subayları çekmiştir. Japonyada Ordu ve Donanma daima aşırı sağcı olmuştur. Bunlar bir sivil idareyi hiç bir zaman kabul etmemişler, kendilerini Japonya- yı idare etmek, onu yükseltmek için adeta ilah- lar tarafından görevlendirilmiş o saymışlardır. Ordu ve Donanmanın içerde istediği idare, oto- riter idaredir. Hürriyetler batının bir ucübesi- dir. Ciddi bir memlekette her kafadan ses çık- ması caiz sayılamaz. Japon ananelerine göre ailede söz nasıl babanınsa ve onun otoritesi tartışılamazsa memlekette de idareci sınıf mut- lak hâkim olmalı, Japonyanın kaderini o, tek başına çizmelidir. Diyetmiş, partilermiş, oya dayanan hükümetlermiş.. Bunlar "japon malı" değil, "ithal malı"dır ve japon hayatı bunlar- dan temizlenmeli, eskiye dönülmelidir. Nitekim bunların yüzünden Japonya "asil hedeflerini kaybetmiş, şövalye ruhunu yitirmiş, pısırık, cansız bir ülke olmuştur. Fetih devri tekrar (Toyamas, grokyo? gGöifu, a NAĞOYA 29