5 Mayıs 1932 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 20

5 Mayıs 1932 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 20
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

372 SERVETİFÜNUN No.1864—179 Nerde şimdi kendini tüy gibi bırakışı ? MESTİNAZ, Şehlevent'e Kollarımdan akıyor sanıyorum her gece, Ağlıyor Bir vücudün kaçışı bir itiraftr bencel!.., ği Beni artık sevmiyor... e, MESTİNAZ, hafif bir itirazla. Biraz ağlasın, geçer | Hayır, aldanıyorsun ! | peri ŞEHLEVENT, Müstehzi, Bir zamandır hep böyle uğruyor buhranlara... ŞEHLEVENT Maşallah kadınları ne iyi tanıyorsun! NEDİM Şehlevent!.. istihzaya hiç tahammül edemem, “ŞEHLEVENT Ben de sebepsiz yere böyle söz işidemem. NEDİM Demek size ispat ta vermemi istersiniz ? Küçük bir anehtarla çekmecenin gözünü açarak bir mektup çıkarır ve Mestinaz'la Şehlevent'in yözle- rine doğru fırlatır. Okuyun şu mektubu, bakalım ne dersinin? ŞEHLEVENT, hayretle, Mektup mu? MESTİNAZ, hemen mektubu yerden alıp bakarak. A... Leylâ'nın yazısı.. NEDİM Oku helel... MESTİNAZ, okuyarak. “Mestinaz sizi artık sevmiyor, Şehlevent'le Sevişiyor... onları sakın görüştürmeyin|..., NEDİM Şimdi anladınız mı?... bir yolu var her şeyin... Fakat kendi evimde beni böyle aldatmaki MESTİNAZ Ne kolaymış insana, kuzum, iftira atmaki... Leylâ'nın kıskançlığı... NEDİM, bir lâhze tereddütle. Demek cl iftira bu! Bir aşıcı kadınla yolladı bu mektub Dün akşam, yatsı vakti.. MESTİNAZ O kızın âdetidir: Göz diktiği, âlemin zevki, saadetidir... NEDİM Bilmem... bilmem... beynimin içine düştü bu kurt! Seni nasıl severdim?... MESTİNAZ Yine sevl NEDİM Sensiz ne yurt, Ne ev, ne bark isterim, ne şairlik, ne şöhreti Beni öldür de ancak o zaman ihanet et Küçücük. ellerinle bağrıma ii ta hançer, Ondan sonra... Derin bir teessürle dipteki divana yıkılır, ağlar, Fazla içki... sefahat... NEDİM, yavaş yavaş doğrularak. Kalbimdeki bu yara, Emin ol hançerinin yarasından müthiştir. MESTİTAZ, merhametle. Nedim, üzme kendinil... NEDİM Sevmiştir, sevilmiştir, Fakat böyle acıyı ilk defa duydu Nedim... MESTİNAZ, riyakâr. Sen benim şairimsin, âşığımsın, efendim, Sen benim her şeyimsin... ŞEHLEVENT, karşıdan hayretle Mesti- naz'a bakarak, kendi kendine. Ah kadınlar!... kadınlar! Sokaktan bir gürültü işitilir, ,NEDİM, birdenbire irkilip pencereyi göstererek. O ne?... sesler geliyor... ŞEHLEVENT Sokakta gürültü var. Pencereden bakarak. Sekiz on yeniçeri mahalle kahvesinin Önünde haykırıyor.. Bakın | Nedim telüşla kalkıp pencereye gitmek ister. MESTİNAZ, atılarak. Sen çekil, senin Yüzünü görmesinler... Şehlevent, sen de çekil! ŞEHLEVENT Şimdi ne yapacağız ?... duracak zaman değil... Nedim, dehşet ve telüş hareketleri yaparak aşağ, yuka- rı dolaşır. Sonra, büyük saatin önünde, dalgın durur. Bu anda, Ateşpare kalia heyecanla yukarki merdiven- den iner, « MECLİS V Evvelkiler, Ateşpare ATEŞPARE Ne oluyor?.. sokakta haykırıp duruyorlar... ŞEHLEVENT Hiç... zorbalar azmış ta... — Devemı var — AHMET İHSAN Matbaası Limited

Bu sayıdan diğer sayfalar: