4 Mart 1967 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 22

Aydemirin süngüsü henüz tam düşmemişti. Bir defa kendisi, emekliye ayrılmak ne keli Harp Okulunun başında bırakılacaktı. Buna mukabil, arkadaşlarından bazılarının nakille- rine itiraz etmiyordu. Ancak mevsim kıştı. O- nun için nakil yerleri değiştirilmeliydi. Ayde- mir bir de, kendine göre nakil listesi taslağı sunmuştu. Herkes, o zamana kadar sakin -hatta sırık- görünen İsmet Paşanın bir anda değişti. ğini farketti. Gözleri çakmak çakmaktı ve san- ki tekrar harp sahalarındaydı. — Bu nasıl iş?" diye kükredi. Sonra, ken- di prensibini bildirdi: — Şerefsiz yaşamaktansa şerefle ölmek iyidir." Bu şartların hiç birini kabul etmiyordu. Yarın hepsini emekliye sevkedecekti. Bir tek lütufta bulunuyordu: Kan dökmezlerse, bu de- kendilerini divanıharbe vermeyecekti. O kadar. Onun için de gidip Hükümetinin müsaa- desini alacaktı. Havada bir tereddüdü İsmet Paşa daha baştan sezmişti ve değişmesinin sebebi de buy- du. İşte, karşı taraf bir tâviz vermişti. Başba- kan da bir tâvizle mukabele edemez miydi? Bu- nu, bazı kimseler kendisine hatırlattılar. | İs- met Paşa tekrar ve daha bir şiddetle kükredi: "— Bu nasıl İş? Onbeş tane çapulcu çıka- cak, devletin masum kuvvetlerinden bir kıs- mını iğfal edip hepimizi teslim alacak.. Biz hiç mukavemet göstermeyeceğiz. Sabahten o beri harekât olduğunu söylüyorsunuz. Ne biçim harekât bu? Kim, bir küçük kesik aldı? Eser kan dökülmek icap ediyorsa dökülecektir. Ordu içinde isyan olmuş! Ben bunu harp- te geçirdim, yendim. Memleket bundan bat- maz. Ama sabahleyin erken davranan bir çete memlekete hâkim olacağını iddia eder ve bü- tün memleket tavuk gibi yere kapanır, başüs- tüne der, o milletin yaşama hakkı olmaz. Ne varmış, isyan sebebi? Devletin şerefi, böyle bir hareketi derhal bastırmayı icap ettirir. Gere- kirse, ben yalnız üzerlerine giderim. Öldürebi- lirlerse öldürürler, ama ölümün üstünden g rek devletin şerefini ayaklar altına alırlar. marifeti yaparlar, fakat milletin şerefli evlât. ları bunun üzerine mutlaka ortaya çıkar ve on- ları tuttuğu gibi bacaklarından asıverir. Bütün kuvvetler onlara katılmış! Ya, siz 23 Şubat sabahı. İsmet Paşa, Hava Kuvvetler) Karargâhından çıkıyor. Resimde yanında görülen- lerden pek çoğu -ki. Hava Kuvvetlerinin kremasıy dı- 11 Subay Hadisesinde emekli olmuşlardır. O hadisede kim ne derece suçludur, bu lüzumsuz bir polemiğin konusudur. Ama gerçek şudur ki komutanla karargâhının birbirlerine düşmesi tadsız ve zararlı olmuş, 22 Şubatın bastırılmasındaki rolleri dolayısıyla kendilerine karşı kuyruk acısı olanları sevindirmiştir. Meseleyi daha sonraları da tazelemek isteyenler hep o takım olacaktır. 22