January 21, 1932 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 17

January 21, 1932 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 17
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

No. 1849—164 SERVETİFÜNUÜN 129 AC Gülünecek Şeyler |3& Hasisin hastalığı Bir gün bir hasis adam hastalanmış. tedavi ediyormuş, Bakmışkzi hastadan Ai yok. Ev halkına : — Artık bundan hayır gelmez, delik, Bunu duyen hasis basta şu cevabı vermiş: — Öyle ise mumu söndürün artık.. Ramazana dair. Ahmet B. içkiye düşküncedir. Ramazan yaklaşırken arkadaş- larına şöyle diyordu : Mo onşer (Oruç kini orus. Fukat hiç olmazsa (oramazanda rakı içmiyeceğim.. Ramazanın birinci günü Ahmet |. dai- reyii (oObiraz durgun- geldi. Sebebini sordu- lar, — Bu akşatn ime miyeceğim, onu düşü- nüyorum, deği. Bu mrada bir er- kadaşı duvardaki tak- “imin yapraklarını ka- rıştıriyordı. o Hirden bağırdı : — Aman, bu takvim Tamazanı yarın göste- riyor. Hakikaten takvim ramazanı pazar olarak gösteriyordu. Ahmet B, birden canlanmıştı. — O halde bu akşam içmekte bir mahzur yoktur, Bu takvim doğru; ben itimat ederim, Ramazanın birinci gününü pazar olarak gösteren takvim Tütün İnhisanının takvimi idi. İnanmıyanlar baksınlar. Oh! ne iyil... Dünyanın mihveri Bir adam arkadaşı ile konuşurken sormuş: — Dünya kaç mihver üzerinde döneri, — Üş!, Muhatabı hayret etmiş: — Nasıl olurf.. — Evvelâ para, saniyen para, Salisen gene para.. Doktor Çocuğun tesellisi tenis raketi öyle hafif ki... Bereket versin, babam hokey oynamasını bilmiyor. Üvertür ne zaman çalınır Aziz dostumuz Mehmet Selim B. in bilhassa A, Sırrı B. yi arasıra sinirlendiren bir ufacık zâfı var- dır: Birleşmek üzere söz verdi mi, gökten taş yapn mubâkkak gelir: Ancak biç olmazsa, on dakika te- ehhürle.. Bu, adeta şairin kedilere olan muhabbeti gibi sönmez bir ibtirasdır.. Hatta bunun bir pren- sibi bile addedilebilir, Gene geçen bafta bir arkadaş ile Yunan operetıne gideceklerdi. Arkadaşı onu tiyatro dehlizinde bekliyordu. #elim 8. bermutat bir çeyrek gir kaldı. Bn esnada operanın uver- türu çalınıp bitmişii, Perde ya ki Selim B. !ellilui geldi vi ağa arkadaşına serd X veptür Tmsladi m İ Diğeri gülerek tir vap verdi: Hayır. Bak ilk perde açıldı, uverturu bir yenilik olsun diye bu gece temsilin hitar mında çalacaklarmış! Fartı hürmet Herkesin ikinci is- mi babasının ismidir. Birinci isim kendi is mi Dostumuz (...) B. yalnız bu kaideden müstesnadır. Bir gün bir meeliğte isim bahsi görüşülüyordu. Söz (...) beyin ismine intikal etti. Bir arkadaş sordu: — (...) B. niçin kendi isminden sonra babasının işsmivi kullanmıyor. Bu arkadaşın usulü teşrifdğeş, nezaket ve terbiye kaldelerine ne kadar fazla riayet ettiğini bilen bir başka arkadaş şu cevabı verdi; — Babasına, işmini yazarken dahi hürmette ku- sur etmemek için. we“

Bu sayıdan diğer sayfalar: