15 Şubat 1940 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 9

15 Şubat 1940 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 9
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

pF ağ e 2g OP TN DE A Nü. 2269—584 Ne 3öz isterim ne 8az (Usanç) Ettiğin işlerden oy mehri heoabetmes misin? Defteri hiorân sağlam hil dde misin (Nedim) Ne kadar va'din var hesap etme hiç Serapa güzelsin... Hicap etme hiç (Türküler) Başındaki puşu mudur Yanağını dişlemişler O da sarhoş işi midir (Halk türküsü) Öpülen yerler var yanaklarında Çürümüş izler var dudaklarında (Türküler) Yastığımız taştan olsun yorganımız yapraktan (Kâzım Nami) Yastığım taşım oldu (Saz şairi) Nerde arayım o dilrübdyı Eimden sarayım 0 binevayı (Hâmid, Makber) Kimden sorayım, kimi?.. üzel e. için) Şehsüvdrâm klınç koymamak mk Dolu dizgin koşuyorlardı akından akına (Yahya Kemal) Bir zaman başladı garba akina Sıyrslan kilot girmedi kına (Hasta adam) Etlma dormanım heldkim sehri dermanındadır (Fuztli) Beni mahveyleyon rehd sönsin (Ah, Sen) Yârmsın, git! düşmanımem, yakın gel! (Hâmid, Neitren) Düşmanımsin ve kardeşim sensin (Ah, Sen) Ey mevi niçin bu düm kurdun (Hâmid, Makber) Ey berk neden önümde çaktın (Ah, Sen) Sana da bir nasir olur derdim İks allak olaydı dünyada (Namık Kemal) Kalb için aşk birdir elbetie İki mabüd yok tabiatte (Aşk ve Mebud) ————— UYANIŞ 199 Ffan ve viodanım tebdili tâbiiyyet etii (Fikret) a İŞ Beki mabudum, eski dinimden (Aşk ve Mabud) Yarap belâyı aşk ile kıl aşind meni Bir dem belâys aşktan etme cüdâ meni (Fuzuli) Beni yaksın ilel'ebet hioran (Aşk ve Mabud) Ben yarıma gül demem Gülün ömrü az olur (Halk mânileri) Demişler: Ömrü azmış Ne çare, gülün soldu. (Gul ve Bülbül efsanesi) Bir mevsimi baharına geldik ki âlemin Bülbül hami, havz tehi, gülştan harap (İzzet molla) Kuşlar süktl etmiş hazân olmadan (Yazık) Serdpâ hüsnü anstn diletansın nâz perversin Cevânt mihribansın şühsun nâzende dilbersin (Nedim) Güzelsin inoesin tatlısın şensin (Türküler) Sizi dün bekledim o yollarda (Yahya Kemal) Yolları beklemekten (Saz şairi) Yürüyordum, akıyordu wmaklar Yürüyordum düşüyordu yapraklar Yürüyordum... (Mehmed Emin) Yürüyordum, gök gürlüyor... Yürüyordum fırına var Yürüyordum... (Yolculuk) O sanki fikrimi bilmiş te ihliraz ediyor Gibiydi... Gözleri yerlerde, bakmadan geçit (Fikret, İkinci tesaduf) Hiç bakmadan geçip gider (O güzel kadın için) Anl bir üzüntüyle bu rüyadan uyandım (Yahya Kemal, Ses) Ruhum uyandı gibi bir lAhzada bu sesten (Abdülhak Hâmide mektub) — Devam: ve sonu gelecek sayıde —

Bu sayıdan diğer sayfalar: