14 Nisan 1932 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 6

14 Nisan 1932 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 6
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

Kadın — Seninle İlk tanıştığımız musun ? Dişçi Kocası — Mütimini inci gibl üç beyarz dişini söktüğüm o mes'ut günü nasıl hatır/ 1 mam... ŞEN FIKRALAR Aşikâr! İçtimaiyat imtihanında: Müderris — Zamanımızda tae- Mkm bu derece — taammümü için ne sebep gösterebilir siniz ? Talebe — İzdivacın bu derece sibat etm * istedi. Bunun için tarihten misal intihap etti — Oğlum, Napoleon senin yaşında iken smıfının birincisi imiş. taammümü |.. ı Dili Kaymış!! Müsamerede: — Kuzum, şu karg gibi öten kız da kimdir? — Şey... Bamu?... Bizim ke- Fimc ... — Şey... Evet... Ben de kuş gibi öten diyecektim... Uzaktan Uzağa... — Ahmet Bey galiba akraba- Bız. oluyor. — Evet pek uzaktan... O pe derin birinci çocuğudur, bendeniz ise on ikinci! Çocuk biraz düşündü: — Öyle amma baba, işittiği- A cevahı! Baba haylaz oğluna biraz na- me göre senin yaşında iken de İmparatormuş !! Önceden Pazarlık! Evini ogün sigorta ettiren bir adam Sigorta Müdürüne sorar: — Bu ev yarın yanarsa birşey verir misiniz? Müdür fena fena bakar: — Veririzya... Sizi doğru mah- kemeye... Olamamış ! — Gençlikte babam bana bq yüz lira verdi. “Oğlum, al parayı da adam ol,, dedi. — Parayı mutlaka yankesici- Uşak — Beyefendi, bana Tayyare piyangosundan Büyük ikramiye çık'ı. Onun için sizden ayrılıyorum.. Efendi — Ne münasebet Bey eğlum.. Bundan sonra ben — sesin mçağın olurua,.. İnsan aza tanmıyor Görünce dayanmıyor Bu gönül bütçesinin Açığı kapanmıyor Aşk buhranı çekene Vız gelir çıksa dahi | Vergi yüzde seksene —mam İ | Birbirini sevene | günü hatırlıyor CİZELER Karını sabah dövdün diye ık şam dövmeyi ihmal etme! — Ecnebi darbımeseli — * Kadınlık çetın sanattır. Güzellikten bqkı kıymeti ol- miyan kadınların cehennemi ihti- yarlıktır ! * Aşk her fedakârlığı öder. * Sadakatsizlik affedilir, fakat unutulmaz ! cheı bir hdıdın herşey * Güzellik bir saadet vadıdır. * Kendinizi perişan etmek ister- seniz zenğin bir kadınla evleniniz! * Kadıp mevcudiyetini tek bir erkeğin saadetine medyundur. * Aşk aya benzer. Olduğu gibi kalamaz. Ya büyür, ya küçülür. * Aşkı icat eden belki de elbi- seyvi iest eden kimsedir. UMACI ee G a — Hayır dışarıda asansör işliyor. Tecrübe Etmiş! — Sarışın kadınlar esşmerler- den daha yııııı—lk?lııyh olurlar- rışın oldu. Kendisinde bir fark göremedim !! Nasıl Anlamış! Bir hanım vapurda dığı bir hanıma ! — Aman hemşire... Kullan- dığınız boya okadar iyi ki saçı- nnn boyalı olduğu hiç belli olmıyor. Bu boyayı nereden aldımız ? tanıma- Gönüle Fferman olamaz Önüne dursan olmaz Kimi severse alır Bunda kontenjan olmaz Deme sevda kaçığı Ağlıyor anacığı Bu başka bir belâdır Gönül bütçe açığı Bey — Haydi, Hanim... Baloya geç kalacağır. Hanın — Dur ayol, acele etme; Benimi bulamıyot! —ramar — searmı I[ NÜKTELER —| Fazla Zekâ! Misafir Hanım — Garip! Dik- kat ettim: Köpeğiniz mütemadi- yen salta duruyor.. Aceba neden? Ev sahibi Hanım — Gayet zeki bir hayvandır. Apartımanı- dar olduğunu anlıyor da =nyaıı|ılıtıuh lyy:'ü ma ayakta duruyor!.. Belli! Hanım — Bugün doktora git- timm, Bey — Peki ne dedi? Hanım — Gayet sade şeyler yiyecekmişim . Bey — Oh oh... Âlâ... Hanım — Şarkı söylemiye eekmişim. Fazla konuşmıyacakmı- şam.. Sükünete ihtiyacım varmış. Bey — Onun için bazık dok- tor derler... Fi Hanım î Bütün yazı sayfiye- eçirecekmişiml.. âe (Birden parlıyarak | — Hazık doktor derlersede ben onun ne eşek olduğunu yüzündes anlancıştım ! | YAHUDİ FIKRASI | | Bir gün Balattan geçiyorduf Yolda bir Yahudi çocuğu düm. Hüngür hüngür ağlıyor, # lamaktan boğuluyor. Merak € tim. Yanına yaklaşıp sordum: — Çocuk, ne ağlıyor sun? Mişonaçinin veya Avramaç oğlu cevap verdi: — Yolda yidiyordum, ken yerde bir Hira yordum.. — Lirayı başkası mı aldı? — Yok... Nah, işte lira .« | — Öyle ise ne ağlıyo İnsan yerde para bulunca & mı? — Nasın ağlamaz, be kuzü Olur şey değil! Bayağı mert oldu... — Canım neden ağlar?... — Şimdi evde yideceyim.. Hirayı benin babada versem bi ana beni düyecek... Eyer betf anada versem benin baba düyecek... Yordun mu belâyik Akılda Bulunsun ... Hizmetçi — Beyefendi, kaldan buz aldım, bir türlü ll mıyorum , Beyefendi — Onun kolayt kızım. Buzu bardak yahut tab” farzet, derhal kırmanın koli bulursun ! x — Bu herif evimi yıktı, V vamı dağıttı! ğ — Yall!.. Vah vah... Zevei zi mi kaçırdı? — Hayır, hizmetçimi, ayi * — Yabu o ağaçta iple ne ? pıyorsun ? — Kendimi asacağım... — — Peki kendini asacaksat ne diye beline bağlıyorsun? — Boğanmma bağladım ma nefes alamadım İ! | Müdür — Hayır — ela? Ö #anra ne işla var? Memur — Büyük valideni! merasiminde bulunacağım.

Bu sayıdan diğer sayfalar: