4 Nisan 1929 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12

MEMLEKETİM ESKİ TÜRKİYE Bir zaman şunu gördük: Kağnı gödük, Dingil kırık, Tekerleklerde hıçkırık, Şose taşsız, Ve yıkık Çeşme yalakları yaşsız.. Ova ekinsiz, Evler tekinsiz.. Atsiz, Tatsız Anadolu... Biz bu yolu O vakit böyle görüp geçtik... YENİ TÜRKİYE Sordum: Bu duman ine? Ne oluyor? Gene , Dağlar,mı yanıyor ? Ufuk boyanıyor, No. 1703—18 Kızıl bir ateşle.. Ateşle, güneşle Yirmi yıl cenkleştik ; Şimşeklere eştik.. Dediler: İyi bak! Uzaklarda oynak Bir duman çıkıyor, Ne yaman çıkiyor... Son cenk meydanının , Türk malı, caninin Kurtuluşunu bu Dumanlar doğurdu. Harp değil, dinle bak: Trak, trak, trak ışliyen trenin Dumanını zengin Ovalarda seyret! Hayat, refah, servet Yüzüyor, koşuyor; Canlanıp coşuyor.. Hiçkırıktan eser Hıç kalmamis, her yer Kahkahayla dolu... Biz şimdi bu yolu Böyle görüp geçtik... , | ISMET HULÜSİ