17 Kasım 1938 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 22

17 Kasım 1938 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 22
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

vay aye A Ge ere a SR a yaşi SERVETİFÜNUN | No. 2204—519- ATAM Bir Sonbahar sabahı neş'eli yüzler soldu, Bir güneş doğuyorken; asıl güneş kayboldu. Atama yaklaşıyoşum... Bütün göklerde sanki kopan kasırğa vardı, Yarıya kadar önen o kızıl dalgalardı. Yarap neden o bizden neden ayrıldı nedenf. Her gönülden, her gözden, her kalpten, her sineden » Ayran scak yaşlar, bakışlardan taşıyor, şİa ananların arkasından yürüyorum. Gözler bulullanıyor, gönüller ağlaşmor. Nipin teyan etmemek, niçin susalım niçin? Hayır ölüm utansın. Onu aldığı için. yanan kalilet görüyorum... 0, bir fani değildi, o, bir insan değildi, O, bir mucizoydi ki; bunu kdinat bildi. Olacağı yansli, mukadderah yendi, Hadiseyeo yol veren, somans işletendi. aramızda iken... İnsanlık, kahramanlık tarihinde tekdi o, Karanlıklam yırtıp; çakan bir şimşekti ©. Onu işiten aooii, onu görenler ssodi. p, O bülün gönüllerde ışıkldşan alevdi, yerde Alam 1. Ko kadar çabuk söndü o yösler, o bakışlar, 17 - 4988 sesi 26 Nö kadar yaş dökerek, ağlarsak, hakkımız var, Boyunlarımız bükük, bakışlarımız hasta, Büzgârlar bile susmuş, dalğalar bile yasta, Ark denizler durğun, tabiat artık ölgün, Çiçek açan gönüller sarardı, soldu bugün, Bütün türk dlemende bir hilgiln havam var, , Ağlışan igimiede bu yokluğun yas var. İğimiz kan ağlıyor, fukat davam engin!.. Bakışlarımız soldu, fakat ülkümüz reongin!.. Göklere sen sığmassın, Alami sfulilar dardır, Onseekia milyon Türkün kalbi sana mezardır, Atemi son son uykunda rahat, müsterih uyu, Gençlik, bırakmıyacak büyük, millt duyguyu, Onu her trk, Aer zomam, hor an taşıyacaklır, Âtami sen gittin, fakat, Türklük yaşıyacaktır!.. © Enn Ülgenet lili üzdün

Bu sayıdan diğer sayfalar: