15 Haziran 1935 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 19

Bu viran evin alt ği ae mii köşe minderinin üstünde otur Kımıldamasına Oimkân Dek Ayakları İİ iki senidenkeri ona u illet gelm Konusu komşusu ona Ke rr e e tavsiye edi. yorlardı. Faki at. kim bilir neden; bundan korkuyor?.. " Duvarları rutubet ten pamuklanmış.. avar çatlak odada köşe minderinin üstünde hayatının son senelerini geçirmek istiyordu. omşular ime güveniyor? diye düşünüyorlardı... Elbet te kimseye gü- venmiyordu. Yanlız, genç senelerinde ya yaneyalne kaldığı a ee âima ve daima büyük bir dehşet ile o, Kimseler düşünmü Me Kimsesiz Ve bilmiyordu neden? sanki kai bu muhabbetsiz.. bakım siz odadan daha kia b kaş gitmek istemiyor ordu. Orta katta LALA komşusu Bayan Hasene, her gün ona yemek getiriyordu. Ve haftada bir veya iki kere de onun odasını süpürüyordu; fakat iie onun- da merhameti bu kadar idi. Halbuki zavallı kötürüm kadının asıl istediği şey, bir insanla beş dakika konuşmak değil miydi?.. ir evde oturan iel ay da, onun semtine uğra o köşe minde- rinde kâh yatar, kâh alkaği, kâh iyi kâh eski - kendisinin de yalnız ölmediği â mes ut zamanı - düşünürdü. Birgün, evin aylardanber ii in üst katına yeni kiracılar e Ve işte o günden sonra kötürü iile hayatında bir değişiklik öld. Bu değişiklik, kötürüm kadının de- vu hayatında olmuştu. Hem de öyle Onların taşındığı günün akşamında, merdivenlerde bir ayak sesi yine bi Hızlı hızlı koşan bir ipin Ne Ulviyesinin ayak s esler d a Ulviyenin ayak leri ini yordu bu ayak s İn 1 ii bi mektepten geldiği.. al gittiği iii işitiliyordu bu sesler. Ve kötürüm kadının kalbi onları duyunca tatlı tatlı çarpmağa başlıyordu. Ona öyle geliyordu ki minimini yav- rusu, sanki şimdi kapiyi çacak.. onun kimsesiz odasına Gres “Anne ben gölde. diyerek boynuna atılacak; ve “Uslu bir çocuktu, bu üst kat kira- cılarının ei merdivenlerde hiç de ses duyulmuyordu. alnız Sili gelişleri ke tıpkı küçük Ulviye gibiP?.. Ulviye için komşular : “bu melek mi, ka ya mu u k €- miyordu. Görürse bütün hayali bozu- lacaktı. em bir taraftan, ami onun Ulviye zannediyordu onu görmek, ki inde ikderi ve bii ret a bir ir halinde id an Ha si key taşı- nan ala hilmi a, bir söz soramı- yordu. Onlar aklandı birşey işitmek istemiyordu. Onlar apacıklar sonra geçen altı ay .. . İhtiyar ve kötürüm kadının, a son senelerdeki hayatının en tatlı manı oldu. Bütün Dy bir çift küçük ayak- lardan çıkan ses dolduruyordu. Kalbi ya ade sevinç kini Bu yal- e kim odası, eski Kabyalanı kalabalığı le dol mu Fakat, sabah kan uyandığı, ve uk alan: inedgli küçük ay e İi ni beklediği halde; öhlari O gün.boş yere merdivenlere. “kulak verdi. Hayır, hayır... Küçük kız o mektebe gitmemişti. emeği getiren Haseneye birşey sormadı ?. Fena bir haber almaktan korktu. ii ii nuşmaz insanı or Has öylemedi. merdiçelerde ii inip çıkışlar işite abancı bir erkek ayağı merdiveni lar .. Dört beş gün, tarif edilmez bir işkence içerisinde, merdivenleri dinledi. Hayır birçok a inip çıkıyordu. Fakat yi wn akla Bayan ye ona Şemeğimi erir zaman, sordu uzum yukardaki çocuğa ne ol Çeviren HATİCE HATİB e sesini duymayorum, dışarıyamı Ulvi Bütün yücüdi titredi Ulviye hâ — Nes rP... diye kekeledi... olmuş? .. — Beyin humması galiba!... Zavallı a canı ne, daha sekiz yaşında... Bir kuş gibi canı var.. doktor kurtula- maz demiş. hu Son yu gi Sı üs 'HaU iyemi?.. Bir yere gitme- di yayyucak.. Yuka rda yatıyor. dem — Kurtulamaz mı? dem Ulviye... sekiz a tıpkı kendi Ulviyesi gibi; hem EŞ mmasından, Sabahın üçündenberi ağlayan, Da ran, aş bir kadının sesi geliyor: gıcır, gıcır tahtalar karıya. İvi wiyel, .. Sekiz Yem Ihtiyar kötürüm kadın. bi yerinden fırladı... türüyorlardı, yavrusunun... saçlarını... bu va le er olgun yüz e biran, yiri > sene evveli Ra mi giri adın, ayağa kalktı. İeriainde; kocası ının ölümünden tutulmuş olan a işliyordu. Cenazeyi götüren komşular.. bir Hiğyekler ihtiyar köt adının A pasını açlığını ve Gabe doğru tüne — Ulviyem... Ulvi rum! Diye bağırarak koğtiyani gördü- ler... Fakat bu koşuş çok devam edi... özi kadin birdenbire yere me yıkıldı. lü A şeri üçü ebek gibi koi kutu içinde alıp götürdüler. içerisinde viye.. ll gülüm benim “bir eek gü Diye adi yerden bağırıyordu. a bu ihtiyar kadının hiç te a ir çocuğun ölümü den bu kadar müte'essir e küçük” bir tür- ötürüm Ne