1 Temmuz 1936 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 19

1 Temmuz 1936 tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 19
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

öğretmen- ı fazlasını irmişsiniz, taya dik. 'a cevap nüz; ben sında yar öğretmen ibaşa kal törü bay de hak tl dedi. menfaat, değil; his adamıdır. k.. Sonra: bahçeye nç içinde avıldayan arasında Soru: uklar en sınıf öğ“ yan OK. ks imi sanılır itereyirmi: | EM 1. birine» Okulun genç Öğretmenlerinden ,Bay Adnan Önelçi Okul talebesi, Şehitler iii (X işaretli Öğretmen Bay Kemaldir ) — Ozan Müberra Bilgel diye tanıttık- tan sonra, elindeki kâğıdı aldı ve yüksek sesle okudu Okul ve okumaktır, Her varlığın yamacı; Git gide a Hepimizin a Bu sırada zil cald Göenlile seansı kaçırmamağa gayret eden sinema delileri gibi, büyük bir oğultu ile derse koşuyor- lardı... Diğer ği elmenlir sınıflarına doğru ilerlerken, bana mektebi gezdireceğini söyliyen ii Kem — Haydi, dedi. ki sinemaya gidelim. Şayaladın Fakat, İn okulunuzu gezmiye gel- miştim; hem sizin de dersiniz var; baş güne kalsa olmaz mı ?. Benim hayrelimi gören hn şen bir kahkaha savurduktan — Ne çıkar, dedi; ve ilve edi z cak uzun sürmez. li Okul Öğretmenlerinden ikisi Ben, pek yerinde olmıyan bu teklifi kabul dip siaşmekta tereddüt ede: rr eze ea koluma girerek, beni, kul binasi a tara Bir kır gezintisinde düğünü "gördü m, Bu sirada büyük bir kapının üzerinde gözüme çarpan (Sinema ve Müsamere Salonu) levhası, kafamda düğümlenen istifham çemberini anka” İçeriye girince, ken dimi şehrin en lüks bir sineması Si sandım. Yeşil kadile sahne “perdeleri, een sandalyeler, ve bir bey perde tesisah.. Bunların a, fedakârlıklarla tedarik edildiğini incelemiye çalışarak dolaşır- ken, Ba emâl bana döndü ; a ydi, Müzeye geçelim. Öğretm en Bayanlar öğre Gtmeanlerinin yarali izi zengin Müzeyi gezerken, yeni Türk neslinin a birr kaz: | Oku ileride, daha neler yapabileceğini gözönüne getirerek,göğsüm övünçle kabarıyordu. *. me im e ve gördüm ki; ürk çocuğu, dışarıda ne kadar canlı.. m ve sporcu ise, işba- ii di o alir kalka, dikkatli ve EYİ Kiymetli saatlerinden birini bana — e değerli öğretmene teşekkür ederek ayrılırken, gözlerimde, kendisine karşı olan tekdir hislerini okuduğunu saniyorum, 17

Bu sayıdan diğer sayfalar: