5 Mayıs 1937 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 32

5 Mayıs 1937 tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 32
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

yle bir varpurda olsaydım ben de korkar miydım acaba? Kalbimin derinlerin- den, o her fırsatta başını kaldıran, sustu- Eda nie ie. Bu einen verdiği acı ile gözlerimi kaparken yavaşca kapım vuruldu : — Çeiğdem, uyumadınsa baban çalışma odasında seni bekliyor. Çok ürktüm. Çabucak giyinerek bu va- kitsiz çağırışın sebebini düşüne düşüne yn odasına koştum, Geceyarısından sonri bamın beni ieyişinde herhalde Sündeliğ işler m birşey v Babam, geniş yazı masası üstüne başını e hareketsiz duruyor Herzaman derlitoplu dak kâğıtları, kalemleri, masa ba filân yerinde bulu- nan bu masa; şimdi karmakarışıktı Babam içeri girdiğimin farkında olmadı. Dikkat ettim. Omuzları sarsılıyordu. — Baba, babacığım neniz var? Şimdiye kadar kendisinde görmediğim bir yakınlıkla doğruldu. ollarımı açarak: — Çiğdem, gel eliz biricik kızım. Diye beni göğsüne b ii Ne olduğunu anlamadığım halde titri- yor, birden hayatımızı altüst edecek, bize bugünkü aksak yaşayışı bile aratacak bir felâket haberi ile karşılaşacağım sandım. — Çi ami görüyorsun ki çok bitkinim çocuğum, Sana geride kalan uzun yılları ve orada çekilen azapları, buhranları birer birer anlatacak kuvvetim yok. Sende al oku, Annenin mektubunu sende oku Çiğ- dem. — Annem mi dediniz babar... öldü mü? Deli gibi masanın üstündeki uçuk yeşil kâğıtlara sarıldım. Hayatta ilk defa baba- mın ağzından (Annen ) kelimesini işitiyor- dum. Onun, bunu söylemesi için neler ol- muştu ? Gözlerim yaşlarla örlülü, İnce uzun kâğutları, titreyen ellerim sr ralayamiyor. Durmadan ağlıyorum : — Baba, annem öldümü? Annem — Hayır, hayır Çiğdem, yaşıyor. Yü- reğini kaldırma, Biraz hasta, mühim değil. İnan ki onu kurtaracağız çocuğum, Çiğdem! e kadar eN li bana o kadar yar- İm etmiş olac — Baba onü Bank miyiz? — Evet Çiğdem — Onu görecek miyiz? — Tabii çocuğum. Annemi görmek düşüncesinden gelen tatlı bir ek iliklerime kadar yayıldı. Onun incecik, sevimli bir kelebek kanadı kadar güzel yazılarını, ıslak gözlerime yak- laştırarak okumağa başladım: «Yıllardan sonra sana yazabilmek için büyük bir mecburiyet olmalı değil mi Cezmi? Arkamda kalan bülün ötekiler gi- bi bunu da kül etmeni istemiyorum. Bunu okumalısın, bunu okuyacaksın Cezmi. Ço- cuğumuzun başı için bunu oku, ve bana istediğimi ver. ana fenalık yaptım. Fakat bunda de haksız olduğumu iddia edebilir misin > ii EN bir tarafa bırak. Böyle m uzağa senirle hesaplaşalım. T SADA altında belki bir yüzleşme, bir karşı karşıya gelme yoktur. Ölünce çürü- yüp gideceğiz. Aramızdaki sır bizimle be- raber gömülüp gitmesin Cezmi. Onu aça- lam Bana hak vermeni istemiyorum. Fakat beni olduğum gibi tanımanı, herşeyi öğren- dikten sonra bana inanmanı, ve gönlüm par- çalana le istiyeceğim şeyi vermeni istiyoru mi, dostum. Bırak ta sana yine böy- le sesleneyim, Olan olmuştur. Geçmişi bırakalım. Bir ân için olsun unutmağa ım. O geçmiş ki çok uzakta kalmı; İs- tüne yıllar devrilmiş, birçok şey ai rimızın üstüne yığılarak onların tazelikle- rini, canlılıklarını, acı ve tatlılıklarını si- lip götürmüştür. Bir gün bizde silineceğiz dostum, Sen ve;ben de. Arkamızda yıl lar arasında belki pek çabuk, belkide bi. z güç unutulup gidecek bir isim, bir iz bırakacağız. Bu isminde bir gün gelip si linmiyeceğine, bu izin de yok olup gitmi © N k yeceğine güvenebilir miyiz Senden birşey istemek için yazıyorum bunları, İstemek güçtür.. ve insan onu dili eps e yollara sapmadan söy: liyemez baz Onun için AMD mektubumu Ce: mi, Seni sevdim mi? Bunu, seninle evlenmeden önce tam bir yıl, bir yılın bütün günlerinde ve gecele- rinde birçok defa kendi kendime sor. muştum. Aldığım karşılık hep müsbet ve çok kuvvetli olduğu içindir ki, seninle ev- lenmek istediğimi anneme söylemiştim. Artık aramızda hiçbir bağın yeniden düğümlenmesine imkân olmıyan bu daki kada.. her şeyi doğru ve ME yazmağı karar veren kalbime inanmanı isterim. Aramızdaki yaş ayrılığını, düşünüş, gö rüş, yaşayış dee hiçe sayarak se ninle a Bütün bunlar ii yine ikimiz bi birimiz uygun olamazd en derslerini, İitabiarim taparcasina seven bir erkek. Ben, hayatı his ve heyecandan başta edemiyen bir kadın. Şir, kaynaşır, ölünceye kadar bir yastığı baş koyarak biribirinden ei usanmaz" dı. Bunu yıllardan sonra, çok geç düşüm düğüm için pek mi suçluyum? Bilemiyo rum bumu9?l... Fakat çok acı çektiğim, kızımın ml ile katlanılmaz len düştüğüm zam larda, annemle babamın e yi ne istediğini bilmeyen, tuttuğu yolun gir z ve sonsuz olduğunu e yel kızlarını sarsmadıkları için, kötülük ettikle rini kendi kendime söyledim Cezmi. Bir yıl seni deli gibi sevmiştim Ö zaman aşk budur, romanlarda oku duğum, filimlerde tanıdığım sevgi böyle dir. İşte dediğim şey... bir vehimden bi vensi li | |

Bu sayıdan diğer sayfalar: