğer sayfalar: