22 Kasım 1934 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 8

22 Kasım 1934 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 8
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

t | b PZ UN srereererAA AA AAA AAA AAA LA AAA AAA E AAA Tavşan Avcı anlatıyordu: — Ben av hayvanları arasında tavşan kadar akıllısını görmedim. — Hem çok akıllı, bakın an- tayım, bir defa bir tavşan gör- müş, nişan almış, vurmuştum.. tavşan yere yuvarlandı. * Yakala- dım çantama koydum. Meğer ha- kikatte vurulmamışmış; yalandan vurulmuş takliıdi yapmış biraz Neden Çocuk, çocuğa söyledi: — Büyük ba- bamın boyundan daha uzun oldu- ğu zaman — Ööy- le — sevineceğim ki.. — Neden? —O zaman annem benlm es- ki — olbiselerimi babama — göre sevevareA AAA AAA AA AM AAA Bekçi Köpek — Köpeğiniz iyi bekçilik ya- pabiliyor mu? — Yapıyor amma bizim ikax etmemiz lâzım, kulakları — sağır olduğu için geli; gidenlerin ayı seslerini duymaz; bu yüzden ipinin t — Nişanlımın herşeyi mükemmel amma küçük bir kusuru var, ucunu odamıza benden üç yaş büyük.. — Geçici bir kusurdur, zararı yok, Üç sene sonra sen ondan Üç çekince havlamı- bağladık biz ipi İkîncî teşrin 22 Nereden Antikadan anlamayan, antika bir vazo almak İiçin antikacı dükkânına girdi: Antikacı bir vazo çıkardı: — Efendim tam iki bin sene- liktir. — Bin dokuz yüz otuz Türk senelik — olsa ne İse geri kalan seneleri nereden bulup — ekledi- yaş daha büyük olursun | ya başlar. niz ? sonra; çantamdan atlayınca kaçtı. | yapacak! ea e AAA T eai D İstikbal Bir ressamdan bahsediyor- lardı: — İstikbalin en büyük ressamı odur! Dediler. Ressamı tanıyanlardan ( biri atıldı: Z — Evet, dedi, İstikbalin en z ge büyük ressamı odur, amma beş — Şapka aldık, çanta aldık, bu işlerin sonu bizi nereye sürükliyecak.* — İki saattir hâlâ hazırlanamadın, bana baksana çabucak hazır- Tanıverdim, yüz sene sonraki istikbalin! — Ayakkabı satan bir mağaraya ! ARZU Kalsın İstemek SAYMADI Rasathane me- Zengin —ada- l y Dola dolaştım, muru yazıyordu: min kapısını iki Gördüm güzeli, Her yeri yeri, — Pazartesi erkek — birden Ben oldum deli; Bulunmaz şaştım; hava, Salı çaldılar. Zengin Çektiğim azap O peri peri. lutlu, Çarşam- adam kapıyı aç- Halimden belli ? tı. İki erkek i : Seove seve sev, ::“L'h" z rıi :İl:i:lı:: ı'b: (si.ünl! “:dâı-; Seveceğim hem.. everim dedim; Eve eve ev; — karısı [llıd& ::':ş giren söy- Bir parça o da Leneceğim hem., - Sıla:_v_ş Ni Sevsin istedim. n istemiye Bi kırdı: Yok mu etrafta, günü ben ye- zısızı yi oynumu kırdım, Sizlerde rafta; ni ropumu :.':'P "'i"'ş_ H ğ::"i u Bana: vericak ;:ıııı.ı ”3_:; — Sıpanın babasına ne derler? #ai? Bmüuııîıkı:dım: Hiçbir taratta.. . Etek ! da 'erşembeye kal- — Glsi j — O da lsti- Mizahçı aınl.. — Sen onun için mi bana arada sırada sıpa diyorsun baba | yor efendim! Kendi Kendine Hanım, Beye söylüyordu : — Arkadaşlarımın birine bir çanta vadetmiştim; acaba hangi- sihe idi unuttum. — Kendi kendine vadetmiş olmıyasın! Uyuyor Miydi Otomobildeki müşteri şoförü — Bu odaya pahalı diyemezsiniz. efendim, hele şu manzaraya — Senden başkasile evl n iş olsaydım daha çok memnun olurdun bakın, pencereden yirmi kilometre uzağı görebilirsininz.. dürttü: " değil ml? : n — Madem ki böyledir, benim için bir tenzilât yapmıya mecbur- — Uyan, dedi, geleceğimiz — Ben ahlâksız idam değilim, Herkesin fenalığını istemediğimi sunuz; gözlerim miyoptur bir metre öteyi bile göremem | yere geldik! biliyorsınız ! Rüya —a İ ee seme LT Mi İdi birinci- ikramiye ç çıkan biletin nu- Adres ”-Sekit güs marasını okuyo- Yalar Bey, yeni gelen hizmetçiye d_ınlıdo kalan rum, Cebimden Ahmet Bey kasaptan et alı- sürde | bir İnsanı balık- biletimi — çıkarı- | yordu-” Kasabın köpeği de bir — Sen, iyi kola yapabilir | ©ılar görüp çe VOK * B_“l" köşede oturmuştu, Ahmet Bey misin ? karmışlar.. bilet birinci ikra- Sördek — İyi kola yapamam amma e Zai 'e ”Y”'Ek"mm" — Köpeğiniz bu etleri ye efendim; İsterseniz kocamın' göm- l Vüüee a “E SO'“"';—;" ilek int? leklerini kolalattığı kolacının ad- Ken z i îılı mra $ yE Kti resini vereyim; çok iyi kola | ölmüştür. değil — — Resmim pek çok benzesin istiyorum. lenbire — uyanı- — Yemez Ahmet Bey, yal yapıyor | mi? — Öyle ise kaynanacığım, biraz gülmeyiver ! veriyorum!.. arada sırada yalar. |

Bu sayıdan diğer sayfalar: