15 Temmuz 1967 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 30

TARİH Leninin bu heykeli gerçek bir anı göstermektedir: Romanofların dev- rilmesini takiben Petrograda ayak bastığında bir zırhlı otomobilin üze- rine çıkmış ve halka oradan hitap etmiştir. Leninin Başkente gelişi Plek- hanofun gelişinden çok daha renkli olmuştur. Zaten Lenin kütleleri sü- rüklemekte son derece mahir olduğunu kolaylıkla ispat etmiştir. yer-ve-Polün duvarları dibinden ge- çiyordu. İçerisi Çarlık, devrinin so- rumlularıyla doluydu. Plekhanofun yanında bir fransız gazeteci vardı. "Rus marksizminin babası" buruk bir edayla: — Üç ay sonra sıra bana gele- cek" dedi. Lenin ve mühürlü vagon Müttefikler rus mültecilerden ba- zılarının omemleketlerine dön- mesini kolaylaştırıyorlar, fakat ba- zılarının dönmesi hal barış !" taraftarlarına katiyen 30 imkân tanımıyorlardı. Cenin bunla- rın arasındaydı.. Lenin "Uzaktan Mektupları"na devam ediyor ve fikirlerini tam bir açıklıkla Rusyadâki o taraftarlarına bildiriyordu. o Bolşevik lidere göre ihtilâl bir sürpriz şeklinde kabuk değiştirmeyecekti. Aksine, son de- rece hesaplı bir takım hareketlerle, plânlarla, taktikle Leninin arzula- dığı yönü alacaktı. Lenin Markstan vve su katılmamış marksistlerden- bir noktada ayrılıyordu. Proletar- yanın Rusyada iktidara el koymak için daha beklemesine, burjuvalara kendi idarelerini kurmak fırsatını vermesine ihtiyaç yoktu. Proletarya kâfi derecede gelişmişti. İktidara hazırdı. Bir intikal devri lüzumsuz- du AKİS Lenin Marksa ve onun daha sa- dık müritleri olan menşeviklere bir başka noktada daha karşıydı: Pro- letarya, yani işçiler iktidara el koy- mak için köylülerin de desteğini sağlamak zorundaydı. Bolşevikler liderlerinin bu görüşünü de benim- siyorlardı. Burjuvalarla değil, köy- lülerle işbirliği o yapılarak iktidara gidilecekti. Leninin, Romanofların devrilme - sinden bu yana taraftarları için çizdiği siyasi program Müttefikleri endişelendirmekteydi. Program şuy- du: Çar tarafından aktedilmiş and- laşmaları tanımamak ve bunlardan gizli olanları açıklamak; Sovyetle- mahrum milletlere etmek; bütün dünya proletaryası- nı kendi burjuva hükümetlerini de- virmeye çağırmak; harp borçlarını kapitalistlere (oOoödetmek; kadınları ey işlerinden ve mutfaklarından çe- kip almak ve proleter milis kuvvet- lerine katmak; istihsal vasıtalarını ammenin malı yapmak. Bu şartlar kabul edilmediği tak- dirde söz silâhların olacak ve harp, dünya çapında bir proletarya ihtilâ- li şekline dökülecekti. Tabii İngiltere ve Fransa hükü- metleri böyle bir programın sahi- bini, programını gerçekleştirebilsin diye Rusyaya göndertecek değiller- di. Leninin yaptığı talebe, bunlar menfi cevap verdiler.Churchill şöy- le diyordu "— Bu veba mikrobunu Rusya- ya göndertmemeliyiz." O zaman Lenine, bulunduğu İs- viçreden Petrograda geçebilmek için tek yol kalıyordu: Almanya ti- zeri. Bunun içinse, Rusyanın harp halinde oObulunduğu (Almanyadan izin almak lâzımdı. Bolşevik ihtilâ- linin lideri bunu yapmakta tered- düt etmedi. Lenin, alınanlarla işbirliğinin bir vatan hıyaneti teşkil edeceğini ken- di vicdanında hiç düşünmedi. Le- nin için hayatta tek gaye vardı: şevik ihtilâlini (omuzaffer kılmak. İnsanlığın büyük mutluluğunun bu olduğuna Öylesine inanıyordu ki ö hedefe götürecek her yol meşru ve . Aksine, böyle bir yol var- ken onu, bir takım burjuva düşün- celeriyle reddetmek davaya asıl iha- netti. İhtilâlin zaferine yardım ede- cek her çare ahlâkiydi. İhtilâli en- 15 Temmuz 1967