23 Mart 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12

23 Mart 1939 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

No, 2399537 n #öaninıştın. Gidip bir koltuğa o- içim. Köşede koltuğun örze- ; Hnağlr i kalmışım. ir #iiyaya” dalmışım. İlk önce karanlıkları içinde bulgu. bik senelerin buram bu- in bulutlar beni örteüş- yavaş bu kasvetiğedu- Him. Detiz kıyısında de oynuyordum. Bir E ağaçları kalabalik ha- çdan inip, aysklarımı lürüyorlardı. Kıyının o ikter bir dolanışı vardı #r ucundan fisildamaya 5teki ucuna vardı mı idi İt Sç tarafını dile getirmiş Üzakta deniz allik, hayla > spear De- bol ii gülüm yerd. in. asıl hakiki âlemim keeburiyeti ise, sürgün Sip. Sen ve dediğimi an- #önkü bu şimdiki #lemin d Hi İayacağım diye Kanp geçiriyorsun, turdum. Bardan bir Kokteyl ısmar- - jdgal aldim siihası vardı i anaştaml Gönlün- (e mmm: . ' YAZAN: gitkarnas Balıkçısı. ölüm sükütunu hariçten gelme gü- rültüyle kahkahayla çın çın öttür- meğe çabalıyorsun. Ben ise rüyam- da sevindim. Duyduğum sevinçte. eğlencelerin arkamı (o tekmeliyen, iten kakan zorakiliği yoktu. Önden gülen bir cazibeye kendimi kâpıp kayveriş, ve bir fırlayış vardı. On- da hoşa gidişin rahat keyif çatışı, durulup uyuşuşu değil, kanatlanıp uçluş vardı. Bu ileri aşmanın sevin- cinde duruşun hoşa gidişinden çok daha fazla bir şey vardı. Sevinçim- de güneşin ışığı, günü vardı, Ken- di gözümde sinemacılığım, karam ıkta bir İener - eğlence feneri - tutuşuna benzedi. Sevincimin. ay- dınlığında © fenerim ne kadar sö- nük kaldı; bilemezsin. Sevincimde bir zafer ötüşü -npne bileyim - yokken var edilen, varken ötesine geçilen bir gidiş vardı. Gönlüme darlık veren bir şeyden kurtuluş vardı. Göklerde bir kuş ölüyordu, yer yüzüne musikf döküyordu. Tâ yük- seklerde görünür görünmez bir nokta bir şarkı olmuştu. Güldüm! HMafiflemiştim bayağı. Gökte uçan "İtanada binmiş şarkıya bakarken; sanki musiki musikiden çok daha kuvvetli bir şey oldu. Bende o şulkının bir notası imişim gibi, ha- ff, ayaklanm yerden kesildi. Bir tütsü gibi sivrildim. Derken otur- duğumt yerde uyandım. Uyandım diyorum. Fakat bu daha ziyade gözlerimin bir ışığa (okapanışına benzedi. Gene kendimi karanlık si- nima #alonunda buldum. Fakat gözlerimde, artık başka bir âlemin m . : & Evvelee #detleri insaylar “Yapar- dı. Şimdi âdetler insanlari yapıyor. İşfe v âdetlere göre giyimli Kuşamlı,.

Bu sayıdan diğer sayfalar: