13 Kasım 1965 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 25

TİYATRO Ankara Viyana Opereti Ekimin son haftasında Avusturya Kültür Ofisinin Devlet Konser Salonunda düzenlediği "Viyana O- peret Gecesi'nde o bulunanlar, beş kişilik küçük bir sanatçı topluluğu- nun Johann Strauss'dan Franz Le- har ve E. Kalmann'a kadar bütün ustalarıyla Viyana operetinin Altın ve Gümüş çağını nasıl yaşatmayı başardıklarını hayretle -ve zevkle- görmüş oldular. Başlarında -kendilerine piyano ile eşlik eden- Şef Rudolf Bibi oldu- gu halde, Volksoper'in ünlü tenoru Peter Minich ve seçkin sopranoları Maria Kowa, Eleonore Bauer, Guggi Löwinger "Çardaş", "Çingene Ba- ron", "Viyana Kanı", "Yarasa", "Çareviç", “Sirk Prensesi" , "Kon- tes Mariça", "Vals Rüyası", "Paga- ibi, yabancısı olmadığı- mız, ünlü eserlerden seçme parça- lar söylediler ve güzel sesleri kadar mükemmel icralarıyla Viyana Ope- retinin gerçek üslübu hakkında an- karalılara iyi bir fikir verdiler. Misafir sanatçılardan özellikle tenor Peter Minich ile sarışın sop- rano Maria Kowa sağlam bir tekni- ge ve zengin bir tecrübeye dayanan çok zarif icralarıyla' büyük ilgi ve takdir uyandırdılar. Peter Minich, Graz sahnesinden Viyana Halk Ope- rasına geçmiş, "Şen Dul", "Yarasa", "Venedik Gecesi" gibi eserlerin baş- rollerinde şöhret yapmış ve hemen bütün Alman televizyonlarında yer almış bir sanatçıdır. Maria Kowa ise Salzburgludur ve müzik tahlili- ni Brünn'de yapmış, Troppau sah- nesinden Viyana Halk Operasına geçmiştir. Mozart'dan J. Strauss'a kadar geniş bir repertuvar içinde HERKES OKUYOR 13 Kasım 1965 Dormen Tiyatrosunda "Puntila Ağa ile Uşağı Matti" Paylaşılamıyan cennet Oyun: "Puntila Ağa ile Uşağı Matti" (Herr Puntila und sein Knecht Matti), | Prolog, 9 tablo. Yazan: Bertolt Brecht. Çeviren: Adalet Cimcoz. Tiyatro: Dormen Tiyatrocu Müzik: Paul Dessau. Sahneye koyan: Haldun Dormen. Dekor: Başar Sabuncu. Kostüm: Güler Erenyol. Konu: Sezuan'ın İyi İnsanı" ve "Üç Kuruşluk Opera"dan sonra bu üçüncü Brecht oyunu, hemen bütün Brecht repertuvarı gibi, epik bir sosyal satir. Hitler Almanyasından kaçtığı yıllar, Finlandiyada kaldığı çiftlikte bol bol fin masalı, köy hikâyesi dinleyen yazar, bir köy ağa- sının traji-komik macerasından toplumcu görüşüne uygun bir oyun çıkarmış: İçip kendinden geçtiği zaman insanlığım bulan, uşağı, hatta çiftliğinde» çalıştırdığı ırgatlarla "canciğer kuzu sarması" olan, onlara bol keseden vaatlerde bulunan, çiftini çubuğunu bile onlarla paylaş- mıya kalkan -ve burjuva damadını yerin dibine geçiren- Puntila Ağa ayılır ayılmaz, gene ters, lanet, hattâ zalim bir çiftlik-ağasıdır. Bütün med ve cezir" boyunca çıkarından, fakir işçileri istismar etmek- ten başka bir şey düşünmeyen ağa ile temsil ettiği sınıf hicvedilir ve "herkesin kendi kendisinin ağası olacağı bir dünya" cennetinin özle- mi duyulur. Oynıyanlar: Erol Keskin (Puntila), Metin Serezli (Matti), Tolga Aşkıner (Ataşe), Nisa Serezli (Eva), Hadi Çaman (Yargıç), Tülin O- ral- Güler Kıpçak (Kaçakçı Kadın Emma)), Zeynep Tedü (Eczası Kız), Suzan Uztan (Aşçı Kadın) v.s. Beğendiğim: oOHaldun Dormenin, genel olarak, aşırılığa kaçmadan ve melodrama düşmeden- gerçekleştirdiği, derlitoplu sahne düzeni. Erol Keskinin bu düzeni koruyan -belki biraz patırtılı, gürültülü, ama- ifadeli kompozisyonu. Metin ve Nisa Serezlinin ölçülü, nüanslı oyun- ları ve... Adalet Cimcozun akıcı çevirisi. Beğenmediğim: Küçük rollerdeki renksizlik, Tolga Aşkınerin, groteskliği yapmacık kalan, Ataşe'si. Şarkı söylemesini bilmeyen ağız- larda, Paul Dessau'ın müziğinin güme gidişi... Yer yer, üzerine fazla basıldığı için, insanı rahatsız eden toplumcu fikirlerin didaktizmi... Sonuç: Gene de başarılı sayılacak, havasım bulmuş bir Brecht oyu- NU. Lütfi AY 31